وارنگیان ( نورس باستان: Væringjar; یونانی: Βάραγγοι Varangoi، Βαριάγοι Variagoi ) نامی است که توسط یونانیان و اسلاوهای شرقی به وایکینگ ها داده شد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] این دسته از وایکینگ ها میان قرون ۹ تا ۱۱ میلادی حکومت قرون وسطایی روس کیف را در میان رودخانه های سرزمین های امروزی اوکراین، بلاروس و روسیه تشکیل دادند. آن ها همچنین پایه گذاران گارد وارنگیان در بیزانس بودند. [ ۵] [ ۶] این مردمان تا قرن ۱۲ام در کی یف حکومت داشتند و با نام روس[ ۷] شناخته می شدند. آن ها پیش از فتح کیف در قرن هشتم میلادی در شهر نووگورود تحت رهبری روریک زندگی می کردند و تحت نام خاقانات روس محسوب می شدند. بعدها دودمان روریک در کیف پا بر جا شد. [ ۸] [ ۹]
درگیر شدن در تجارت، دزدی و اعمال مزدورانه از فعالیت های وارنگیان در مسیر رودخانه و حوزه های آبریز بود. آن ها با کشتی های خود تجارت و غارت را توأمان در این مسیرها انجام می دادند. آن ها با تحت کنترل درآوردن مسیر تجاری ولگا ( بین وارنگیان و اعراب ) و اتصال بالتیک به دریای خزر و از سوی دیگر افتتاح مسیر تجاری نیستر و دنیپر ( بین وارنگیان و یونانیان ) که به دریای سیاه و قسطنطنیه می رسید، به رونق دست یافتند. [ ۱۰] راهی که آن ها گشودند اهمیتی فراوان در قرون وسطای اروپاییان داشت و ثروت و توسعه خلفای عرب و امپراتوری بیزانس[ ۱۱] را به وارنگیان پیوند می داد.
جذبهٔ ثروت قسطنطنیه باعث شد روس های وارنگی به جنگ های روس - بیزانس دامن زنند که نهایتاً با پیمان نامه هایی پایان یافتند. حداقل از اوایل قرن ۱۰ بسیاری از وارنگیان به عنوان مزدور در ارتش بیزانس تشکیل نخبگان گارد وارنگیان ( محافظان مختص امپراتور بیزانس ) را می دادند. در نهایت بسیاری از آن ها هم در استانبول و هم در شرق اروپا از پگانیسم به ارتدوکس مسیحی تغییر آیین دادند و این روند تا ۹۸۸ میلادی تکمیل شد. همزمان با افول عصر وایکینگ مهاجرت و ارتباط اسکاندیناوی به مملکت روس ها متوقف شد و وارنگیان به تدریج جذب اسلاوهای شرقی شدند و اواخر قرن ۱۱ میلادی در آن ها به اضمحلال رفتند.
وایکینگ ها مردمی در شمال اروپا بودند که به تعبیر آرتور کستلر به صورت ناگهانی «مانند آتشفشانی» به سمت جنوب هجوم آوردند و به حملات شدیدی علیه ملل مختلف دست زدند. در حالی که عده ای از آن ها به غرب رفته و در ایسلند و نورماندی ساکن شدند و حتی به قاره آمریکا رسیدند، عدهٔ دیگری از آن ها به شرق آمده و تا دریای مازندران پیشروی کردند. [ ۱۲] در اوایل قرن نهم میلادی، [ ۱۳] روس های وارنگی، که وایکینگ های به شرق آمده بودند، پس از عبور از دریای بالتیک و خلیج فنلاند از راه رود وولخوف به دریاچه ایلمن در جنوب سن پترزبورگ وارد شده و شهر نووگورود را در جزیرهٔ مناسبی ساختند. [ ۱۴] همچنین روس ها یک شهر به نام آلدیگجا را بنا نهاده بودند، این شهر حدود ۹٫۷ کیلومتری جنوب رود وولخوف، در دهانهٔ دریاچه لادوگا، بود. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدرگیر شدن در تجارت، دزدی و اعمال مزدورانه از فعالیت های وارنگیان در مسیر رودخانه و حوزه های آبریز بود. آن ها با کشتی های خود تجارت و غارت را توأمان در این مسیرها انجام می دادند. آن ها با تحت کنترل درآوردن مسیر تجاری ولگا ( بین وارنگیان و اعراب ) و اتصال بالتیک به دریای خزر و از سوی دیگر افتتاح مسیر تجاری نیستر و دنیپر ( بین وارنگیان و یونانیان ) که به دریای سیاه و قسطنطنیه می رسید، به رونق دست یافتند. [ ۱۰] راهی که آن ها گشودند اهمیتی فراوان در قرون وسطای اروپاییان داشت و ثروت و توسعه خلفای عرب و امپراتوری بیزانس[ ۱۱] را به وارنگیان پیوند می داد.
جذبهٔ ثروت قسطنطنیه باعث شد روس های وارنگی به جنگ های روس - بیزانس دامن زنند که نهایتاً با پیمان نامه هایی پایان یافتند. حداقل از اوایل قرن ۱۰ بسیاری از وارنگیان به عنوان مزدور در ارتش بیزانس تشکیل نخبگان گارد وارنگیان ( محافظان مختص امپراتور بیزانس ) را می دادند. در نهایت بسیاری از آن ها هم در استانبول و هم در شرق اروپا از پگانیسم به ارتدوکس مسیحی تغییر آیین دادند و این روند تا ۹۸۸ میلادی تکمیل شد. همزمان با افول عصر وایکینگ مهاجرت و ارتباط اسکاندیناوی به مملکت روس ها متوقف شد و وارنگیان به تدریج جذب اسلاوهای شرقی شدند و اواخر قرن ۱۱ میلادی در آن ها به اضمحلال رفتند.
وایکینگ ها مردمی در شمال اروپا بودند که به تعبیر آرتور کستلر به صورت ناگهانی «مانند آتشفشانی» به سمت جنوب هجوم آوردند و به حملات شدیدی علیه ملل مختلف دست زدند. در حالی که عده ای از آن ها به غرب رفته و در ایسلند و نورماندی ساکن شدند و حتی به قاره آمریکا رسیدند، عدهٔ دیگری از آن ها به شرق آمده و تا دریای مازندران پیشروی کردند. [ ۱۲] در اوایل قرن نهم میلادی، [ ۱۳] روس های وارنگی، که وایکینگ های به شرق آمده بودند، پس از عبور از دریای بالتیک و خلیج فنلاند از راه رود وولخوف به دریاچه ایلمن در جنوب سن پترزبورگ وارد شده و شهر نووگورود را در جزیرهٔ مناسبی ساختند. [ ۱۴] همچنین روس ها یک شهر به نام آلدیگجا را بنا نهاده بودند، این شهر حدود ۹٫۷ کیلومتری جنوب رود وولخوف، در دهانهٔ دریاچه لادوگا، بود. [ ۱۳]
wiki: وارنگیان