پزشکی

[ویکی فقه] طبابت بیماران را پزشکى گویند.
از آن در بابهاى صوم، نکاح، قصاص، دیات و مسائل مستحدثه سخن رفته است.
← یادگیری پزشکی
۱. ↑ استفتائات پزشکى، ص۱۶.۲. ↑ نجفی جواهری، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۵۰.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۲۶۱.
...

پزشکی یک دانش کاربردی است که هدف آن، حفظ و ارتقای تندرستی، پیشگیری و درمان بیماری ها و بازتوانی آسیب دیدگان است این کار با شناخت بیماری ها، «تشخیص»، «درمان» و «پیشگیری پزشکی|جلوگیری» از بروز آن ها انجام می شود. دانش پزشکی بر روی طیف گسترده ای از رشته ها از فیزیک و زیست شناسی تا علوم اجتماعی، مهندسی و علوم انسانی بنا شده است. [ ف ۱] امروزه هدف دانش پزشکی، استفاده از فناوری های دانش مبنا و استدلال قیاسی برای رسیدن به راه حل مشکلات بالینی است. اکتشافات در باب ماهیت ژن ها و سلول ها دریچه ای برای تعریف فیزیولوژی بر مبنای سیستم های مولکولی، فراهم کرده است. این بینش فیزیولوژیکی، راه را برای فهم بهتر فرایندهای پیچیده بیماری ها و رویکردهای نو درمانی، فراهم کرده است. [ ۱]
تلاش بشر برای درمان بیماری ها و آسیب ها از دوران پیش از باستان و در دوران باستان در کنار دین و گاه به عنوان بخشی از آن، وجود داشته است. در یونان باستان، پزشکانی مانند بقراط، پزشکی را به عنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیان گذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکانی همچون ابن سینا و رازی، طی شد. در رنسانس با بهره گیری از روش علمی پزشکی، پیشرفت های قابل توجهی کرد. از قرن ۱۹ آنچه به عنوان پزشکی مدرن، شناخته می شود بنیان گذاشته شد. در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر دانش ژنتیک رویکرد به درمان و بیماری ها را دچار تحول مهمی کرد به طوری که ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول کننده برای پزشکی از درمان محور بودن به حفظ سلامتی دانسته اند. [ ۲] اهمیت سلامتی در بهره وری اجتماع و کیفیت زندگی، منجر به تأسیس مؤسسات و قوانین شده است تا مسایلی همچون تحصیل و مجوز دهی به پزشکان تا شیوه استفاده از بودجه های درمانی در کشورها قانونمند و تنظیم شوند؛ به همین دلیل، سازمان های پزشکی در کشورهای مختلف برای سازمان دهی و قانونمندسازی فعالیت های پزشکی تأسیس شده اند.
در حرفه پزشکی، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را برای تشخیص درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی می کنند. در عملکرد بالینی معمولاً مراحل شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص های افتراقی، بررسی ها ( شامل آزمایش و تصویربرداری… ) ، رسیدن به تشخیص و در آخر، درمان انجام می شود. امروزه پیشرفت های روزمره علم و گسترش قابل توجه دامنه دانش پزشکی و شناخت بشر از بیماری ها منجر به تخصصی شدن پزشکی و تقسیم آن به رشته های گوناگونی شده است؛ با این حال، ارائه خدمات پزشکی در بیشتر جوامع از سطح مراقبت های اولیه بهداشتی، با تمرکز روی عملکرد پزشکان عمومی و پزشکان خانواده شروع می شود و بسته به نیاز در سیستم ارجاع بیماران به سطوح دوم و سوم - که خدمات پزشکی تخصصی تر را ارائه می دهند - ارجاع می شوند.

پِزِشکی (medicine)
13126800.jpg
علم پیشگیری، تشخیص، و درمان بیماری های جسمی و روانی. کالبدشناسی، شناخت ساختمان و شکل بدن، و فیزیولوژی، بررسی عملکرد بدن، پایه های پزشکی اند. در غرب، پزشکی به صورت روزافزونی به داروهای جدید، روش های جراحی پیشرفته، و تشخیص بیماری ها با روش های کم خطر متکی می شود. هزینه ها و زمان لازم برای آموزش پزشکی غربی را در بسیاری از مناطق جهان سوم دسترس ناپذیر کرده است. در این مناطق، افراد آموزش دیده در زمینۀ بهداشت، مراقبت های بهداشتی را عرضه می کنند و مجازند داروی رایج معدودی را برای درمان بیماری های شایع تجویز کنند. فهرست برندگان جایزه نوبل در رشته پزشکی در جدول آمده است.