چغازنبیل

احتمالاً شهر دزفول کنونی در ناحیه همان دژکول یا قلعه کاول باستان است.
ساکنین اصلی این منطقه پس از حمله اعراب در کوهستان های شرقی این ناحیه پناه گرفته و شهرو اطراف آن به اشغال مسلمانان در آمد.

عربی گچپژنیست. . دور اون تاش ( دورماق. اون ( ده. جلو. آرد با تلفظ های گوناگون ) تاش مثل بکتاش. فرتاش. آداش. یولداش. آرکاداش

درگذشته چوپان های که در فصل های از سال به این منطقه کوچ می کردنند و گوسفندان خود را در اطراف این بناعظیم تاریخی می چراندندبه دلیل عدم دانش تاریخی وآشنا نبودن باتاریخ این منطقه این بنا را صرفا تپه ای طبیعی در وسط دشت می پنداشتند و نامش را چغازنبیل یا زنبیل وارانه گذاشته بودند. بعدها با اکتشافات به عمل آمده توسط تیم های باستان شناسی آلمانی وایتالیایی ( در دهه های 40و50شمسی ) اثبات گشت که این بنا در واقع معبدی بوده است که توسط یکی از امپراطوران عیلامی به نام انتاش بنا گشته است .
معبدزیگورات دور انتاش=امپراطور انتاش ( امپراطور عیلام ) این عبادتگاه را در نزدیکی شهر سُوس ( شوش ) پایتخت عیلام بنا کرد و نام خود را بر این بنا نهاد ( بنا بر تحقیقات پروفسور گریشمن ) . عیلامیان از تبار اقوام سامی بودند . دور نیز لغتی سامی ( عربی ) می باشد که امروزه نیز در نزدبومیان خوزستان{اعراب خوزستان}به کار برده میشود و به معنای خانه ، سرزمین ویا منزلگاه میباشد. زیگورات ویا زقورات نام معابد اقوام سامی ( عیلامیان/عرب ها/عبری ها/سومری ها/اکدی ها /آشوری ها /. . . ) میباشد که همگی دارای کاربرد ومشخصات مشابه در معماری و شکل ظاهری هستند و حتی میتوان اهرام موجود در مصر و سودان را نیز نوعی از زیگورات دانست . امروزه اکثر زیگوراتهای به جا مانده در کشور های عراق - اردن - عربستان - سوریه و مصر وشمال سودان میباشند. به تازگی مشاهده می شود عده ای ناآگاه دخمه های به جا مانده از دوران ساسانیان وحتی دوره های پیشین را که در فلات مرکزی ایران به جا مانده اند را صرفا به دلیل موقعیت جغرافیایی مشابه ( قرار گرفتن در پهنای دشت و یا بیابان ) به اشتباه زیگورات معرفی میکننددر حال که زیگورات هاو دخمه ها فاقد کوچکترین تشابه کاربردی میباشند و کاربرد دخمه ها صرفا به منظور جایگاهی برای دفن و رها کردن مردگان میباشد.