نه ماه سیامی نه ماه فلک [سپهر]
که اینت غلامست و آن پیشکار.
رودکی.
بخت و دولت چو پیشکار تواندنصرت و فتح پیشیار تو باد.
رودکی.
بسر برنهاده یکی پیشکارکه بودی خورش نزد او استوار.
فردوسی.
همه گرزدارانش زرین کمرهمه پیشکارانش با زیب و فر.
فردوسی.
بیامد رسن بستد از پیشکارشد آن دلو دشوار بر شهریار.
فردوسی.
من از بیم آن نامور شهریارچنین آبکش گشتم و پیشکار.
فردوسی.
اگر شهریاری و گر پیشکارتو اندر گذاری [تو ناپایداری ] و او پایدار.
فردوسی.
چنویی بدست یکی پیشکارتبه شد تو تیمار بیشی مدار.
فردوسی.
به پیش براهام شد پیشکاربگفت آنچه بشنید از آن نامدار.
فردوسی.
چنین داد پاسخ ورا پیشکارکه مهمان ابا گرزه گاوسار...
فردوسی.
کجا پیشکار شبانان ماست بر آورده دشتبانان ماست.
فردوسی.
چنین داد پاسخ ورا [ضحاک را] پیشکارکه ایدون گمانم من ای شهریار...
فردوسی.
چنین دادپاسخ ورا پیشکارکه هست این یکی نامه شهریار.
فردوسی.
نمک خورده هر گوشت چون چل هزارز هر سو به دریا کشد پیشکار.
فردوسی.
بشد نیز بدمهر دو پیشکارکشیدند بر خون ، تن شهریار.
فردوسی.
ورا گفت گشتاسب کای شهریارمنم بر درت چون یکی پیشکار.
فردوسی.
بفرمود رستم که تا پیشکاریکی جامه آرد برش پر نگار.
فردوسی.
مبادا که از کارداران من گر از لشکرو پیشکاران من...
فردوسی.
چو بشنید پویان بشد پیشکاربنزد براهام شد کاین سوار.
فردوسی.
به پیش براهام شدپیشکاربگفت آنچه بشنید از آن نامدار.
فردوسی.
چهارم چنین گفت با پیشکارکه پیغام بگذار و پاسخ بیار.
فردوسی.
مرا با پری راست کردی بخوبی بیشتر بخوانید ...