پالادیوم

پالادیوم (قدیمی کلاسیک). پالادیوم یا پالادیون ( انگلیسی: Palladium ) در اسطوره شناسی یونانی و اسطوره شناسی روم، ( به یونانی Παλλάδιον ( پالادیون ) ، یک تصویر آیینی با قدمت بسیار باستانی بود که گفته می شد ایمنی شهر تروآ و بعداً رم به آن وابسته است. پالادیوم اصل بخشی از اسطوره بنیادهای هر دو شهر تروآ و رم بود. پالادیوم یک تصویر چوبی از پالاس بود که یونان باستان او را با آتنا و روم او را با مینرو یکی می دانستند. گفته شده در جواب دعای ایلوس کسی که مؤسس شهر تروآ بود، پالادیوم از بهشت به زمین افتاد.
در جنگ تروآ یونانیان محاصره کننده دریافتند که نمی توانند شهر را در حالی که توسط آن محافظت می شود تصرف کنند و بنابراین اودیسئوس و دیومدس ( پسر تودوئوس ) قبل از تصرف شهر با نیرنگ اسب تروآ، آن را از قلعه تروآ دزدیدند. بر اساس مجموعه ای از افسانه های بعدی، پس از آن توسط آینیاس به مکان آینده رم منتقل شد، جایی که تصویر واقعی که بعید بود منشأ تروا داشته باشد، برای قرن ها در معبد وستا در فروم رم نگهداری می شد. و به عنوان یکی از نشانه ها یا تعهدات مقدس حکومت روم « ( ایمپریوم ) » در نظر گرفته می شود.
داستان رومی پالادیوم با کتاب انه اید اثر ویرژیل و آثار دیگر مرتبط است. رم برای چندین قرن دارای شیئی بود که به عنوان پالادیوم واقعی تلقی می شد. تقریباً در تمام این مدت تحت مراقبت باکره های وستال بود.

پالادیوم (palladium)
عنصری فلزی، به رنگ سفیدِ نقره ای، چکش خوار، مفتول شدنی، سبک، با نماد Pd، عدد اتمی ۴۶، و جرم اتمی نسبی ۱۰۶.۴. یکی از عناصر گروه پلاتینی فلزات است و در مقابل کدر شدن و خوردگی مقاوم است. در طبیعت، بیشتر به صورت فلز آزاد (← فلز_خالص_طبیعی) و در آلیاژی طبیعی با پلاتین یافت می شود. پالادیوم را به صورت کاتالیزور در آلیاژهای طلا، برای تولید طلای سفید، به کار می برند. همچنین، در آلیاژهای نقره، الکتروپلیتینگ (آبکاری الکتریکی)، و دندانپزشکی نیز کاربرد دارد. فیزیک دان انگلیسی، ویلیام ولاستون (۱۷۶۶ـ۱۸۲۸)، آن را در ۱۸۰۳ کشف، و براساس سیارک پالاس نام گذاری کرد. این سیارک در ۱۸۰۲ کشف شده بود.

پالادیوم (اسطوره). پالادیوم (اسطوره)(palladium)
در اساطیر یونان، شمایلی از پالاس آتنا، الهۀ جنگ و حکمت و تحفه ای از زئوس به شهر تروآ. بر اساس افسانه ها، شمایل مزبور تضمین کنندۀ امنیت شهر بود. اودیسئوس و دیومِدِس، دو تن از سرداران یونان، آن را ربودند و به یونان آوردند، اما در افسانه های دوره های بعد، آینئاس، شاهزادۀ تروآ، آن را به رُم آورده است. این شمایل در معبد وستا، پرستشگاه الهۀ آتشکده در اساطیر روم، نگهداری می شد.