ژروم گزاویه

ژروم خاویر یا ژروم گزاویه [ ۱] ( ۱۵۴۹–۲۷ ژوئن ۱۶۱۷ ) ، یک مبلغ مذهبی یسوعی اسپانیایی در دربار گورکانیان بود که در عصر سلطنت اکبر و جهانگیر فعالیت داشت. او برادرزاده سنت فرانسیسکو خاویر بود.
ژروم خاویر در سال ۱۵۴۹ «در قلعه پدرش میگوئل د ازپلتا»[ ۲] در استان شمالی ناوار اسپانیا به دنیا آمد. عموی بزرگ خاویر، سنت فرانسیس خاویر، دوست نزدیک ایگناتیوس لویولا و یکی از بنیانگذاران انجمن یسوعیان بود. [ نیازمند منبع ]
در ۷ مه ۱۵۶۸، در سن نوزده سالگی، پس از اتمام مدرک لیسانس فلسفه از دانشگاه آلکالا، ژروم وارد انجمن یسوعیان شد. او سال های بعد را به تحصیل در فلسفه و الهیات گذراند تا اینکه در سال ۱۵۷۵ به عنوان کشیش منصوب شد. پس از انتصاب، او چند سال به تدریس «موضوعات ابتدایی»[ ۳] در یک صومعه در کوئنکا، اسپانیا پرداخت، و سپس به شرق فرستاده شد و در سپتامبر ۱۵۸۱ به گوا رسید.
پدر ژروم پس از ورود به گوایِ پرتغال «به عنوان استاد تازه کاران منصوب شد»، [ ۳] اما به سرعت مجبور شد به دلیل بیماری «در نتیجه سفر دریایی دشوار و مشکلات مذاجی» این موقعیت را رها کند. [ ۳] پس از بهبودی، خاویر کار بر روی ترجمه پرتغالی کتاب تاریخ یسوعیان در هند پدر الساندرو والیگنانو را آغاز کرد.
در اوایل سال ۱۵۸۴ خاویر به عنوان رئیس کالج وسائی منصوب شد، اگرچه وضعیت نامناسب سلامتی بار دیگر وظیفه او را با مشکل مواجه کرد و او را مجبور به انتقال به «اقلیم مساعدتر» کوچین کرد، جایی که او همان سمت را از ۱۵۸۶ تا ۱۵۹۲ در دست داشت. [ ۳] تقریباً در این زمان او به عنوان سرپرست خاندان حرفه ای گوا منصوب شد، اگرچه انتخاب به سمت جدید او روابط متشنج بین پرتغالی ها و اسپانیایی ها در مستعمره شرقی را تیره تر کرد. وقتی اکبر امپراتور گورکانیان ( ۱۵۴۲–۱۶۰۵ ) خواستار سومین مأموریت کشیشان یسوعی به دربار خود شد، تنش یک میان اسپانیایی ها و پرتغالی ها کاهش یافت و پدر ژروم با انتخاب مردمی ۵ مه ۱۵۹۵ به لاهور فرستاده شد. [ ۴]
ورود پدر ژروم به لاهور با مهمان نوازی اکبر همراه بود که به او و دو همراهش، پدر امانوئل پینیرو و برادر بنتو دی گویس، اقامتگاهی در کاخ خود بخشیدند و «پزشک مسلمانی را مأمور آموزش زبان فارسی به آنها کردند». [ ۵]
در زمان سلطنت اکبر، پدر ژروم امپراتور را در سفرهای مختلف به فلات دکن همراهی کرد و شاهد تسخیر قلعه اسیرگره در ژانویه ۱۶۰۱ بود. [ ۵]