ورق الومینیومی

ورق آلومینیومی. ورق آلومینیومی ( به انگلیسی: Aluminium foil ) یا پوش برگ، به آلومینیومی گفته می شود که به صورت برگه های نازک درآمده باشد. ضخامت فویل آلومینیوم معمولاً کمتر از ۰٫۲ تا ۰٫۰۰۶ میلی متر است. فویل آلومینیومی در صورتی که پس از تولید مورد عملیات حرارتی قرار گرفته باشد، قابل انعطاف است و می تواند به آسانی خم یا در اطراف اجسام پیچیده شود. فویل های آلومینیومی نازک، و گاهی مانند پلاستیک یا کاغذ از آنها به عنوان روکش استفاده می شود. فویل آلومینیومی در اواسط قرن بیستم جایگزین قلع شد.
در سال ۲۰۰۳ تولید سالانهٔ فویل آلومینیومی در اروپا حدود ۸۰۰٬۰۰۰ تن ( ۸۸۰٬۰۰۰ تن ) و در ایالات متحده آمریکا ۶۰۰٬۰۰۰ تن ( ۶۶۰٬۰۰۰ ) بوده است. [ ۱] تقریباً ۷۵٪ از تولید فویل آلومینیومی برای بسته بندی مواد غذایی، لوازم آرایشی، محصولات و مواد شیمیایی، و ۲۵٪ برای مصارف صنعتی ( مانند عایق کاری حرارتی، [ ۲] کابل و محصولات الکترونیکی ) استفاده می شود. در انگلستان و ایالات متحده، به دلایل تاریخی، معمولاً آن را قلع می نامند.
در آمریکای شمالی، فویل آلومینیوم به همان نام شناخته می شود. این نام گذاری به وسیله شرکت Reynolds metals یکی از اصلی ترین تولیدکنندگان آلومینیوم در آمریکای شمالی است معروف شد. بریتانیا و در ایالات متحده آمریکا فویل آلومینیوم به طور غیررسمی فویل قلع نامیده می شود. این نامگذاری دلیل تاریخی دارد همان طور که هم اکنون هنوز هم قوطی های آلومینیومی به اسم «قوطی های قلع» نامگذاری می شود. Metallised Films گاهی به اشتباه فویل آلومینیومی گفته می شوند اما اینها نوارهای پلیمری با پوششی نازک از آلومینیوم هستند. در استرالیا فویل های آلومینیومی اصطلاحاً Alfoil نامیده می شوند.
قبل از تولید آلومینیوم، فویل های قلع به صورت تجاری در دسترس بوده اند. فویل قلع از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم به صورت تجاری به فروش می رفته است. واژه «فویل قلع» در زبان انگلیسی اشتباهاً به فویل های آلومینیومی گفته می شود.
در سال ۱۹۱۰ برای اولین بار هنگامی که دکتر لابر و همکاران اولین فویل آلومینیوم را نورد کردند، جایگزین قلع شد. کارخانه نورد فویل آلومینیوم در مالکیت J. G. Neher & Sons که از تولیدکنندگان آلومینیوم بوده است قرار داشت. تولید آلومینیوم توسط این کارخانه در سال ۱۸۸۶ و در شهر Schaffhausen در کشور سوییس در کنار آبشار راین انجام شد که از انرژی جریان آب این آبشار برای تولید آلومینیوم استفاده شد. پسران Neher با همراهی Dr. Lauber یک روش نورد پیوسته را پیدا کردند که از فویل آلومینیوم به عنوان سد محافظ استفاده می شد.