جنگل بارانی

جنگل های بارانی جنگل هایی هستند که به واسطه مقدار زیاد بارش متمایز می شوند. طبق تعریف میزان کمینه بارش سالانه در یک جنگل بارانی بین ۱۷۵۰ تا ۲۰۰۰ میلی متر است. جنگل های بارانی دو نوع هستند: جنگل های بارانی استوایی و جنگل های بارانی معتدله. مناطقی که دارای باران های موسمی هستند که به مناطق همگرای میان استوایی نیز معروفند، [ ۱] نقش مهمی در ایجاد شرایطی اقلیمی دارند که لازمه جنگل های بارانی کره زمین است. حدود %۴۰ تا %۷۵ از کل گونه های زنده بوم زاد در جنگل های بارانی زندگی میکنند. [ ۲] برآورد می شود که شاید چندین میلیون گونه از گیاهان و حشرات و ریزاندامگان در جنگل های بارانی وجود داشته باشند که هنوز شناخته نشده اند. جنگل های بارانی «جواهرات زمین» و «بزرگترین داروخانه زمین» نامیده شده اند.
در سال ۲۰۰۹ شرکت نایک و تیمبرلند خرید چرم از بخش های جنگل زدایی شدهٔ جنگل های آمازون را متوقف کردند. [ ۳] این عمل تنها چند هفته پس از گزارش سازمان صلح سبز صورت گرفت که نشان می داد گله های دامداری های منطقهٔ آمازون باعث تخریب جنگل های آمازون می شوند. طبق تحقیق آرنولد نیومن هر همبرگری که می خریم باعث از بین رفتن ۶٫۲۵ متر مربع از جنگل های بارانی می شود. [ ۴]

جنگل بارانی (rainforest)
جنگل های انبوهی، معمولاً در استوا یا نواحی نزدیک به آن. این نواحی اقلیمی گرم و مرطوب دارند. هوای مرطوبی که بادهای بسامان۱ همگرا با خود می آورند، به سبب گرما بالا می رود و باران های شدیدی می بارد. بیش از نیمی از جنگل های بارانی در امریکای جنوبی و مرکزی، به ویژه در ناحیۀ آمازون سفلا۲ و سواحل اکوادور۳ و کلمبیا واقع اند. بقیه در جنوب شرقی آسیا (مالزی، اندونزی)، گینۀ نو۴، افریقای غربی و کنگو۵ قرار دارند. در گذشته جنگل های بارانی گرمسیری چهارده درصد سطح زمین را می پوشاندند، اما امروز این جنگل ها را با سرعت روزافزونی تخریب می کنند تا از الوار ارزشمند حاصل از آن بهره برداری، و در زمین های سترده کشاورزی کنند؛ در نتیجه مشکلات ناشی از جنگل زدایی۶ پدید آمده است. تا ۱۹۹۱، بیش از ۵۰ درصد جنگل های بارانی جهان ازبین رفت، اما این جنگل ها هنوز هم مشتمل بر حدود ۵۰ درصد چوب جهان و زیستگاه دست کم ۴۰ درصد از گونه های گیاهی و جانوری کرۀ زمین اند. پوشش گیاهی جنگل های بارانی گرمسیری معمولاً شامل ناحیه ای از جنگل انبوه به نام سِلوا۷ است، همچنین چتری تشکیل شده از شاخه های بالایی درختان بلند است که بر لایه های پایینی سایه می افکنند، و نیز لایه ای میانی دارند که از درختان کوتاه و ریشۀ درختان، گیاهان بالارونده تشکیل شده است، و زمینی پوشیده از خزه و سرخس دارند. نبود ریتم فصلی۸ در این نواحی سبب می شود که گیاهان مجاور همزمان گل بدهند و برگ ریزی کنند. هوازدگی شیمیایی۹ و فروشست خاک غنی از آهن، به سبب بالا بودن رطوبت و دما، روی می دهد. جنگل های بارانی یکی از پیچیده ترین و متنوع ترین اکوسیستم های کرۀ زمین را تشکیل می دهند و انرژی خود را از خورشید و