پادشاهی سیماشکی

پادشاهی سیماشکی یا پادشاهی شیمشکی یکی از دودمان های ایلام باستان در میان سال های ۲۰۳۰ تا ۱۹۷۰ پیش از میلاد، در جنوب غربی ایران بود. [ ۱] پایگاه رامیاری این دودمان مال مسجدسلیمان امروزی بوده است. [ ۲] [ ۳]
از دوازده پادشاه سیماشکی که نام آنان در پهرست شاهان شوش یادشده، نام ۹ نفر در بنمایه های دیگر آمده است. در آغاز این دوران، میان رودانی ها پی درپی به فلات ایران یورش می کنند؛ به نگر می رسد که انگیزۀ بنیادین این یورش ها، سیماشکی، موطن پادشاهان ایلامی باشد که در کرانهٔ کرمان امروزی جا داشته است؛ ولی یورش ها جسته گریخته پیروز بوده اند. در میان این لشگرکشی ها دوره هایی از سازش بوده که با همسرگیری میان خانواده های پادشاهی همراه بوده است. برای نمونه، شو سین، پادشاه اور، یکی از دخترانش را به زناشویی شاهزادهٔ انشان درآورد، ولی سپس کمینه دوبار به کنارۀ جنوب شرقی دریای کَسپین یورش کرد. [ ۴] به نگر می رسد که میان رودانی ها برای به دست آوردن ماده های خام بایستی، گاه به روش های سازش آمیز و گاه به زور دست به دامن می شدند. ولی نیروی میان رودانی ها رو به ناپدیدی بود. ایبی سین، واپسین پادشاه دودمان اور ( ۲۰۲۸ تا ۲۰۰۴ پیش از میلاد ) ، نمی توانست به زیربنای گسترۀ ایلام فروروی کند و کارگزار او، ایر ناننا، دیگر بر بخش بزرگ شرق فرمانروایی چیرگی نداشت و تنها بر سرزمین های راستای شمال غربی به جنوب شرقی از آربلا به بشیمه در کنارۀ شمالی شاخابه پارس چیرگی داشت. در سال ۲۰۰۴ پیش از میلاد، ایلامی ها با سوزیانا یک پارچه شدند و به رهبری کینداتو، ششمین پادشاه سیماشکی، اور را به دسن آوردند و ایبی سین را همچون زندانی به ایلام بردند. [ ۵]