اوربیتال

همان حاره نیز همین مفهوم رو در ذهن ایجاد می کنند. در واقع جو و فضایی که اطراف هسته اتم رو فرا گرفته از الکترون های در حال چرخش اطراف هسته تشکیل شده است. که هر چی الکترون ها به هسته نزدیک تر باشند دارای جرم بیشتر و سرعت حرکتی کمتر و هرچه از هسته دورتر باشند و در لایه های دورتری قرار گرفته باشند دارای جرم کمتر و سرعت حرکت بیشتری هستند. اربیتال در واقع انرژی حرکتی یک الکترون اطراف هسته می باشد که نسبت سرعت و جرم یک رابطه معکوسی رو ایجاد می کنند. به طوری که هرچه الکترون ها جرم کمتری داشته باشند و سبک تر باشند به خاطر بار منفی که دارند و همدیگر را دفع می کنند به لایه های دورتری هدایت می شوند تا جایی که تبدیل به فوتون و نور می گردند و در فضای آزاد روان می گردند. و با تابش و بازتابشان عالم هستی و گیتی، قابل روئیت می گردد.