[ویکی اهل البیت] امام مهدی علیه السلام در شب نیمه شعبان سال 255 در روزگار خلافت معتمد دیده به جهان گشود. امام حسن عسکری علیه السلام برای فرزندش گوسفندان زیادی عقیقه کرد و شیعیان را اطعام نمود. شیخ مفید گوید: پدرش امام حسن عسکری علیه السلام، جز وی فرزندی نه آشکارا و نه پنهانی بر جای نگذارد و او را نیز در پنهان و خفا نگهداری فرمود.
امام زمان علیه السلام از آغاز تولد خجسته خویش، به امر و مشیت الهی در پس پرده غیبت قرار گرفت و جز پدر گرامی اش امام حسن عسکری علیه السلام و مادرش نرجس و عمه پدرش حکیمه خاتون و برخی از خواص و نزدیکان، نمی توانستند به طور آزاد و دلخواه وی را دیدار و زیارت کنند.
زیرا خلفای عباسی و عاملان و حاکمان ستم پیشه آنان، وجود شریف آن حضرت را مانع ستمگری و ترک تازی های خویش می دیدند و فرعون وار در صدد یافتن مهدی موعود و کشتن وی برمی آمدند و این شیوه ستمگرانه در طول تاریخ برقرار بود و در آینده نیز استمرار خواهد یافت. تا آن هنگامی که خداوند متعال، اراده اش بر این تعلق گیرد که آن حضرت آشکار شود و قیام سراسری خویش را آغاز و حکومت واحد جهانی را برقرار کند.
چنان چه گفته شد، حضرت مهدی علیه السلام از همان آغاز ولادت و دوران کودکی ـ بلکه پیش از ولادت ـ در خفا بسر می برد و جز تعداد کمی از شیعیان و یاران خاص پدرش، کسی موفق به دیدار و ملاقات با او نمی شد. از این رو از حوادث دوران کودکی آن حضرت اطلاعات زیادی در دست نیست. در این جا به برخی از حوادث دوران کودکی امام اشاره می کنیم:
حضرت مهدی علیه السلام در روز اول ولادت:
حکیمه در موارد متعدد به دیدار و زیارت امام می رفت. او در همان روز نخست ولادت امام برای عرض تبریک به خانه ی برادرزاده اش امام حسن عسکری علیه السلام رفت؛ ولی با کمال تعجب، حضرت مهدی علیه السلام را در جای خودش ندید. وقتی از امام حسن عسکری علیه السلام پرسید، آن حضرت فرمود: «او را به کسی سپردیم که مادر موسی فرزندش را به او سپرد.»
امام زمان علیه السلام از آغاز تولد خجسته خویش، به امر و مشیت الهی در پس پرده غیبت قرار گرفت و جز پدر گرامی اش امام حسن عسکری علیه السلام و مادرش نرجس و عمه پدرش حکیمه خاتون و برخی از خواص و نزدیکان، نمی توانستند به طور آزاد و دلخواه وی را دیدار و زیارت کنند.
زیرا خلفای عباسی و عاملان و حاکمان ستم پیشه آنان، وجود شریف آن حضرت را مانع ستمگری و ترک تازی های خویش می دیدند و فرعون وار در صدد یافتن مهدی موعود و کشتن وی برمی آمدند و این شیوه ستمگرانه در طول تاریخ برقرار بود و در آینده نیز استمرار خواهد یافت. تا آن هنگامی که خداوند متعال، اراده اش بر این تعلق گیرد که آن حضرت آشکار شود و قیام سراسری خویش را آغاز و حکومت واحد جهانی را برقرار کند.
چنان چه گفته شد، حضرت مهدی علیه السلام از همان آغاز ولادت و دوران کودکی ـ بلکه پیش از ولادت ـ در خفا بسر می برد و جز تعداد کمی از شیعیان و یاران خاص پدرش، کسی موفق به دیدار و ملاقات با او نمی شد. از این رو از حوادث دوران کودکی آن حضرت اطلاعات زیادی در دست نیست. در این جا به برخی از حوادث دوران کودکی امام اشاره می کنیم:
حضرت مهدی علیه السلام در روز اول ولادت:
حکیمه در موارد متعدد به دیدار و زیارت امام می رفت. او در همان روز نخست ولادت امام برای عرض تبریک به خانه ی برادرزاده اش امام حسن عسکری علیه السلام رفت؛ ولی با کمال تعجب، حضرت مهدی علیه السلام را در جای خودش ندید. وقتی از امام حسن عسکری علیه السلام پرسید، آن حضرت فرمود: «او را به کسی سپردیم که مادر موسی فرزندش را به او سپرد.»
wikiahlb: ولادت_امام_زمان_علیه_السلام