واحد برید

[ویکی فقه] بَرید، بزرگترین و یکی از مهم ترین واحدهای اندازه گیری طول در احکام شرعی می باشد.
این واژه برگرفته از وردوس لاتینی یا بردس یونانی ، به معنای اسب چاپار، و اصل آن آشوری یا احتمالاً معرّب بوریدو (پریدو) ی اکدی است. به نوشته بسیاری از کتاب های جغرافیایی و واژه نامه ها ، اصل برید فارسی و بُریده دُنْب یا بریده دُم بوده که بعدها قسمت انتهایی آن حذف و در زبان عربی با تخفیف بیان شده است.
معنای برید
در گذشته، واژه برید، علاوه بر مَرکَب ، بر سوار ( پیک ) و ایستگاه ها(رباطها) ی محل توقف پیک نیز اطلاق می شد، اما بعدها برای اندازه گیری مسافت به کار رفت.
اندازه برید در نواحی مختلف
اندازه برید در نواحی مختلف، متفاوت بوده است؛ چنانکه طول آن را در شهرهای ایران دو فرسخ (شش میل ) و در بلاد غربی اسلامی چهار فرسخ (دوازده میل) ذکر کرده اند.به گفته مقدسی برید در بادیه و عراق دوازده میل و در شام و خراسان شش میل اختیار می شد.
اندازه برید در نوشته های بزرگان
...