در علوم شیمی ، فیزیک هسته ای و فیزیک ذرات ، پراکندگی غیرکشسان یک فرآیند پراکندگی اساسی است که در آن انرژی جنبشی یک ذره برخوردی حفظ نمی شود ( برخلاف پراکندگی کشسان ) . در یک فرآیند پراکندگی غیرکشسان، مقداری از انرژی ذره برخوردی از بین می رود یا افزایش می یابد. اگرچه این اصطلاح از نظر تاریخچه با مفهوم برخورد غیرکشسان در دینامیک مرتبط است، اما این دو مفهوم کاملاً از هم متمایز هستند. برخورد غیر کشسان در دینامیک به فرآیندهایی گفته می شود که در آن کل انرژی جنبشی ماکروسکوپی حفظ نمی شود. به طور کلی پراکندگی ناشی از برخوردهای غیرکشسان، غیرکشسان خواهد بود، اما از آنجایی که برخوردهای کشسان بیشتر اوقات انرژی جنبشی را بین ذرات منتقل می کنند، پراکندگی ناشی از برخوردهای کشسان نیز می تواند غیرکشسان باشد؛ همانطور که در پدیده پراکندگی کامپتون دو ذره در برخورد انرژی رد و بدل می کنند در حالی که باعث می شود یک ذره انرژی از دست بدهد. [ ۱]
هنگامی که یک الکترون ذره برخوردی باشد، احتمال رخ دادن پراکندگی غیرکشسان، معمولاً کمتر از پراکندگی کشسان است ( بسته به انرژی الکترون برخوردی ) . بنابراین در موارد پراش الکترون گازی ( GED ) ، پراش الکترون پرانرژی بازتابی ( RHEED ) و پراش الکترون عبوری، از آنجایی که انرژی الکترون برخوردی زیاد است، می توان مقدار پراکندگی غیرکشسان الکترون را نادیده گرفت. اولین مدارک مستقیم را برای وجود کوارک ها از طریق پراکندگی غیرکشسان ژرف الکترون ها از پروتون ها ارائه شد.
هنگامی که یک فوتون ذره برخوردی باشد، یک فرآیند پراکندگی غیرکشسان به نام پراکندگی رامان وجود خواهد داشت. در این فرآیند پراکندگی، بین فوتون برخوردی و ماده ( گاز، مایع و جامد ) برهمکنش اتفاق می افتد و فرکانس فوتون به سمت قرمز یا آبی تغییر می کند. جابجایی قرمز را زمانی می توان مشاهده کرد که بخشی از انرژی فوتون به ماده منتقل شود. این انرژی طبق فرآیندی به نام استوکس در پراکندگی رامان به انرژی درونی ماده اضافه می شود.
جابجایی آبی را زمانی می توان مشاهده کرد که انرژی درونی ماده به فوتون منتقل شود. این فرآیند در پراکندگی رامان، ضد استوکس نامیده می شود.
پراکندگی غیرکشسان در برهمکنش بین یک الکترون و یک فوتون نیز دیده می شود. وقتی یک فوتون پرانرژی با یک الکترون آزاد برخورد می کند و انرژی را انتقال می دهد، این فرآیند پراکندگی کامپتون نامیده می شود ( به طور دقیق تر، مرز باید ضعیف باشد زیرا یک الکترون آزاد نمی تواند در پراکندگی غیرکشسان با فوتون شرکت کند ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنگامی که یک الکترون ذره برخوردی باشد، احتمال رخ دادن پراکندگی غیرکشسان، معمولاً کمتر از پراکندگی کشسان است ( بسته به انرژی الکترون برخوردی ) . بنابراین در موارد پراش الکترون گازی ( GED ) ، پراش الکترون پرانرژی بازتابی ( RHEED ) و پراش الکترون عبوری، از آنجایی که انرژی الکترون برخوردی زیاد است، می توان مقدار پراکندگی غیرکشسان الکترون را نادیده گرفت. اولین مدارک مستقیم را برای وجود کوارک ها از طریق پراکندگی غیرکشسان ژرف الکترون ها از پروتون ها ارائه شد.
هنگامی که یک فوتون ذره برخوردی باشد، یک فرآیند پراکندگی غیرکشسان به نام پراکندگی رامان وجود خواهد داشت. در این فرآیند پراکندگی، بین فوتون برخوردی و ماده ( گاز، مایع و جامد ) برهمکنش اتفاق می افتد و فرکانس فوتون به سمت قرمز یا آبی تغییر می کند. جابجایی قرمز را زمانی می توان مشاهده کرد که بخشی از انرژی فوتون به ماده منتقل شود. این انرژی طبق فرآیندی به نام استوکس در پراکندگی رامان به انرژی درونی ماده اضافه می شود.
جابجایی آبی را زمانی می توان مشاهده کرد که انرژی درونی ماده به فوتون منتقل شود. این فرآیند در پراکندگی رامان، ضد استوکس نامیده می شود.
پراکندگی غیرکشسان در برهمکنش بین یک الکترون و یک فوتون نیز دیده می شود. وقتی یک فوتون پرانرژی با یک الکترون آزاد برخورد می کند و انرژی را انتقال می دهد، این فرآیند پراکندگی کامپتون نامیده می شود ( به طور دقیق تر، مرز باید ضعیف باشد زیرا یک الکترون آزاد نمی تواند در پراکندگی غیرکشسان با فوتون شرکت کند ) .
wiki: پراکندگی غیرکشسان