پل بویلدیو روآن در هوای بارانی. پل بویلدیو روآن در هوای بارانی ( انگلیسی: Pont Boieldieu in Rouen, Rainy Weather ) یک نقاشی رنگ روغن بر روی بوم اثر نقاشِ امپرسیونیسم[ و ۱] فرانسه، کامی پیسارو[ و ۲] است که در سال ۱۸۹۶ توسط هنرمند طرح گردید. این نقاشی امروزه در مجموعهٔ گالری هنر اونتاریو[ و ۳] قرار دارد. این اثر یکی از نقاشی های مجموعه چشم انداز پیسارو از پل بویلدیو و اسکلهٔ صنعتی اطرافِ آن در منطقهٔ روان و رودخانهٔ سن می باشد. ابعاد این نقاشی ( ۷۳٫۷ × ۹۱٫۴ ) می باشد.
پیسارو مدت زمانی را در حوالیِ سال ۱۸۹۶ در منطقهٔ روان سپری کرد به جهت انجام طرح های مُدِرنیتهٔ صنعتی در نقاشی، او پیش از این و در سال ۱۸۸۳ نیز مسافرتی به این منطقه داشت و یک سِری طرح ها از شهر کِشید و در نهایت در سال ۱۸۹۶ در هتل پاریس روان اقامت گزید. از ماه ژانویه بود که این نقاشی طرح گردید، دیدگاه و چشم انداز پیسارو برای خلقِ این اثر اتاق محلِ اقامت وی می باشد که پنجرهٔ آن مُشرف به این نِما و رودخانهٔ سن است، [ ۱]
این نقاشی، علاقهٔ پیسارو را در زمینهٔ حرکت به سمتِ فَراتر از نقاشی های منظرهٔ سنتی از صحنه های سرسبز روستایی نشان می دهد.
این اثر هُنریِ نقاش بازگشت به امپرسیونیسم است پس از یک دهه تجربه در پست امپرسیونیسم، [ و ۴] پیسارو در این طرح به دنبالِ نشان دادنِ نمایی از بخش صنعتی مشغولِ شهر می باشد. او در عین حال تعدادی آثار دیگر از هتل در نورهای زمینهٔ مختلف طرح کرد، پیسارو تصویر دیگری از این پُل را در غروب آفتاب روزی مه آلود هم طراحی کرده که امروزه در موزهٔ هُنرهای زیبای روان قرار دارد. در نامه ای که در همان سالِ طراحی اثر نوشته شد، پیسارو خودش شرحِ نقاشی را موضوع پُل در نزدیکیِ بورس اوراق بهادار تحتِ تأثیر باران نامگذاری کرده که جمعیت نسبتاً زیادی از مردم را در حال رفت وآمد نشان می دهد. دودهایی که از قایق های بخار برخاسته، اسکله به همراه جرثقیل، کارگران در پیش زمینه و همگی در رنگ های خاکستری درخشان بارانی. [ ۲] او در ادامهٔ نامه می نویسد: چه به طورِ خاص برای من الگو کردن پُل در آب و هوای بارانی و مرطوب با تمامِ وسایلِ نقلیه، کارگرانِ در حینِ کار، قایق، دود و مه در فاصلهٔ دوردست می باشد، [ ۳] بر اساسِ اعتقاد مورخانِ هُنری، نقاشی های او نه فقط محصول مُشاهدهٔ دقیق موقعیت های معیّن در طبیعت، بلکه نمایانگر کار و زندگی آدم ها هستند. این نقاشی به گالری هنر اونتاریو توسطِ روبن وِلس لِئونارد[ و ۵] پس از مرگ او در سال ۱۹۳۷ اهدا شد، این اثر یکی از شش اثرِ پیسارو است که در کانادا به نمایشِ عمومی درآمده و سایرِ آثار در گالری ملی کانادا، [ و ۶] گالِری هُنر هامیلتون[ و ۷] و گالِری هُنر بزرگ ویکتوریا[ و ۸] قرار دارند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیسارو مدت زمانی را در حوالیِ سال ۱۸۹۶ در منطقهٔ روان سپری کرد به جهت انجام طرح های مُدِرنیتهٔ صنعتی در نقاشی، او پیش از این و در سال ۱۸۸۳ نیز مسافرتی به این منطقه داشت و یک سِری طرح ها از شهر کِشید و در نهایت در سال ۱۸۹۶ در هتل پاریس روان اقامت گزید. از ماه ژانویه بود که این نقاشی طرح گردید، دیدگاه و چشم انداز پیسارو برای خلقِ این اثر اتاق محلِ اقامت وی می باشد که پنجرهٔ آن مُشرف به این نِما و رودخانهٔ سن است، [ ۱]
این نقاشی، علاقهٔ پیسارو را در زمینهٔ حرکت به سمتِ فَراتر از نقاشی های منظرهٔ سنتی از صحنه های سرسبز روستایی نشان می دهد.
این اثر هُنریِ نقاش بازگشت به امپرسیونیسم است پس از یک دهه تجربه در پست امپرسیونیسم، [ و ۴] پیسارو در این طرح به دنبالِ نشان دادنِ نمایی از بخش صنعتی مشغولِ شهر می باشد. او در عین حال تعدادی آثار دیگر از هتل در نورهای زمینهٔ مختلف طرح کرد، پیسارو تصویر دیگری از این پُل را در غروب آفتاب روزی مه آلود هم طراحی کرده که امروزه در موزهٔ هُنرهای زیبای روان قرار دارد. در نامه ای که در همان سالِ طراحی اثر نوشته شد، پیسارو خودش شرحِ نقاشی را موضوع پُل در نزدیکیِ بورس اوراق بهادار تحتِ تأثیر باران نامگذاری کرده که جمعیت نسبتاً زیادی از مردم را در حال رفت وآمد نشان می دهد. دودهایی که از قایق های بخار برخاسته، اسکله به همراه جرثقیل، کارگران در پیش زمینه و همگی در رنگ های خاکستری درخشان بارانی. [ ۲] او در ادامهٔ نامه می نویسد: چه به طورِ خاص برای من الگو کردن پُل در آب و هوای بارانی و مرطوب با تمامِ وسایلِ نقلیه، کارگرانِ در حینِ کار، قایق، دود و مه در فاصلهٔ دوردست می باشد، [ ۳] بر اساسِ اعتقاد مورخانِ هُنری، نقاشی های او نه فقط محصول مُشاهدهٔ دقیق موقعیت های معیّن در طبیعت، بلکه نمایانگر کار و زندگی آدم ها هستند. این نقاشی به گالری هنر اونتاریو توسطِ روبن وِلس لِئونارد[ و ۵] پس از مرگ او در سال ۱۹۳۷ اهدا شد، این اثر یکی از شش اثرِ پیسارو است که در کانادا به نمایشِ عمومی درآمده و سایرِ آثار در گالری ملی کانادا، [ و ۶] گالِری هُنر هامیلتون[ و ۷] و گالِری هُنر بزرگ ویکتوریا[ و ۸] قرار دارند
