چموشی

[ویکی فقه] چموشی ، ناآرامی حیوان را گویند. از آن به مناسبت در بابهایی نظیر صلات، تجارت، ضمان و صید و ذباحه سخن رفته است.
چموشی حالت سرکشی و ناآرامی حیوان است.
احکام چموشی
کسی که ناگزیر از خواندن نماز بر چارپا همچون اسب است باید قبله را رعایت کند. اگر حیوان به جهت چموشی او را از قبله منحرف نماید، در صورت عدم امکان توجّه به قبله نماز صحیح است، هرچند مدّت انحراف طولانی باشد. چموشی حیوان- در حدّ عدم یا دشوار بودن اصلاح پذیری آن- عیب به شمار می رود و موجب ثبوت خیار عیب است. از این رو، هرگاه مرکبی خریداری یا اجاره شود، سپس معلوم گردد که چموش است، خریدار یا مستأجر می تواند معامله را برهم زند و سوار شدن آنان بر حیوان برای مهار کردن چموشی آن، تصرف مُسقِط خیار به شمار نمی رود. اگر حیوان چموشی به کسی صدمه بزند با کوتاهی صاحب آن در مهار و حفظ کردن حیوان، صاحبش ضامن است. چنانچه رو به قبله کردن حیوان چموش حتّی با کمک دیگری امکان نداشته باشد، ذبح آن به هرطرف جایز است.