ویلیام استنلی جونز، LL. D. ، MA, FRS ( / dʒɛvənz /. 1 سپتامبر ۱۸۳۵–۱۳ اوت ۱۸۸۲ ) یک اقتصاددان و منطق دان انگلیسی بود.
اروینگ فیشر کتابی را که جونز با عنوان یک نظریه ریاضیاتی عمومی دربارهٔ اقتصاد سیاسی ( ۱۸۶۲ ) نوشته است آغازگر کاربرد روش ریاضیاتی در علم اقتصاد می داند. او در این کتاب استدلال می کند که اقتصاد به عنوان علمی که با کمیت ها سروکار دارد ضرورتاً ریاضیاتی است. بدین منظور، به شرح و بسط نظریهٔ «نهایی» ( جانبی ) ارزش می پردازد. آثار جونز در نظریه ارزش جانبی در اواخر قرن ۱۹ شهرت او را به عنوان یکی از چهره های اصلی در اقتصاد سیاسی و علم تثبیت کرد.
جونز مطالعات خود را در سال ۱۸۵۴درباره ی علوم طبیعی در لندن را قطع کرد و به عنوان یک اعتبارشناس در سیدنی شروع به کار کرد؛ او در انجا به اقتصاد سیاسی علاقه مند شد و اطلاعاتی در این مورد کسب کرد. بازگشت به انگلستان در سال ۱۸۵۹، او تئوری ریاضی عمومی اقتصاد سیاسی در سال ۱۸۶۲ منتشر شده، ترسیم نظریه حاشیه ابزار از ارزش، و کاهش جدی در ارزش طلا در سال ۱۸۶۳. برای جونز، ابزار یا مقدار را به یک مصرف کننده از یک واحد اضافی از یک محصول است معکوس با تعداد واحدهای آن محصول او در حال حاضر صاحب، حداقل فراتر از برخی از مقدار بحرانی مربوط می شود.
آن را برای زغال سنگ سؤال ( ۱۸۶۵ ) ، که در آن او به نام توجه به خستگی تدریجی منابع زغال سنگ در انگلستان بود، که او شناخت عمومی، که در آن او را جلو آنچه در حال حاضر به عنوان پارادوکس جونز، یعنی که در انرژی را افزایش می شناخته شده دریافت بهره وری تولید منجر به بیشتر مصرف و نه کمتر. مهم ترین آثار او در منطق و روش های علمی اصول خود را از علوم ( ۱۸۷۴ ) ، و همچنین به عنوان تئوری اقتصاد سیاسی ( ۱۸۷۱ ) و دولت در ارتباط به کار ( ۱۸۸۲ ) است. در میان اختراعات او پیانو منطق، یک کامپیوتر مکانیکی بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاروینگ فیشر کتابی را که جونز با عنوان یک نظریه ریاضیاتی عمومی دربارهٔ اقتصاد سیاسی ( ۱۸۶۲ ) نوشته است آغازگر کاربرد روش ریاضیاتی در علم اقتصاد می داند. او در این کتاب استدلال می کند که اقتصاد به عنوان علمی که با کمیت ها سروکار دارد ضرورتاً ریاضیاتی است. بدین منظور، به شرح و بسط نظریهٔ «نهایی» ( جانبی ) ارزش می پردازد. آثار جونز در نظریه ارزش جانبی در اواخر قرن ۱۹ شهرت او را به عنوان یکی از چهره های اصلی در اقتصاد سیاسی و علم تثبیت کرد.
جونز مطالعات خود را در سال ۱۸۵۴درباره ی علوم طبیعی در لندن را قطع کرد و به عنوان یک اعتبارشناس در سیدنی شروع به کار کرد؛ او در انجا به اقتصاد سیاسی علاقه مند شد و اطلاعاتی در این مورد کسب کرد. بازگشت به انگلستان در سال ۱۸۵۹، او تئوری ریاضی عمومی اقتصاد سیاسی در سال ۱۸۶۲ منتشر شده، ترسیم نظریه حاشیه ابزار از ارزش، و کاهش جدی در ارزش طلا در سال ۱۸۶۳. برای جونز، ابزار یا مقدار را به یک مصرف کننده از یک واحد اضافی از یک محصول است معکوس با تعداد واحدهای آن محصول او در حال حاضر صاحب، حداقل فراتر از برخی از مقدار بحرانی مربوط می شود.
آن را برای زغال سنگ سؤال ( ۱۸۶۵ ) ، که در آن او به نام توجه به خستگی تدریجی منابع زغال سنگ در انگلستان بود، که او شناخت عمومی، که در آن او را جلو آنچه در حال حاضر به عنوان پارادوکس جونز، یعنی که در انرژی را افزایش می شناخته شده دریافت بهره وری تولید منجر به بیشتر مصرف و نه کمتر. مهم ترین آثار او در منطق و روش های علمی اصول خود را از علوم ( ۱۸۷۴ ) ، و همچنین به عنوان تئوری اقتصاد سیاسی ( ۱۸۷۱ ) و دولت در ارتباط به کار ( ۱۸۸۲ ) است. در میان اختراعات او پیانو منطق، یک کامپیوتر مکانیکی بود.
wiki: ویلیام استنلی جونز