ولنتین نابوت

ولنتین نابوت ( Valentin Naboth ) ( که همچنین ولنتین نایبود[ الف] یا نابود[ ب] نیز نوشته شده است ) ( 13 فوریه 1523 [ پ] الی 3 مارس ) ، او که با نام لاتینی «والنتینوس نابودوس»[ ت] نیز معروف است، یک ریاضی دان، منجم و اختربین آلمانی است.
ولنتین نابوت در شهر کالوا ( لوساتیای سفلی ) [ ث] [ ج] در خانواده ی یهودی به دنیا آمد. او برادر بزرگ ترِ «الکسیوس نابوت»، [ چ] الهیات شناس مکتب لوتریانیزم بود. [ ۶] [ ۷] او در سال 1544 در دانشگاه ویتنبرگ پذیرفته شد. [ ۳] در آن زمان، فیلیپ ملانشتن، «ایراسموس رینهولد»، [ ح] یوهان بوگنهاگن، «پاول ایبر»[ خ] و «گئورگ میجور»[ د] در آن جا تدریس می کردند. او سپس در سال 1550 میلادی به «دانشگاه ارفورت»[ ذ] رفت. [ ۴]
ولنتین نابوت هنگامی که از ویتنبرگ به ارفورت رفت، از قبل مدرک لیسانس داشت و دارای توانایی ها و قابلیت های ریاضیاتی قابل ملاحظه ای بود. هنگامی که به این مکان علمی آمد، بیماری طاعون شیوع کرده و به همین دلیل دوره های تحصیلی کوتاه شده بودند. لیبوروس منگولد بلاغت و نابوت تنها "Sphaera" تدریس می کرد. لیبوریوس منگولد، رئیس دانشکده که یک شخص وظیفه شناس و اهل واربورگ بود، طوری به نظر می رسید که با نابوت، ریاضی‎ دان برجسته تعامل خوبی نداشته باشد. حتی هنگامی که او برای امتحان دکترای خود از دانشگاه پول قرض کرد، لیبوروس در یادداشتِ رئیس دانشکده نوشت که این اتفاق را «هرگز ندیده و نشنیده بود». [ ر] نابوت سپس امتحان را با موفقیت سپری کرد، ولی پس از دریافت مدرک دکترای خود به دانشکده بی درنگ نامه ای مملو از محتویات زننده نوشت. همین بود که اندکی بعد، لیبوریس منگلود موقف خود را به عنوان رئیس «سنت گئورگبورس»[ ۸] و استاد فیزیک و بلاغت رها کرد. وظیفه اداری را در شهر اصلی خود، واربورگ، انتخاب نمود. نابوت نیز از این جا عزیمت کرد و به دانشگاه کلن رفت و به هدف تدریس ریاضیات در این دانشگاه فعالیتش را ادامه داد که سر انجام به این هدف خود دست یافت.
نابوت از سال 1555 تدریس ریاضیات را دانشگاه کلن نخست به صورت خصوصی و سپس از سال 1557 الی 1564 به عنوان استاد رسمی ریاضیات «شهر» آغاز کرد. [ ۹] [ ۱۰] او بجای «ولسیوس یوستوس»[ ز] تعیین شد؛ ولسیوس در سال 1556 به دلیل تدریس برخی مواردی که از نگاه کلیسا بدعت در دین بود، مجبور شد کلن را ترک کند. «ردولف اسنلیوس»، [ ژ] ریاضی دان هلندی یکی از شاگردان او در دانشگاه کلن بود. [ ۱] او در سال 1556 نخستین کتاب اقلیدس ( 1556 ) و سپس اثر ریاضیاتی خود درباره القبیصی ( 1560 ) ، منجم عرب منتشر کرد، در این کتاب با جادو و خرافت مخالفت نمود. ولسیوس در کار علمی خود نخست از رگیومنتانوس پیروی می کرد اما بعداً روش بطلیموس را باتوافق کاردانو ترجیح داد. این دانشمند، یک نسخه از «چهار کتاب» ( چهار بخش ) بطلمیوس را که متنی در مورد فلسفه و عمل طالع بینی است، تدوین و ترتیب کرد، اما این کتاب هیچ گاه منتشر نشد. ولسیوس در اثر خود از مردم شهر سپاس گذاری نمود که او را در سال های اولیه حمایت کردند؛ سال هایی که ریاضیات تنها رشته ای بود که هنوز در چارت درسی دانشگاه گنجانیده نشده بود.