پاداش حسنه

[ویکی فقه] پاداش حسنه (قرآن). در دادگاه عدل الهی کیفرها مطابق جرم و عکس العمل کردارهای خود ماست، ولی علاوه بر پاداشهای چند برابر، خداوند از جانب خود به نیکوکاران اجر عظیم می دهد.
انجام دادن حسنه، درپی دارنده پاداش مضاعف خداوند:•«... وان تک حسنة یضـعفها...؛ به یقین خداوند هم وزن ذره ای (به کسی) ستم نمی کند و اگر همان اندازه کار نیک باشد آن را (پاداش آن یا تجسم عینی آن را در آخرت) دو چندان می کند و از نزد خود پاداشی بزرگ عطا می نماید.»•«من جاء بالحسنة فله عشر امثالها...؛ هر کس کار نیکی به جا آورد او را ده برابر آن پاداش است، (از پاداش هایی که برای طبع عمل به عنوان اوّلی آن طبق جعل ابتدایی الهی تعیین شده که حداقلّ تفضل ده برابر و حد اکثرش نامحدود است) و هر کس کار زشتی انجام دهد جز مانند آن را کیفر داده نمی شود و بر آنان ستم نمی رود (نه از پاداش آنان کم می شود و نه بر کیفرشان اضافه می گردد).»•«.. ومن یقترف حسنة نزد له فیها حسنـا...؛ این همان چیزی است که خداوند، آن بندگان خود را که ایمان آورده و عمل های شایسته کرده اند بدان بشارت می دهد. بگو: از شما در مقابل این (ابلاغ رسالت خود) جز محبت (قلبی و عملی) درباره خویشاوندانم مزدی نمی طلبم، و هر کس کار نیکی انجام دهد (بر این محبت بیفزاید) ما برایش در آن، نیکی می افزاییم (بر پاداش طبیعی اش حد اقل ده برابر اضافه می کنیم)، حقّا که خداوند آمرزنده و شکرگزار است.»
پاداش برتر
انجام دادن حسنه، درپی دارنده پاداشی برتر از سوی خداوند:•«من جاء بالحسنة فله خیر منها...؛ هر کس عمل نیکی بیاورد پس برای او (پاداشی) بهتر از آن است، و آنها در آن روز از بیم و ترس در امان اند.»•«من جاء بالحسنة فله خیر منها...؛ هر کس کار نیکو (در مرحله اعتقاد و عمل) آورد، برای او (در دنیا و آخرت پاداشی) بهتر از آن هست، و هر کس کار بد آورد، کسانی که کردارهای زشت انجام داده اند جز به همان مقدار و جز تجسّم آن را کیفر داده نمی شوند.»