واهرام پاپازیان (هنرپیشه). واهرام پاپازیان ( به ارمنی: Վահրամ Փափազյան ) ( زاده ۶ ژانویه ۱۸۸۸ - درگذشته ۵ ژوئن ۱۹۶۸ ) هنرپیشه و نویسنده ارمنی سینمای اتحاد شوروی بود. پاپازیان برای اجرای نقش های شکسپیری به خصوص در «اتللو» ( ۱۹۲۸ ) و «هملت» شهرت داشت
واهرام پاپازیان در ۶ ژانویه ۱۸۸۸ در کنستانتینوپل زاده شد.
وی از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۷ در «دانشکده موراد - رافائلیان ارمنیان ونیز» و از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۱ در «فرهنگستان هنرهای زیبای میلان» تحصیل نمود.
پاپازیان بین سال های ۱۹۲۲–۱۹۵۳ به همراه گروه های تئاتری ارمنی و روسی به کشورهای مختلف سفر نمود و نمایش هایی را در تئاترهای ارمنیان ( استانبول، تفلیس، باکو ) ، تئاتر مالی مسکو و در فرانسه، ایتالیا، اتریش، اسپانیا و بلژیک اجرا نمود.
وی بین سال های ۱۹۳۲–۱۹۵۴ در شهر لنینگراد ( سن پترزبورگ فعلی ) اقامت داشت.
در سال ۱۹۳۳ رضاشاه تصمیم به ایجاد «شرکت تئاتر دولتی ملی» نمود و از واهرام پاپازیان برای اجرای تعدای نمایش برای صلیب سرخ ایران دعوت نمود.
پاپازیان از سال ۱۹۵۴ تا زمان درگذشتش در سال ۱۹۶۸ ستاره برجسته «فرهنگستان تئاتر سوندوکیان» بود.
واهرام پاپازیان در ۵ ژوئن ۱۹۶۸ در سن ۷۹ سالگی در لنینگراد درگذشت و در آرامستان پانتئون کومیتاس، ایروان به خاک سپرده شد.
• هنرمند مردمی ارمنستان شوروی
• جایزه هنرمند مردمی اتحاد جماهیر شوروی ( ۱۹۵۶ )
• هنرمند مردمی گرجستان شوروی
• نشان لنین
• آقای ژاک و دیگران
• ۱۹۵۷ قلب است که می خواند
• ۱۹۵۵ ارواح قله را ترک نمودند
• ۱۹۵۴ اسکندربیگ
• ۱۹۲۴ Qiz qalasi
• ۱۹۲۲ یک تراژدی عاشقانه در استانبول
• ۱۹۲۲ راز و رمز بسفر
• ۱۹۱۷ Sumerki
واهرام پاپازیان در ۶ ژانویه ۱۸۸۸ در کنستانتینوپل زاده شد.
وی از سال ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۷ در «دانشکده موراد - رافائلیان ارمنیان ونیز» و از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۱ در «فرهنگستان هنرهای زیبای میلان» تحصیل نمود.
پاپازیان بین سال های ۱۹۲۲–۱۹۵۳ به همراه گروه های تئاتری ارمنی و روسی به کشورهای مختلف سفر نمود و نمایش هایی را در تئاترهای ارمنیان ( استانبول، تفلیس، باکو ) ، تئاتر مالی مسکو و در فرانسه، ایتالیا، اتریش، اسپانیا و بلژیک اجرا نمود.
وی بین سال های ۱۹۳۲–۱۹۵۴ در شهر لنینگراد ( سن پترزبورگ فعلی ) اقامت داشت.
در سال ۱۹۳۳ رضاشاه تصمیم به ایجاد «شرکت تئاتر دولتی ملی» نمود و از واهرام پاپازیان برای اجرای تعدای نمایش برای صلیب سرخ ایران دعوت نمود.
پاپازیان از سال ۱۹۵۴ تا زمان درگذشتش در سال ۱۹۶۸ ستاره برجسته «فرهنگستان تئاتر سوندوکیان» بود.
واهرام پاپازیان در ۵ ژوئن ۱۹۶۸ در سن ۷۹ سالگی در لنینگراد درگذشت و در آرامستان پانتئون کومیتاس، ایروان به خاک سپرده شد.
• هنرمند مردمی ارمنستان شوروی
• جایزه هنرمند مردمی اتحاد جماهیر شوروی ( ۱۹۵۶ )
• هنرمند مردمی گرجستان شوروی
• نشان لنین
• آقای ژاک و دیگران
• ۱۹۵۷ قلب است که می خواند
• ۱۹۵۵ ارواح قله را ترک نمودند
• ۱۹۵۴ اسکندربیگ
• ۱۹۲۴ Qiz qalasi
• ۱۹۲۲ یک تراژدی عاشقانه در استانبول
• ۱۹۲۲ راز و رمز بسفر
• ۱۹۱۷ Sumerki
واهرام پاپازیان (ورزشکار). واهرام پاپازیان ( به ارمنی Վահրամ Փափազեան به لاتین Vahram Papazyan ) ( متولد ۱۲ سپتامبر ۱۸۹۲ میلادی در قسطنطنیه - درگذشته ۶ مارس ۱۹۸۶ در نیوجرسی، یکی از دو ورزشکار ارمنی که در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۱۲ برگزار شد به نمایندگی ترکیه در آن مسابقات شرکت نمود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] واهرام پاپازیان در رشته های ( دوهای نیمه استقامت ۸۰۰ متر مردان و ۱۵۰۰ متر مردان ) در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۱۲ شرکت نمود. [ ۵]
پدر واهرام «سرکیس» صاحب دکه روزنامه فروشی بود. واهرام در سپیده دم هر روز صبح از محل اقامت خود یعنی «ببک»[ ۹] تا باب عالی می دوید تا اخبار روز را به دکه روزنامه فروشی پدرش برساند، بعد به «دانشگاه روبرت»[ ۱۰] می رفت. او و هموطن دیگر خود مکردیچ مکریان فارغ التحصیل آن دانشگاه می باشند.
