[ویکی فقه] وقایع کربلا در شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. از دیگر شیعیان که در این قرن، روایات مربوط به مقتل امام حسین (علیه السّلام) را نقل کردهاند، قاضی نعمان بن محمد تمیمی مغربی است. وی در کتاب خود با عنوان شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار بیش از ۵۰ روایت درباره شهادت امام حسین (علیه السّلام) و گزارش حادثه عاشورا و وقایع پس از آن نقل کرده است.
مؤلف، دارای پیشینه غیر شیعی و از پیروان مذهب مالکی (و به قولی حنفی) بوده و سپس به تشیع گراییده است؛ ولی در اینکه وی شیعه امامی بوده یا اسماعیلی، میان شرح حال نویسان، اتفاق نظر نیست. بسیاری از عالمان شیعی و برخی از شرح حال نویسان غیر شیعی، او را شیعه امامی دانسته اند، که برای تقیه از دولت فاطمی، این امر را در نوشته هایش بروز نمی داده و به همین دلیل از امامان پس از امام صادق (علیه السّلام) با کنیه های مشترک یاد کرده است. اما باید توجه داشت که او در نوشته هایش ضمن شرح اخبار، تصریح کرده که اسماعیلی است و حتی گاهی ردیه هایی بر امامیه نوشته است.
مؤلف، دارای پیشینه غیر شیعی و از پیروان مذهب مالکی (و به قولی حنفی) بوده و سپس به تشیع گراییده است؛ ولی در اینکه وی شیعه امامی بوده یا اسماعیلی، میان شرح حال نویسان، اتفاق نظر نیست. بسیاری از عالمان شیعی و برخی از شرح حال نویسان غیر شیعی، او را شیعه امامی دانسته اند، که برای تقیه از دولت فاطمی، این امر را در نوشته هایش بروز نمی داده و به همین دلیل از امامان پس از امام صادق (علیه السّلام) با کنیه های مشترک یاد کرده است. اما باید توجه داشت که او در نوشته هایش ضمن شرح اخبار، تصریح کرده که اسماعیلی است و حتی گاهی ردیه هایی بر امامیه نوشته است.
[ویکی فقه] از دیگر شیعیان که در این قرن، روایات مربوط به مقتل امام حسین (علیه السّلام) را نقل کردهاند، قاضی نعمان بن محمد تمیمی مغربی است. وی در کتاب خود با عنوان شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار بیش از ۵۰ روایت درباره شهادت امام حسین (علیه السّلام) و گزارش حادثه عاشورا و وقایع پس از آن نقل کرده است.
مؤلف، دارای پیشینه غیر شیعی و از پیروان مذهب مالکی (و به قولی حنفی) بوده و سپس به تشیع گراییده است؛ ولی در اینکه وی شیعه امامی بوده یا اسماعیلی، میان شرح حال نویسان، اتفاق نظر نیست. بسیاری از عالمان شیعی و برخی از شرح حال نویسان غیر شیعی، او را شیعه امامی دانسته اند، که برای تقیه از دولت فاطمی، این امر را در نوشته هایش بروز نمی داده و به همین دلیل از امامان پس از امام صادق (علیه السّلام) با کنیه های مشترک یاد کرده است. اما باید توجه داشت که او در نوشته هایش ضمن شرح اخبار، تصریح کرده که اسماعیلی است و حتی گاهی ردیه هایی بر امامیه نوشته است.
سبک نگارش کتاب مذکور
وی ابتدا روایاتی را نقل کرده که مربوط به اصل شهادت امام حسین (علیه السّلام) و اخبار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) و امیرالمؤمنین (علیه السّلام) که از این امر است. سپس به بیان سیر حرکت حضرت از مدینه تا کربلا، شهادت مسلم در کوفه، مواجهه و شهادت حضرت و وقایع پس از آن، همچون اسارت اهل بیت (علیه السّلام) و مجلس ابن زیاد و یزید پرداخته است. او درباره اینکه آیا علی اکبر، امام سجاد (علیه السّلام) بوده یا خیر، دو قول، نقل کرده و نیز در اینکه تعداد اصحاب امام (علیه السّلام)، ۷۲ نفر بوده یا کمتر، دو احتمال مطرح کرده است. بنا به نقل وی، قاتل امام (علیه السّلام)، سنان بن انس نخعی، و قاطع راس حضرت، خولی بوده است. معرفی اسامی شهدای اهل بیت امام، از بخش های دیگر گزارش های او در مقتل است. نقلیات وی معمولا مسند است؛ اما به این صورت که بخشی از سند را نقل، و بقیه را به استناد راوی وا می گذارد.
مؤلف، دارای پیشینه غیر شیعی و از پیروان مذهب مالکی (و به قولی حنفی) بوده و سپس به تشیع گراییده است؛ ولی در اینکه وی شیعه امامی بوده یا اسماعیلی، میان شرح حال نویسان، اتفاق نظر نیست. بسیاری از عالمان شیعی و برخی از شرح حال نویسان غیر شیعی، او را شیعه امامی دانسته اند، که برای تقیه از دولت فاطمی، این امر را در نوشته هایش بروز نمی داده و به همین دلیل از امامان پس از امام صادق (علیه السّلام) با کنیه های مشترک یاد کرده است. اما باید توجه داشت که او در نوشته هایش ضمن شرح اخبار، تصریح کرده که اسماعیلی است و حتی گاهی ردیه هایی بر امامیه نوشته است.
سبک نگارش کتاب مذکور
وی ابتدا روایاتی را نقل کرده که مربوط به اصل شهادت امام حسین (علیه السّلام) و اخبار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) و امیرالمؤمنین (علیه السّلام) که از این امر است. سپس به بیان سیر حرکت حضرت از مدینه تا کربلا، شهادت مسلم در کوفه، مواجهه و شهادت حضرت و وقایع پس از آن، همچون اسارت اهل بیت (علیه السّلام) و مجلس ابن زیاد و یزید پرداخته است. او درباره اینکه آیا علی اکبر، امام سجاد (علیه السّلام) بوده یا خیر، دو قول، نقل کرده و نیز در اینکه تعداد اصحاب امام (علیه السّلام)، ۷۲ نفر بوده یا کمتر، دو احتمال مطرح کرده است. بنا به نقل وی، قاتل امام (علیه السّلام)، سنان بن انس نخعی، و قاطع راس حضرت، خولی بوده است. معرفی اسامی شهدای اهل بیت امام، از بخش های دیگر گزارش های او در مقتل است. نقلیات وی معمولا مسند است؛ اما به این صورت که بخشی از سند را نقل، و بقیه را به استناد راوی وا می گذارد.