فتوسنتز کسب می کنند. در هر هکتار (۱۰هزار متر مربع) جنگل بارانی ۲۰۰ تا ۳۰۰ گونه درخت یافت می شود، در حالی که در هر هکتار از جنگل های مناطق معتدل فقط ۲۰ تا ۳۰ گونه درخت وجود دارد. درختان مولّدان اصلی اند. گیاه خوارانی۱۰ مانند حشرات، کرم های پروانه، و میمون ها از گیاهان و درختان تغذیه می کنند و گوشت خوارانی۱۱ مانند گربۀ وحشی و شیر کوهی از این گیاه خواران تغذیه می کنند. قارچ ها و باکتری ها تجزیه کننده اند. آن ها مواد مردۀ گیاهی، و لاشۀ گیاه خواران و گوشت خواران را به کمک گرما و رطوبت، تجزیه می کنند. مواد تجزیه شده، مواد مغذی لازم برای گیاهان و درختان را تأمین می کنند. اکوسیستم جنگل بارانی، به ویژه با جذب دی اکسید کربن از جَو، به تنظیم الگوهای آب وهوایی کرۀ زمین کمک می کند. نقش دیگر آن، تثبیت خاک است. جنگل های بارانی بخش عمدۀ اکسیژن لازم برای گیاهان و جانوران را تأمین می کنند. بر اثر جنگل زدایی، خُرداقلیم جنگل ناپدید می شود. در این حالت فرسایش خاک و جاری شدن سیل مشکلات مهمی پدید می آورند، زیرا جنگل های بارانی محافظ خاک های عمیق استوایی اند. هنگامی که ناحیه ای از پوشش گیاهی سترده می شود، رویش دوبارۀ بوته ها و درختچه ها در آن بسیار دشوار است زیرا خاک فاقد مواد مغذی کافی است؛ در نتیجه طرح های تبدیل جنگل های بارانی به زمین های کشاورزی با مشکل روبه رو می شوند. بعد از دو تا سه سال، زمین دیگر محصول نمی دهد و به حال خود رها می شوند. از بین بردن جنگل های بارانی به گر م شدن جَو زمین منتهی می شود، و در ایجاد اثر گلخانه ای نقش دارد. ویژگی جنگل های بارانی گرمسیری وجود گونه های متنوع زیستی، معمولاً درختان پهن برگ همیشه سبزی با انواع گیاهان بالارونده و سرخس هاست، که بعضی از آن ها منبع مهم مواد اولیۀ دارویی اند. محصولات جنگل گرمسیری، در صورتی که به درستی محافظت شود، عبارت اند از گیاهان دارویی، روغن گیاهانی مانند سرو، عَرعَر، دارچین، صندل، ادویه، صمغ، رزین لازم برای ساخت مرکب، لاک، لینولئوم، مواد اولیۀ دباغی و رنگرزی، علوفۀ دام، مواد اولیۀ نوشیدنی ها، سم، کود سبز، کائوچو و فرآورده های حیوانی ازجمله پَر، چرم، عسل. سایر انواع جنگل بارانی عبارت اند از کوهی۱۲، فرازکوهی یا ابری۱۳، چَندل۱۴ و نیمه استوایی۱۵. روش های سنتی زندگی در جنگل های بارانی گرمسیری در حال نابودی است. شیوۀ کشت جابه جایی (بریدن و سوزاندن) که در آن بخش های کوچکی از جنگل کشت می شد و پس از دو یا سه بار برداشت محصول به حال خود رها می شد، جای خود را به کشت در مقیاسی چنان بزرگ داده است که جنگل فرصت تجدید حیات پیدا نمی کند؛ در نتیجه، شکار و جمع آوری مواد خوراکی برای امرارمعاش دیگر امکان پذیر نیست. در ۳۰ سال گذشته امریکای مرکزی۳/۲ جنگل های بارانی خود را از دست داده است و در آن ها دامداری رایج شده است.trade windsLower AmazonEcuadorNew GuineaCongodeforestationSelvaseasonal rhythmchemical weatheringherbivorescarnivoresmontaneupper montanemagroresubtropical