پتو نوعی بافته پشمی است به نوعی روانداز گویند که معمولاً در هنگام خواب بر روی خود می کشند. [ ۱] پتوها می توانند از لایه های مختلفی ساخته شده باشند. بعضی از این لایه ها برای گرم نگه داشتن و بعضی دیگر تنها برای زیبایی به کار رفته است.
پتو از ورق های تختی که به دلیل ضخامت شان پتو را ضخیم نموده اند تشکیل شده است. حتی باریک ترین پتو ضخیم تر از سنگین ترین ورق است. پتو به طور کلی برای گرما و راحتی استفاده می شود، در حالی که ورق برای بهداشت، آسایش و زیبایی شناسی است. پتو به طور سنتی از پشم به دلیل گرما، تنفس و خواص مقاوم در برابر آتش طبیعی پشم ساخته شده، در حالی که ورق های پنبه یا
کتان یا ابریشم، که کمتر تحریک کننده به پوست هستند ساخته شده است. امروزه،
الیاف مصنوعی غالباً برای هر دو استفاده می شود.
در پتو از مواد بسیاری مانند پشم، استفاده می شود چرا که آن ها ضخیم تر هستند؛ اما می توان از پنبه نیز برای تولید پتوهای سبک استفاده نمود. پتوهای پشمی گرم تر هستند و همچنین در مقایسه با پنبه نسبتاً آهسته تر می سوزند. رایج ترین انواع پتوهای بافته شده از اکریلیک،
پلی استر کشباف، راسو، پنبه، پشم جانوران و پشم گوسفند است. پتوها همچنین با ساخت کارهای عجیب و غریب و مواد عجیب و غریب مانند قلاب بافی افغانی یا پوشش ابریشمی ارائه می شوند. اصطلاح پتو اغلب با روتختی و لحاف عوض می شود، زیرا همه آنها کاربردهای مشابهی دارند. پتوهای اولیه اغلب با پوست جانوران ساخته شده بودند اما با گذشت
زمان پتوها انواع مختلفی پیدا کردند مانند پتو نوزاد، لحاف، پتو مسافرتی و نظیر این موارد. [ ۲] جنس پارچه های پتوها هم تغییر کرد و از پوست جانوران به پارچه و پنبه تغییر کرد.
