[ویکی فقه] پاداش امانتداری (قرآن). برخورداری ازنعمات بهشتی وجاودانگی در بهشت، پاداش امانتداری انبیاء و مؤمنان است.
۱. برخورداری یوسف علیه السّلام از پاداش الهی در آخرت در پرتو امانتداری: «قال اجعلنی علی خزائن الار ض انی حفیظ علیم: (یوسف) گفت: «مرا سرپرست خزائن سرزمین (مصر) قرار ده، که نگهدارنده و آگاهم! » » «وکذلک مکنا لیوسف فی الار ض یتبوا منها حیث یشاء نصیب بر حمتنا من نشاء ولا نضیع اجر المحسنین: و این گونه ما به یوسف در سرزمین (مصر) قدرت دادیم، که هر جا می خواست در آن منزل می گزید (و تصرف می کرد)! ما رحمت خود را به هر کس بخواهیم (و شایسته بدانیم) میبخشیم؛ و پاداش نیکوکاران را ضایع نمی کنیم! » «ولاجر الآخر ة خیر للذین آمنوا وکانوا یتقون: (اما) پاداش آخرت، برای کسانی که ایمان آورده و پرهیزگاری داشتند، بهتر است! » ۲. جاودانگی در بهشت ، پاداش امانتداری مؤمنان: «قد افلح المؤمنون: مؤمنان رستگار شدند؛» «والذین هم لاماناتهم وعهدهم ر اعون: و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می کنند؛» «اولـئک هم الوار ثون: (آری،) آنها وارثانند! » «الذین یر ثون الفر دوس هم فیها خالدون: (وارثانی) که بهشت برین را ارث می برند، و جاودانه در آن خواهند ماند! »
تکریم
تکریم نمازگزاران امانتدار در بهشت از سوی خداوند:الف) «الا المصلین: مگر نمازگزاران،» (مگر نمازگزاران )) (الا المصلین ).((همان نمازگزارانی که نمازهای خود را تداوم می بخشند)) (الذین هم علی صلاتهم دائمون ).این نخستین ویژگی آنهاست که ارتباط مستمر با درگاه پروردگار متعال دارند، و این ارتباط از طریق نماز تاءمین می گردد، نمازی که انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد، نمازی که روح و جان انسان را پرورش می دهد، و او را همواره به یاد خدا می دارد، و این توجه مستمر مانع از غفلت و غرور، و فرو رفتن در دریای شهوات ، و اسارت در چنگال شیطان و هوای نفس می شود.بدیهی است منظور از مداومت بر نماز این نیست که همیشه در حال نماز باشند، بلکه منظور این است در اوقات معین نماز را انجام می دهند. ب) «والذین هم لاماناتهم وعهدهم ر اعون: و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می کنند» پایبند بودن به تعهدات و حفظ و ادای امانات از مهمترین پایه های نظام اجتماعی بشر است و بدون آنها هرج و مرج در سرتاسر جامعه به وجود خواهد آمد، به همین دلیل حتی افراد و ملتهائی که اعتقاد الهی و مذهبی نیز ندارند برای مصون ماندن از این هرج و مرج اجتماعی ناشی از خیانت در عهد و امانت ، خود را موظف به انجام این دو برنامه - لااقل در مسائل کلی اجتماعی - می دانند. ج) «اولـئک فی جنات مکر مون: آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می شوند.» کلمه ((اولئک )) اشاره است به ((المصلین ))، و اگر کلمه ((جنات )) را نکره و بدون الف و لام آورده برای بزرگداشت آن جنات است ، و جمله ((فیجنات )) خبر، و جمله ((مکرمون )) خبر بعد از خبر است ، و یا جمله ((فی جنات )) ظرف است برای ((مکرمون )). بنابر احتمال اول معنا چنین می شود: ((ایشان در بهشتهایند و محترمند))، و بنا بر احتمال دوم چنین می شود: ((ایشان در بهشتها محترمند)).در تفسیر قمی روایت ابی الجارود از ابو جعفر (علیه السلام ) آمده که فرمود: سپس با جمله ((الا المصلین )) نمازگزاران را استثنا کرد و آنان را به بهترین اعمالشان که همان مداومت در نماز است ستوده ، در حقیقت این دو تعبیر (((جنات )) و ((مکرمون ))) اشاره به نعمتهای مادی و معنوی است که شامل حال نمازگزاران است .