واهرام برای اولین بار در سن ۱۳ سالگی در دوهای نیمه استقامت ۸۰۰ متر مردان و ۱۵۰۰ متر مردان در سال ۱۹۰۶ در مسابقات دو آتن شرکت نمود، او جوانترین شرکت کننده در آن مسابقات شناخته شد و موفق به کسب مقام هشتمی در آن مسابقات شد. [ ۱۱] هنگامی که ترکیه در سال ۱۹۱۱ در کمیته بین المللی المپیک پذیرفته شد، رئیس کمیته المپیک ترکیه یعنی «سلیم تارکان»[ ۱۲] برای جذب ورزشکاران برای بازی های المپیک تابستانی ۱۹۱۲ اقدام به درج اطلاعیه در صباح ( روزنامه ) و روزنامه ایکدام نمود. واهرام پاپازیان و دیگر هموطن خود «مکردیچ مکریان» به درخواست آن اطلاعیه جواب مثبت دادند و درخواست شرکت در آن مسابقات نمودند.
واهرام موفق نشد در مسابقات المپیک ۱۹۱۲ از خط پایان عبور کند، در حالی که او از همه دوندگان در آن مسابقه جلوتر بود و ۲۰ تا ۲۵ متر مانده به قهرمانی سرش گیج می رود و حالت غش بر روی زمین می افتد. واهرام پاپازیان پس از مشارکت خود در بازی های المپیک ۱۹۱۲ به ترکیه ( امپراتوری عثمانی ) بازگشت و پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه روبرت در سال ۱۹۱۳، او «انجمن ورزشی عمومی ارمنستان» را تأسیس نمود.
او در نهایت به آمریکا نقل مکان می کند و در آنجا مهندسی برق را تمام می کند و مشغول کار می شود. واهرام پاپازیان در سن ۹۴ سالگی در خانه سالمندان ارامنه به نام امرسون درگذشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدر واهرام «سرکیس» صاحب دکه روزنامه فروشی بود. واهرام در سپیده دم هر روز صبح از محل اقامت خود یعنی «ببک»[ ۹] تا باب عالی می دوید تا اخبار روز را به دکه روزنامه فروشی پدرش برساند، بعد به «دانشگاه روبرت»[ ۱۰] می رفت. او و هموطن دیگر خود مکردیچ مکریان فارغ التحصیل آن دانشگاه می باشند.
واهرام برای اولین بار در سن ۱۳ سالگی در دوهای نیمه استقامت ۸۰۰ متر مردان و ۱۵۰۰ متر مردان در سال ۱۹۰۶ در مسابقات دو آتن شرکت نمود، او جوانترین شرکت کننده در آن مسابقات شناخته شد و موفق به کسب مقام هشتمی در آن مسابقات شد. [ ۱۱] هنگامی که ترکیه در سال ۱۹۱۱ در کمیته بین المللی المپیک پذیرفته شد، رئیس کمیته المپیک ترکیه یعنی «سلیم تارکان»[ ۱۲] برای جذب ورزشکاران برای بازی های المپیک تابستانی ۱۹۱۲ اقدام به درج اطلاعیه در صباح ( روزنامه ) و روزنامه ایکدام نمود. واهرام پاپازیان و دیگر هموطن خود «مکردیچ مکریان» به درخواست آن اطلاعیه جواب مثبت دادند و درخواست شرکت در آن مسابقات نمودند.
واهرام موفق نشد در مسابقات المپیک ۱۹۱۲ از خط پایان عبور کند، در حالی که او از همه دوندگان در آن مسابقه جلوتر بود و ۲۰ تا ۲۵ متر مانده به قهرمانی سرش گیج می رود و حالت غش بر روی زمین می افتد. واهرام پاپازیان پس از مشارکت خود در بازی های المپیک ۱۹۱۲ به ترکیه ( امپراتوری عثمانی ) بازگشت و پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه روبرت در سال ۱۹۱۳، او «انجمن ورزشی عمومی ارمنستان» را تأسیس نمود.
او در نهایت به آمریکا نقل مکان می کند و در آنجا مهندسی برق را تمام می کند و مشغول کار می شود. واهرام پاپازیان در سن ۹۴ سالگی در خانه سالمندان ارامنه به نام امرسون درگذشت.
