پیاده گردی

پیاده گردی[ ۱] یا رهنوردی[ ۲] راه پیمایی کنشی در محیط باز است که شامل پیاده روی در طبیعت، عموماً کوهستان یا دیگر جاها با چشم انداز زیبا است. پیاده گردی کنشی بسیار محبوب است، چنان که تعداد زیادی سازمان و تشکل پیاده گردی در سراسر جهان وجود دارند. سودمندی روش های مختلف پیاده گردی برای سلامتی در پژوهش های علمی بسیاری تأیید شده است.
پیاده گردی که بسته به جای آن می توان آن را کویرگردی و گُلگشت نیز نامید یک کنش تفریحی در فضای طبیعی باز، که اغلب شامل کوه ها و دشت های سرسبز و زیبا می باشد. معمولاً برای این کنش مسیرهای مخصوصی در نظر گرفته شده و چنان پرطرفدار هست که سازمان های زیادی در سرتاسر جهان اقدام به برگزاری تور در این زمینه می نمایند.
پیاده گردی اگر در مسیرهای سخت و دور از شهر باشد راه نوردی نامیده می شود.
برای پیاده گردی، حداقل تجهیزات لازم می تواند کوله پشتی، کفش مناسب برای سطوح سنگلاخی، آب، خوراک، و نقشه باشد. برخی گروه های پیاده گردی در این زمینه بسیار سخت گیر هستند، به گونه ای که فهرست آن ها ضروریات دَه گانه نام گرفته است. در این سیاهه، قطب نما، عینک دودی، کرم ضدآفتاب، چراغ قوه، جعبه کمک های اولیه، سنگ چخماق یا فندک و چاقو دیده می شوند. برخی گروه ها، بسته به نوع تفریح، موارد دیگری را هم مانند دافع حشرات و پتوی حرارتی لازم می دانند. امروزه، استفاده از سامانه موقعیت یاب جهانی ( جی پی اِس ) برای جهت یابی، کمک بزرگی است.
چون این کنش، تفریحی هست انتظار می رود که پیاده گردها خوش رو و مهربان باشند. گاهی ممکن است پیاده گردها در تفریح همدیگر اختلال ایجاد کنند. به منظور جلوگیری از این امر، فرهنگی به شرح زیر در بین پیاده گردها گسترش یافته است:[ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۵]
• گاهی گروه بالارو در مسیر کوه، با گروه پایین رو برخورد می کند. در چنین شرایطی گروه بالارونده باید از سمت راست حرکت کند.
• داشتن رفتار بسیار تندتر یا کندتر از گروه، می تواند بسیار آزاردهنده باشد و از حفظ نظم جلوگیری کند. راه رفتن بسیار تند باعث خستگی و آسیب جسمی می تواند شود. اگر گروه به دو قسمت تند و کند تقسیم شود گروه کند ممکن است جا بماند و گم شود. رفتارِ معمول این است که پیاده گردهای کند را تشویق به حضور در خط مقدم کنند و بقیه گروه با سرعت آن ها پیش بروند. یک کار دیگر این است که افراد با تجربه تر در طول گروه جلو و عقب بروند تا مطمئن شوند که کسی از گروه جا نمانده است.
• پیاده گردها معمولاً تمایل دارند از صدای طبیعت اطراف خود و صفای آن لذت ببرند و بلند حرف زدن، فریاد کشیدن، استفاده از تلفن همراه، مانع لذت می شود. کسانی که به طبیعت آمده اند برای حس آرامش آن آمده اند.
• داشتن یک کیسه زباله و رها نکردن زباله ها در طبیعت، بسیار خوب است. حتی در صورتی که زباله ها از آن شما نباشد افراد یک گروه گلگشتی نسبت به زباله های گروه احساس مسئولیت می کنند و زباله های جا مانده از دیگران را هم جمع می کنند.