۱. برخورداری یوسف علیه السّلام از پاداش الهی در آخرت در پرتو امانتداری: «قال اجعلنی علی خزائن الار ض انی حفیظ علیم: (یوسف) گفت: «مرا سرپرست خزائن سرزمین (مصر) قرار ده، که نگهدارنده و آگاهم! » » «وکذلک مکنا لیوسف فی الار ض یتبوا منها حیث یشاء نصیب بر حمتنا من نشاء ولا نضیع اجر المحسنین: و این گونه ما به یوسف در سرزمین (مصر) قدرت دادیم، که هر جا می خواست در آن منزل می گزید (و تصرف می کرد)! ما رحمت خود را به هر کس بخواهیم (و شایسته بدانیم) میبخشیم؛ و پاداش نیکوکاران را ضایع نمی کنیم! » «ولاجر الآخر ة خیر للذین آمنوا وکانوا یتقون: (اما) پاداش آخرت، برای کسانی که ایمان آورده و پرهیزگاری داشتند، بهتر است! » ۲. جاودانگی در بهشت ، پاداش امانتداری مؤمنان: «قد افلح المؤمنون: مؤمنان رستگار شدند؛» «والذین هم لاماناتهم وعهدهم ر اعون: و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می کنند؛» «اولـئک هم الوار ثون: (آری،) آنها وارثانند! » «الذین یر ثون الفر دوس هم فیها خالدون: (وارثانی) که بهشت برین را ارث می برند، و جاودانه در آن خواهند ماند! »
تکریم
تکریم نمازگزاران امانتدار در بهشت از سوی خداوند:الف) «الا المصلین: مگر نمازگزاران،» (مگر نمازگزاران )) (الا المصلین ).((همان نمازگزارانی که نمازهای خود را تداوم می بخشند)) (الذین هم علی صلاتهم دائمون ).این نخستین ویژگی آنهاست که ارتباط مستمر با درگاه پروردگار متعال دارند، و این ارتباط از طریق نماز تاءمین می گردد، نمازی که انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد، نمازی که روح و جان انسان را پرورش می دهد، و او را همواره به یاد خدا می دارد، و این توجه مستمر مانع از غفلت و غرور، و فرو رفتن در دریای شهوات ، و اسارت در چنگال شیطان و هوای نفس می شود.بدیهی است منظور از مداومت بر نماز این نیست که همیشه در حال نماز باشند، بلکه منظور این است در اوقات معین نماز را انجام می دهند. ب) «والذین هم لاماناتهم وعهدهم ر اعون: و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می کنند» پایبند بودن به تعهدات و حفظ و ادای امانات از مهمترین پایه های نظام اجتماعی بشر است و بدون آنها هرج و مرج در سرتاسر جامعه به وجود خواهد آمد، به همین دلیل حتی افراد و ملتهائی که اعتقاد الهی و مذهبی نیز ندارند برای مصون ماندن از این هرج و مرج اجتماعی ناشی از خیانت در عهد و امانت ، خود را موظف به انجام این دو برنامه - لااقل در مسائل کلی اجتماعی - می دانند. ج) «اولـئک فی جنات مکر مون: آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می شوند.» کلمه ((اولئک )) اشاره است به ((المصلین ))، و اگر کلمه ((جنات )) را نکره و بدون الف و لام آورده برای بزرگداشت آن جنات است ، و جمله ((فیجنات )) خبر، و جمله ((مکرمون )) خبر بعد از خبر است ، و یا جمله ((فی جنات )) ظرف است برای ((مکرمون )). بنابر احتمال اول معنا چنین می شود: ((ایشان در بهشتهایند و محترمند))، و بنا بر احتمال دوم چنین می شود: ((ایشان در بهشتها محترمند)).در تفسیر قمی روایت ابی الجارود از ابو جعفر (علیه السلام ) آمده که فرمود: سپس با جمله ((الا المصلین )) نمازگزاران را استثنا کرد و آنان را به بهترین اعمالشان که همان مداومت در نماز است ستوده ، در حقیقت این دو تعبیر (((جنات )) و ((مکرمون ))) اشاره به نعمتهای مادی و معنوی است که شامل حال نمازگزاران است .
wikifeqh: پاداش_امانتداری_(قرآن)