وارلیک ورگیسی ( به ترکی Varlık Vergisi ) ، همان قانون مالیات بر دارایی یا مالیات بر ثروت است، که در سال ۱۱ نوامبر ۱۹۴۲ میلادی به تصویب رسید و مورد اجرا قرار گرفت. در تدارک برای ورود به جنگ جهانی دوم، دولت ترکیه این نوع مالیات را وضع کرد که ساکنان غیر مسلمان ترکیه را به طور نامتناسبی مورد هدف قرار داده بود. [ ۲] این دوره با مصادره بیشتر دارایی ها و املاک خصوصی متعلق به ارمنی ها مصادف بود. این قانون دو هدف را دنبال می کرد؛ اول فقر کامل مسیحیان و یهودیان ترکیه و مجبور کردن آنان به مهاجرت از کشور و دوم حذف آنان، به خصوص، ارمنیان از تجارت ترکیه و در انحصار قرار دادن آن در دست بازرگانان تُرک وابسته به دولت. تا زمان به اجرا گذاشتن قانون مالیات بر دارایی بازرگانان ارمنی، یونانی و یهودی عمدهٔ تجارت داخلی و کل تجارت خارجی کشور را در دست داشتند و برای تهیهٔ کالاهای صادراتی و فروش کالاهای وارداتی از خرده بازرگانان، که بیشتر آنها تُرک بودند، استفاده می کردند اما پس از اجرای این قانون این سه قشر از بازرگانان از صحنهٔ تجارت داخلی و خارجی کشور حذف شدند و جای آنان را خرده بازرگانان تُرک گرفتند. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] این تصاحب موجبات شکل گیری یک طبقه بورژوازی جدید و یک طبقه متوسط انحصاری را در ترکیه فراهم آورد. [ ۱۲]
طرح قانون مالیات بر دارایی را در ۱۱ نوامبر سال ۱۹۴۲ میلادی در زمان ریاست جمهوری عصمت اینونو و نخست وزیر وقت ترکیه، شوکرو سراج اوغلو به مجلس ارائه شد. [ ۱۳] روزنامه های ترکیه ماه ها قبل از ارائه این قانون به مجلس تبلیغات گسترده ای را علیه اقوام غیر تُرک شروع کردند و آنان را به منزلهٔ عاملان بحران اقتصادی، کمبود مواد غذایی و گسترش بازار سیاه در کشور معرفی می کردند. در همین حین، با دستور محرمانهٔ وزیر دارایی کلیه مراکز اقتصادی، بانک ها و ادارهٔ ثبت دارایی ها اطلاعاتی دقیق از دارایی های نقدی و غیر نقدی مسیحیان و یهودیان آن کشور در اختیار آن وزارتخانه گذاشت. [ ۱۴]
هدف از اجرای این قانون به ظاهر تأمین بودجه ارتش یک میلیون نفری ترکیه بود؛ ترکیه به سرعت اقدام به گسترش ارتش و تجهیز آن کرد به طوری که شمار ارتشیان را که پیش از آغاز جنگ ۲۰۷ هزار نفر بود طی یک سال به هفتصد هزار نفر و در ۱۹۴۲ میلادی به بیش از یک میلیون نفر رساند. بر مبنای منابع روسی[ ۱۵] ، در صورت شکست شوروی در نبرد استالینگراد، ترکیه دست به حمله ای گسترده به قفقاز می زد. تأمین تجهیزات و نگهداری ارتشی به آن بزرگی نیازمند منابع مالی بود؛ بنابراین، یک بار دیگر توجه دولت به اموال اقوام غیرتُرک ساکن ترکیه جلب شد. [ ۱۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطرح قانون مالیات بر دارایی را در ۱۱ نوامبر سال ۱۹۴۲ میلادی در زمان ریاست جمهوری عصمت اینونو و نخست وزیر وقت ترکیه، شوکرو سراج اوغلو به مجلس ارائه شد. [ ۱۳] روزنامه های ترکیه ماه ها قبل از ارائه این قانون به مجلس تبلیغات گسترده ای را علیه اقوام غیر تُرک شروع کردند و آنان را به منزلهٔ عاملان بحران اقتصادی، کمبود مواد غذایی و گسترش بازار سیاه در کشور معرفی می کردند. در همین حین، با دستور محرمانهٔ وزیر دارایی کلیه مراکز اقتصادی، بانک ها و ادارهٔ ثبت دارایی ها اطلاعاتی دقیق از دارایی های نقدی و غیر نقدی مسیحیان و یهودیان آن کشور در اختیار آن وزارتخانه گذاشت. [ ۱۴]
هدف از اجرای این قانون به ظاهر تأمین بودجه ارتش یک میلیون نفری ترکیه بود؛ ترکیه به سرعت اقدام به گسترش ارتش و تجهیز آن کرد به طوری که شمار ارتشیان را که پیش از آغاز جنگ ۲۰۷ هزار نفر بود طی یک سال به هفتصد هزار نفر و در ۱۹۴۲ میلادی به بیش از یک میلیون نفر رساند. بر مبنای منابع روسی[ ۱۵] ، در صورت شکست شوروی در نبرد استالینگراد، ترکیه دست به حمله ای گسترده به قفقاز می زد. تأمین تجهیزات و نگهداری ارتشی به آن بزرگی نیازمند منابع مالی بود؛ بنابراین، یک بار دیگر توجه دولت به اموال اقوام غیرتُرک ساکن ترکیه جلب شد. [ ۱۶]
wiki: وارلیک ورگیسی