پارک ملی آمریکن ساموا. پارک ملی آمریکن ساموا ( به انگلیسی: National Park of American Samoa ) پارکی طبیعی در ساموآی آمریکا در ایالات متحده آمریکا است. این پارک ملی در سه جزیرهٔ جداگانه گسترده شده است: توتوایلا، اوفو، تائو. این پارک شامل جزایر مرجانی، جنگل بارانی گرمسیری، خفاش میوه، و پوشش سائومون است و در آن از این موارد محافظت می شود. این پارک ملی برای گردش و ورزش های زیر آبی معروف است. از مساحت ۱۳۵۰۰ فوت مربع پارک، ۹۰۰۰ فوت مربع آن خشکی است و ۴۵۰۰ فوت مربع آن جزایر مرجانی و اقیانوس است. این پارک تنها پارک ملی آمریکا است که در جنوب استوا قرار دارد.
این پارک ۳۶ کیلومتر مربع وسعت دارد.
جزایر آتش فشانی ساموآ که عمدهٔ مساحت پارک ملی را در بر دارند، متشکل از آتش فشانهای محافظی هستند که از یک نقطهٔ حساس در صفحهٔ آرام به وجود آمدند و به ترتیب از غرب به شرق نمود پیدا کردند. توتولیا که بزرگترین و قدیمی ترین جزیره است احتمالاً قدمتش به دورهٔ پلیوسن می رسد که تقریباً مربوط به ۱/۲۴ تا ۱/۴ میلیون سال پیش است. احتمالاً قدمت جزیره های کوجک به دورهٔ هلوسن می رسد.
جزیره ها از یک آتش فشان ساخته نشده اند، بلکه متشکل از چند آتش فشان همپوشان ( روی هم ) تشکیل شده اند که از مواد مذاب بازالت تشکیل شده اند. بیشتر مواد مذابی که فوران پیدا کرده اند از آن زمان تا کنون شکسته شده اند و به اجزا زاویه ای تبدیل شده اند که برچیا نام دارند. آتش فشان ها در دورهٔ پلایستوسن از ورود راه عبورهای بازالتی از یک منطقهٔ دارای شکاف در کف اقیانوس به وجود آمده اند و به شدت در دورهٔ پلایوسن و اوایل پلایتوسن فرسایش یافتند و چیزهایی را که از تاف آتش نشانی کل پارک بیرون زده بودند تحت تأثیر قرار دادند. جزیرهٔ تائو که جوان ترین جزیره ای است که در پارک ملی قرار دارد، تنها چیزی است که از فروپاشی آتش فشان محافظ دورهٔ هولوسن به جا مانده است. این فروپاشی صخره های دریایی بلندتر از ۳۰۰۰ پا را به وجود آورد که در شمال جزیره قرار دارند و برخی از آن ها از بزرگترین پرتگاه های مصنوعی جهان هستند.
سال هاست که هیچ گونه مدرکی مبنی بر فعال بودن آتش فشان های جزایر ساموآن یافت نشده است، اما نقطهٔ حساس زیر جزیره نشانه هایی مبنی بر فعال بودن از خود نشان داده است و یک فوران زیردریایی در شرق امریکن ساموآن در سال ۱۹۷۳ ثبت شده است. کوه دریایی وایلولواو که در شرق تائو است، یکی از جزایر آیندهٔ ساموآن خواهد بود که از مواذ مذاب زیر دریایی ساخته می شود و گسترش آتش فشانی رو به شرق را از نقطهٔ حساس زیر جزایر میسر می سازد. به کمک روش های رادیومتری مشخص شده است که مواد مذابی که کوه دریایی را تشکیل داده اند بین ۵ و ۵۰ سال قدمت دارند و در این مدت این کوه دریایی ۱۴۶۶۴ پا از کف اقیانوس فراتر رفته است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پارک ۳۶ کیلومتر مربع وسعت دارد.
جزایر آتش فشانی ساموآ که عمدهٔ مساحت پارک ملی را در بر دارند، متشکل از آتش فشانهای محافظی هستند که از یک نقطهٔ حساس در صفحهٔ آرام به وجود آمدند و به ترتیب از غرب به شرق نمود پیدا کردند. توتولیا که بزرگترین و قدیمی ترین جزیره است احتمالاً قدمتش به دورهٔ پلیوسن می رسد که تقریباً مربوط به ۱/۲۴ تا ۱/۴ میلیون سال پیش است. احتمالاً قدمت جزیره های کوجک به دورهٔ هلوسن می رسد.
جزیره ها از یک آتش فشان ساخته نشده اند، بلکه متشکل از چند آتش فشان همپوشان ( روی هم ) تشکیل شده اند که از مواد مذاب بازالت تشکیل شده اند. بیشتر مواد مذابی که فوران پیدا کرده اند از آن زمان تا کنون شکسته شده اند و به اجزا زاویه ای تبدیل شده اند که برچیا نام دارند. آتش فشان ها در دورهٔ پلایستوسن از ورود راه عبورهای بازالتی از یک منطقهٔ دارای شکاف در کف اقیانوس به وجود آمده اند و به شدت در دورهٔ پلایوسن و اوایل پلایتوسن فرسایش یافتند و چیزهایی را که از تاف آتش نشانی کل پارک بیرون زده بودند تحت تأثیر قرار دادند. جزیرهٔ تائو که جوان ترین جزیره ای است که در پارک ملی قرار دارد، تنها چیزی است که از فروپاشی آتش فشان محافظ دورهٔ هولوسن به جا مانده است. این فروپاشی صخره های دریایی بلندتر از ۳۰۰۰ پا را به وجود آورد که در شمال جزیره قرار دارند و برخی از آن ها از بزرگترین پرتگاه های مصنوعی جهان هستند.
سال هاست که هیچ گونه مدرکی مبنی بر فعال بودن آتش فشان های جزایر ساموآن یافت نشده است، اما نقطهٔ حساس زیر جزیره نشانه هایی مبنی بر فعال بودن از خود نشان داده است و یک فوران زیردریایی در شرق امریکن ساموآن در سال ۱۹۷۳ ثبت شده است. کوه دریایی وایلولواو که در شرق تائو است، یکی از جزایر آیندهٔ ساموآن خواهد بود که از مواذ مذاب زیر دریایی ساخته می شود و گسترش آتش فشانی رو به شرق را از نقطهٔ حساس زیر جزایر میسر می سازد. به کمک روش های رادیومتری مشخص شده است که مواد مذابی که کوه دریایی را تشکیل داده اند بین ۵ و ۵۰ سال قدمت دارند و در این مدت این کوه دریایی ۱۴۶۶۴ پا از کف اقیانوس فراتر رفته است.
wiki: پارک ملی آمریکن ساموا