روانداز

/ru~andAz/
معنی انگلیسی:
covering, throw

لغت نامه دهخدا

روانداز. [ اَ ] ( اِ مرکب ) چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتوو شمد و غیر آنها. ( فرهنگ نظام ). مقابل زیرانداز.
- امثال :
زیراندازش زمین است و رواندازش آسمان ، نظیر: آه ندارد با ناله سودا کند؛ یعنی بی نهایت بی چیز است. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) آنچه که به هنگام خواب بر روی خود اندازند مقابل زیر انداز .

فرهنگ معین

(اَ ) (اِ. ) آنچه که به هنگام خواب به روی خود اندازند.

فرهنگ عمید

آنچه در موقع خوابیدن بر روی خود می اندازند، مانند لحاف.

واژه نامه بختیاریکا

سر وَن؛ پوره؛ وا ریوَن؛ ریوَن
شَو ری وَن

مترادف ها

coverlet (اسم)
روپوش تختخواب، لحاف، روانداز، بالا پوش

فارسی به عربی

مفرش السریر

پیشنهاد کاربران

بپرس