ویسه
فرهنگ اسم ها
معنی: ویس، از شخصیتهای شاهنامه، ( = ویس )، نام پدر پیران سپهسالار پشنگ فرمانروای توران
برچسب ها: اسم، اسم با و، اسم دختر، اسم پسر، اسم فارسی، اسم تاریخی و کهن
لغت نامه دهخدا
اگر لختی ز تندی رام گردم
چو ویسه در جهان بدنام گردم.
نظامی.
درآورده به ویسه دست رامین چو زرین طوقی اندر سرو سیمین.
نظامی ( از آنندراج ).
چو ویسه فتنه ای در شهدبوسی چودایه آیتی در چاپلوسی.
نظامی.
رجوع به ویس ( اِخ ) شود.ویسه. [ س َ / س ِ ] ( اِخ ) نام پدر پیران سرلشکر افراسیاب. ( برهان ) ( آنندراج ).
ویسه. [ وَ س َ ] ( اِخ ) دهی است مرکز دهستان ویسه بخش مریوان شهرستان سنندج. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
ویسه (مریوان). ویسه یک روستا در ایران است که در دهستان زریوار واقع شده است. [ ۱] ویسه ۸۲۵ نفر جمعیت دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: ویسه (مریوان)
دانشنامه آزاد فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهاد واژه "ویسه" به جای "کیبورد"، پیشنهاد "ویسِش" به جای "تایپ کردن" و پیشنهاد واژه "ویسگَر/ویسا" به جای "تایپیست/تایپر". را
ما در پارسی واژه "نِوِشتن" را داریم که همگی آن را میشناسیم. این واژه از پیشوند "نِ" به همراه "وِشتَن" ساخته شده است که "وِشتَن" در گذشته به شیوه "بِشتَن" بوده است همانگونه که در گذشته "نوشتن" به ریخت "نبشتن" بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
پس "وِشتَن" را داریم که بن کنونی ( =بن مضارع ) اش واژه "ویس" است که در "نِویس" نیز این واژه را میبینیم.
"وِشتَن" برابر "ثبت کردن، نوشتن" میباشد و ما برابر نخستش "ثبت کردن" را میگیریم.
پس "وِشتَن" بن کنونی اش "ویس" است که اگر به این واژه "پسوند نسبت" ای را که "ه" باشد بچسبانیم، واژه ای "هموَند" و "مرتبط" با "وشتن" ساخته می شود که ما آن را برابر "کییبورد" میبینیم که کارش "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسش" که همانند "آموزش، سازش، خوانش. . . . . " است که برابر "وِشتن" است و برابر "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسا" و "ویسگر" که دارای پسوند های "ا" و "گر" هستند که این پسوند ها فاعل/کنشگر ساز هستند.
پس "ویسا" و "ویسگر" کسان و چیزهای هستند که "وِشتن" و "ویسش" را انجام می دهند که می شود "تایپ کننده" یا همان "تایپیست، تایپر".
در این دیدگاه کوشیدم تا به زبان ساده این واژگان را بگسترم و "توضیح دهم".
بِدرود!
ما در پارسی واژه "نِوِشتن" را داریم که همگی آن را میشناسیم. این واژه از پیشوند "نِ" به همراه "وِشتَن" ساخته شده است که "وِشتَن" در گذشته به شیوه "بِشتَن" بوده است همانگونه که در گذشته "نوشتن" به ریخت "نبشتن" بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
پس "وِشتَن" را داریم که بن کنونی ( =بن مضارع ) اش واژه "ویس" است که در "نِویس" نیز این واژه را میبینیم.
"وِشتَن" برابر "ثبت کردن، نوشتن" میباشد و ما برابر نخستش "ثبت کردن" را میگیریم.
پس "وِشتَن" بن کنونی اش "ویس" است که اگر به این واژه "پسوند نسبت" ای را که "ه" باشد بچسبانیم، واژه ای "هموَند" و "مرتبط" با "وشتن" ساخته می شود که ما آن را برابر "کییبورد" میبینیم که کارش "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسش" که همانند "آموزش، سازش، خوانش. . . . . " است که برابر "وِشتن" است و برابر "ثبت کردن، نوشتن" است.
"ویسا" و "ویسگر" که دارای پسوند های "ا" و "گر" هستند که این پسوند ها فاعل/کنشگر ساز هستند.
پس "ویسا" و "ویسگر" کسان و چیزهای هستند که "وِشتن" و "ویسش" را انجام می دهند که می شود "تایپ کننده" یا همان "تایپیست، تایپر".
در این دیدگاه کوشیدم تا به زبان ساده این واژگان را بگسترم و "توضیح دهم".
بِدرود!
ویسه:در قدیم پهلوانی به نام پیران ویسه بود. در آن زمان فامیل وجود نداشت با شغلشان به آنها فامیل میدادند. ویسه یعنی پهلوان.