پیرمحمد لکهنوی

[ویکی فقه] پیرمحمد لکهنوی، عارف حنفی مذهب هند است.
در ۱۰۲۷ در اطاوان در نواحی جونپور به دنیا آمد.
اجداد وی از سادات آن جا بودند. پدرش را در کودکی از دست داد و تحت سرپرستی عموی خود قرار گرفت.
علوم مقدماتی را در جونپور، مانکپور، دهلی، اجمیر، قنّوج و سپس در حرمین شریفین فراگرفت و در مانکپور عبدالله سیّاح را درک کرد.
از آن جا به لکهنو رفت و نزد عبدالقادر عمری لکهنوی به تحصیل پرداخت
گفته اند که وی در این سفر، مجذوب شد و به هنگام بازگشت از بنگاله مرید و ملازم عبدالله سیّاح گردید و به طریقه چشتیه راه یافت.
پیرمحمد از آن جا به دهلی سفر کرد و در آن جا عبدالله سیاح به پیرمحمد اجازه طریقتها و سلسله های دیگر و نیز اجازه تدریس داد.
پیرمحمد به امر عبدالله سیّاح در لکهنو به تدریس پرداخت و افراد بسیاری نزد وی کسب علم کردند و، به گزارش عبدالحی حسنی، سرآمد عالمان و مدرسان شد.
پیرمحمد اهل سماع بوده و کراماتی نیز از او نقل کرده اند.
وی در ۱۰۸۰ و به گزارشی در ۱۰۸۵ وفات یافت، او را در لکهنو در تلّی که مشرف بر ساحل گومتی است و بعدها به تل شیخ پیرمحمد معروف شد، دفن کردند.
یکی از شاگردانش شیخ عطاءالله نقشبندی بود.
← آثار پیرمحمد
(۱) اسماعیل بغدادی، ایضاح المکنون، ج ۲، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۴، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
(۲) عبدالحی حسنی، الثّقافة الاسلامیّة فی الهند، چاپ ابوالحسن علی حسنی ندوی، دمشق ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۳) عبدالحی حسنی، نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر، ج ۵، حیدرآباد دکن ۱۳۹۶/۱۹۷۶.
(۴) رحمان علی، تذکره علمای هند، لکهنو ۱۹۱۴.
(۵) غلام سرور لاهوری، خزینة الاصفیا، جکانپور.
(۶) احمد منزوی، فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان، اسلام آباد ۱۳۶۲ـ۱۳۷۰ ش.