ویلیام نجار یا ویلیام کارپنتر، ویکنت ملون و نجیب زاده فرانسوی بود که در رِکُونکیستا در اسپانیا و در نخستین جنگ صلیبی شرکت کرد. او به دلیل فرارش از ارتش هم در اسپانیا و هم در جریان نخستین جنگ صلیبی بدنام شد اما به دلیل قدرتش در نبرد نیز شناخته شده می شد و از این رو لقب «نجار» را به دست آورد. او پس از نخستین جنگ صلیبی به سرزمین مقدس بازگشت و ادامه زندگی یا مرگ او در هاله ای از ابهام فرورفت.
به گفته رابرت راهب وقایع نگار قرن دوازدهم، ویلیام «از خانواده سلطنتی» بود و با هیو یکم، کنت ورماندوآ و برادرش، فیلیپ یکم، پادشاه فرانسه، خویشاوندی داشت. [ ۱]
به گفته راهب قرن دوازدهمی، گیبرت نوژنتی، ویلیام «در کلمات قدرتمند بود، اما در عمل کمتر … مردی بود که تصمیم داشت کارهای بسیار بزرگی برای خود انجام دهد. »[ ۲] ویلیام عضو سپاهی فرانسوی بود که در سال ۱۰۸۷ برای کمک به آلفونسو ششم لئون در محاصره تودلا علیه مرابطون به اسپانیا لشکر کشید. او ممکن است یکی از رهبرانی باشد، که همراه با اودس یکم، دوک بورگوندی، برادرزاده کنستانس همسر آلفونسو در راه کمک به محاصره راهی آنجا گردید. ارتش فرانسه هرگز به تودلا نرسید و با کسب موفقیت اندکی، عقب نشینی کرد. [ ۳] [ ۴] گیبرت می گوید که ویلیام «مثل یک بدبخت عقب نشینی کرد و تعداد بی شمار از سربازان سرگردانش را رها کرد. »[ ۵] اقدامات ویلیام در اسپانیا ممکن است الهام بخش شخصیت گانلون در سرود رولان باشد که احتمالاً در اوایل قرن دوازدهم و بر اساس وقایع مشابهی که در زمان فرمانروایی شارلمانی قرن ها قبل رخ داده بود، نوشته شده است. [ ۶]
در فرانسه، گیبرت می گوید که بر خلاف صلح و آتش بس الهی، درگیر جنگ های کوچک علیه دیگر اشراف و «غارت جنایتکارانه» روستاها شده بود. در سال ۱۰۹۶ او به نخستین جنگ صلیبی پیوست. [ ۵] او در حملات به یهودیان در ماینتس به رهبری امیچو فولنهایم شرکت کرد. [ ۷] ارتش امیچو بعداً با مجارها نبرد کرد و در طی آن ویلیام توانست «سر رئیس سپاه مجارستان را که یکی از اعضای مشاور ، و مردی مهم با موهای سفید بود، از بدنش جدا کند. »[ ۸] پس از متفرق شدن ارتش امیچو در پی این نبرد، ویلیام و دیگر رهبران فرانسوی به ارتش خویشاوندش هیو یکم، کنت ورماندو پیوستند. [ ۹] ارتش هیو به سمت جنوب و ایتالیا حرکت کرد و در بندر باری، هیو، ویلیام را به عنوان سفیر به نزد فرماندار بیزانسی شهر دراج فرستاد. [ ۱۰] ویلیام سپس با هیو به قسطنطنیه سفر کرد، و او از جمله مردانی بود که به ملاقات با گادفری بوین، که در اواخر سال به شهر رسید، شتافت. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه گفته رابرت راهب وقایع نگار قرن دوازدهم، ویلیام «از خانواده سلطنتی» بود و با هیو یکم، کنت ورماندوآ و برادرش، فیلیپ یکم، پادشاه فرانسه، خویشاوندی داشت. [ ۱]
به گفته راهب قرن دوازدهمی، گیبرت نوژنتی، ویلیام «در کلمات قدرتمند بود، اما در عمل کمتر … مردی بود که تصمیم داشت کارهای بسیار بزرگی برای خود انجام دهد. »[ ۲] ویلیام عضو سپاهی فرانسوی بود که در سال ۱۰۸۷ برای کمک به آلفونسو ششم لئون در محاصره تودلا علیه مرابطون به اسپانیا لشکر کشید. او ممکن است یکی از رهبرانی باشد، که همراه با اودس یکم، دوک بورگوندی، برادرزاده کنستانس همسر آلفونسو در راه کمک به محاصره راهی آنجا گردید. ارتش فرانسه هرگز به تودلا نرسید و با کسب موفقیت اندکی، عقب نشینی کرد. [ ۳] [ ۴] گیبرت می گوید که ویلیام «مثل یک بدبخت عقب نشینی کرد و تعداد بی شمار از سربازان سرگردانش را رها کرد. »[ ۵] اقدامات ویلیام در اسپانیا ممکن است الهام بخش شخصیت گانلون در سرود رولان باشد که احتمالاً در اوایل قرن دوازدهم و بر اساس وقایع مشابهی که در زمان فرمانروایی شارلمانی قرن ها قبل رخ داده بود، نوشته شده است. [ ۶]
در فرانسه، گیبرت می گوید که بر خلاف صلح و آتش بس الهی، درگیر جنگ های کوچک علیه دیگر اشراف و «غارت جنایتکارانه» روستاها شده بود. در سال ۱۰۹۶ او به نخستین جنگ صلیبی پیوست. [ ۵] او در حملات به یهودیان در ماینتس به رهبری امیچو فولنهایم شرکت کرد. [ ۷] ارتش امیچو بعداً با مجارها نبرد کرد و در طی آن ویلیام توانست «سر رئیس سپاه مجارستان را که یکی از اعضای مشاور ، و مردی مهم با موهای سفید بود، از بدنش جدا کند. »[ ۸] پس از متفرق شدن ارتش امیچو در پی این نبرد، ویلیام و دیگر رهبران فرانسوی به ارتش خویشاوندش هیو یکم، کنت ورماندو پیوستند. [ ۹] ارتش هیو به سمت جنوب و ایتالیا حرکت کرد و در بندر باری، هیو، ویلیام را به عنوان سفیر به نزد فرماندار بیزانسی شهر دراج فرستاد. [ ۱۰] ویلیام سپس با هیو به قسطنطنیه سفر کرد، و او از جمله مردانی بود که به ملاقات با گادفری بوین، که در اواخر سال به شهر رسید، شتافت. [ ۱۱]
wiki: ویلیام نجار