[ویکی اهل البیت] ولادت امام علی علیه السلام در سیزدهم رجب سال 30 عام الفیل رخ داده است. بنا به نقل دانشمندان شیعه و گروه زیادی از اهل سنت ولادت آن حضرت در خانه خدا اتفاق افتاده است. این جریان از اختصاصات آن حضرت است و در تاریخ بشریت سابقه نداشته و بعد از آن نیز تکرار نشده است
امام علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف در سیزده رجب سال سی ام عام الفیل یعنی 23 سال پیش از هجرت نبوی دیده به جهان گشود.
پدر امام علی علیه السلام ابوطالب بن عبدالمطلب است که با عبدالله بن عبدالمطلب پدر حضرت محمد صلی الله علیه و آله، برادر اعیانی و مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عایذ مخزومی بود. ابوطالب کسی بود که بعد از مرگ عبدالمطلب سرپرستی حضرت محمد صلی الله علیه و آله را بر عهده گرفت و چون آن حضرت به پیامبری رسید از او حمایت نمود.
مادر آن حضرت، فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبدمناف بود. وی از جمله بانوان گروه نخست بود که به پیامبر صلی الله علیه و آله ایمان آورد و مسلمان شد و رنج های ایام حضور در مکه را به همراه همسر و خانواده اش متحمل گردید و در هنگام هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله وی نیز به مدینه هجرت نمود و در همین شهر مقدس بدرود حیات گفت و پیامبر صلی الله علیه و آله با پیراهن خود وی را کفن کرد. و اقرار به ولایت فرزندش علی بن ابی طالب علیه السلام را به وی تلقین کرد.
ابوطالب علیه السلام و همسرش فاطمه بنت اسد برای پیامبر صلی الله علیه و آله و گسترش دین مبین اسلام تلاش های زیادی به عمل آورده و رنج ها و سختی های فراوانی متحمل گردیدند. از زمانی که حضرت عبدالمطلب علیه السلام وفات یافت، کفالت نواده یتیمش محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله بر عهده عمویش ابوطالب علیه السلام افتاد و وی آن حضرت را تا آخر عمرش (به مدت 44 سال) سرپرستی و پشتیبانی نمود و از عقاید و افکارش حمایت کرد.
ابوطالب علیه السلام و فاطمه بنت اسد در نگهداری پیامبر صلی الله علیه و آله چنان عمل می کردند که وی را بر فرزندان خود ترجیح می دادند و به او بهتر و بیشتر می رسیدند. به همین لحاظ پیامبر صلی الله علیه و آله با وجود آن دو مهربان، احساس یتیمی نمی کرد و جای پدر و مادر خویش را خالی نمی دید. حضرت علی علیه السلام و برادران و خواهرانش، نخستین کسانی بودند که هم از سوی پدر و هم از سوی مادر هاشمی بودند.
تولد آن حضرت در شهر مکه معظمه و در داخل خانه خدا (کعبه) واقع گردید. تولد در خانه کعبه، فضیلتی ویژه حضرت علی علیه السلام است و خدای متعال تنها وی را به چنین امتیازی کرامت نمود. نه پیش از او و نه پس از او، برای هیچ کسی چنین فضیلتی پدید نیامده است.
مرحوم شیخ عباس قمی، کیفیت ولادت آن حضرت را چنین بیان کرد: آنچه به سندهای بسیار وارد شده، آن است که روزی عباس بن عبدالمطلب با یزید بن قعنب و با گروهی از بنی هاشم و جماعتی از قبیله بنی العزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند، ناگاه فاطمه بنت اسد به مسجد درآمد و به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، نه ماه آبستن بود و او را درد زائیدن گرفته بود.
امام علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف در سیزده رجب سال سی ام عام الفیل یعنی 23 سال پیش از هجرت نبوی دیده به جهان گشود.
پدر امام علی علیه السلام ابوطالب بن عبدالمطلب است که با عبدالله بن عبدالمطلب پدر حضرت محمد صلی الله علیه و آله، برادر اعیانی و مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عایذ مخزومی بود. ابوطالب کسی بود که بعد از مرگ عبدالمطلب سرپرستی حضرت محمد صلی الله علیه و آله را بر عهده گرفت و چون آن حضرت به پیامبری رسید از او حمایت نمود.
مادر آن حضرت، فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبدمناف بود. وی از جمله بانوان گروه نخست بود که به پیامبر صلی الله علیه و آله ایمان آورد و مسلمان شد و رنج های ایام حضور در مکه را به همراه همسر و خانواده اش متحمل گردید و در هنگام هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله وی نیز به مدینه هجرت نمود و در همین شهر مقدس بدرود حیات گفت و پیامبر صلی الله علیه و آله با پیراهن خود وی را کفن کرد. و اقرار به ولایت فرزندش علی بن ابی طالب علیه السلام را به وی تلقین کرد.
ابوطالب علیه السلام و همسرش فاطمه بنت اسد برای پیامبر صلی الله علیه و آله و گسترش دین مبین اسلام تلاش های زیادی به عمل آورده و رنج ها و سختی های فراوانی متحمل گردیدند. از زمانی که حضرت عبدالمطلب علیه السلام وفات یافت، کفالت نواده یتیمش محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله بر عهده عمویش ابوطالب علیه السلام افتاد و وی آن حضرت را تا آخر عمرش (به مدت 44 سال) سرپرستی و پشتیبانی نمود و از عقاید و افکارش حمایت کرد.
ابوطالب علیه السلام و فاطمه بنت اسد در نگهداری پیامبر صلی الله علیه و آله چنان عمل می کردند که وی را بر فرزندان خود ترجیح می دادند و به او بهتر و بیشتر می رسیدند. به همین لحاظ پیامبر صلی الله علیه و آله با وجود آن دو مهربان، احساس یتیمی نمی کرد و جای پدر و مادر خویش را خالی نمی دید. حضرت علی علیه السلام و برادران و خواهرانش، نخستین کسانی بودند که هم از سوی پدر و هم از سوی مادر هاشمی بودند.
تولد آن حضرت در شهر مکه معظمه و در داخل خانه خدا (کعبه) واقع گردید. تولد در خانه کعبه، فضیلتی ویژه حضرت علی علیه السلام است و خدای متعال تنها وی را به چنین امتیازی کرامت نمود. نه پیش از او و نه پس از او، برای هیچ کسی چنین فضیلتی پدید نیامده است.
مرحوم شیخ عباس قمی، کیفیت ولادت آن حضرت را چنین بیان کرد: آنچه به سندهای بسیار وارد شده، آن است که روزی عباس بن عبدالمطلب با یزید بن قعنب و با گروهی از بنی هاشم و جماعتی از قبیله بنی العزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند، ناگاه فاطمه بنت اسد به مسجد درآمد و به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، نه ماه آبستن بود و او را درد زائیدن گرفته بود.
wikiahlb: ولادت_امام_علی_علیه_اسلام