وثوق صدوری و سندی

[ویکی فقه] نوشتاری که پیش روی دارید، در سه بخش سامان یافته است:۱. وثوق صدوری و وثوق سندی.۲. قرینه ها و نشانه هایی که به روایت اعتبار می دهند.۳. دیدگاه های شهید ثانی و آقا جمال خوانساری در روضه و حاشیه های آن.۴. نکته های پراکنده از جمله: بررسی نشانه ها و قرینه هایی که به مقبوله عمر بن حنظله اعتبار داده است و در پایان اشاره به پاره ای از شبهه های سندی آن و ردّ آن ها.
از آثار و نوشته های شهید ثانی ، بویژه کتاب الرعایه چنین بر می آید که وی، از پیروان مکتب وثوق سندی است. دیدگاه های رجالی او بر پایه این مشرب استوار گردیده و این گونه نگرش اثر بسیاری در اختلاف فتوای وی با دیگران پدیدآورده است. آقا جمال خوانساری، در برابر شهید ثانی قرار دارد. وی در شرح روضه، پای بندی خود را به مکتب وثوق صدوری می نمایاند. گزاف نگفته ایم اگر این دو دیدگاه رجالی را دو مکتب بنامیم و بر این باور باشیم اختلاف در فتوای فقیهان از همین جا ریشه می گیرد. اثر این دو گرایش رجالی، بیش تر از اثر علم اصول در گوناگونی فتواها نیست. البته لغت و ادب، در گوناگونی فتوا ، اثر دارد، ولی این دانش هم به پایه علم رجال نمی رسد. دانش رجال، ریشه در جان فقه دارد. فقیه بی خبر از دانش رجال و زوایای آن، فقیه نیست و نمی توان بر فتاوای او اعتماد کرد و او را در استنباط فروع موفق خواند. هر اندازه ژرف اندیشی فقیه در دانش رجال، بیش تر و افزون تر باشد، رشد و بالندگی وی در دانش فقه نمایان تر است. دانش رجال، در ضعیف و مورد اعتماد شمردن چند راوی خلاصه نمی شود، بلکه، قاعده ها، ترازها و قانونهای دانش رجال، اوراق فقه را رقم می زند و سبب پیدایش فتاوای گوناگون می شود. گروه فقیهان، چه وثوق صدوری ها و چه وثوق سندی ها، بر ضرورت و بایستگی پرداختن به دانش رجال، اتفاق نظر دارند و در برابر، اخباریان که پرداختن به دانش رجال را تباه ساختن عمر و کاری بیهوده بر شمرده اند و اخبار و احادیث کتاب های روائی را از نظر صدور قطعی دانسته اند.
← دیدگاه محدث بحرانی
← عرضه کتاب بر امام (ع) و گواهی آن از سوی حضرت
درباره وثوق سندی در روضه و حاشیه های آن:
← ضعیف بودن موثقه از دید شهید ثانی
...