پیوند داتیو

پیوند داتیو ( به انگلیسی: Dative bond ) یا پیوند کئوردینانسی ( به انگلیسی:Coordinate bond ) نوعی پیوند کووالانسی بین دو اتم است که دو الکترون از یک اتم وارد اوربیتال اتم دیگر می شوند. بسیاری از ترکیبات شیمیایی از جمله ترکیبات کمپلکس در شیمی معدنی پیوند داتیو دارند.
به این دلیل که دو الکترون پیوندی بین اتم ها در تشکیل پیوند داتیو از یک اتم است، قطبیت این پیوند بیشتر از پیوندهای کووالانسی دیگر است که یک الکترون از هر اتم در پیوند مشارکت دارد. اتم الکترون دهنده پس از تشکیل پیوند به صورت کاتیون و اتم الکترون گیرنده به صورت آنیون در نمی آید. بنابراین پیوند داتیو پیوند یونی نیست اما می توان مولکول تشکیل شده را به عنوان ترکیبی دارای کاتیون هم در نظر گرفت. پیوند داتیو در واقع پیوندی است که در آن یک اتم هر دو الکترون خود را به اشتراک می گذارد.
اتم های الکترون دهنده در پیوند داتیو باید جفت الکترون آزاد در لایهٔ الکترونی ( لایهٔ والانس یا ظرفیت ) خود داشته باشند. از نمونهٔ این اتم ها می توان به اکسیژن ( با دو جفت الکترون آزاد ) و نیتروژن ( با یک جفت یالکترون آزاد ) اشاره کرد.
از عنصرهایی که در پیوند داتیو شرکت می کنند، می توان به آلومینیم عنصر فلزی و بور عنصر شبه فلزی اشاره کرد که هر دو از گروه ۱۳ جدول تناوبی عناصر شیمیایی هستند. این دو به دلیل داشتن اوربیتال خالی با لیگاندهای دارای جفت الکترون آزاد، پیوند داتیو می دهند.