هگزان ( به انگلیسی: Hexane ) مایعی بی رنگ با بوی ضعیف نفتی، نامحلول در آب، سمی و اشتعال پذیر می باشد که جز هیدروکربن های آلیفاتیک به شمار می رود. با توجه به پایداری بسیار بالا از نظر شیمیایی و عدم واکنش با مواد شیمیایی به عنوان حلال غیر قطبی استفاده می شود. به طور عمده از پالایش نفت خام به دست می آید. [ ۲]
هگزان یک ترکیب آلی از دسته آلکان ها با شش اتم کربن ( C6H14 ) است.
از هم خانواده های این ماده می توان به هپتان نیز اشاره کرد. نباید نرمال هگزان و سیکلو هگزان را با هم اشتباه گرفت.
هگزان به طور عمده برای استخراج روغن از دانه های گیاهی نظیر کنجد، بادام زمینی، سویا و پنیه استفاده می شود. این روغن ها اغلب در تولید روغن های خوراکی و به مقدار کم در تولید صابون به عنوان اسید چرب مورد استفاده قرار می گیرد.
هگزان به عنوان حلال واکنش دهنده ها به ویژه در واکنش های پلیمریزاسیون به کار می رود. هگزان از ترکیبات تشکیل دهنده بنزین و چسب های کفش و لاستیک می باشد و در آزمایشگاه برای استخراج نفت و آب از خاک به کار می رود. همچنین هگزان در تمیز کردن کفش و مبلمان، کروماتوگرافی گازی و نساجی به کار می رود.
هگزان به دلیل غیرقطبی بودن خود حلال ترکیبات غیرقطبی محسوب می شود در نتیجه می توان از آن برای تمیزکردن و گریس زدایی تجهیزات و موارد مشابه مانند استخراج آلودگی های حاصل از روغن و گریس از آب و خاک استفاده کرد. از این ماده در صنایع نساجی نیز استفاده می شود.
هگزان یک ترکیب آلی از دسته آلکان ها با شش اتم کربن ( C6H14 ) است.
از هم خانواده های این ماده می توان به هپتان نیز اشاره کرد. نباید نرمال هگزان و سیکلو هگزان را با هم اشتباه گرفت.
هگزان به طور عمده برای استخراج روغن از دانه های گیاهی نظیر کنجد، بادام زمینی، سویا و پنیه استفاده می شود. این روغن ها اغلب در تولید روغن های خوراکی و به مقدار کم در تولید صابون به عنوان اسید چرب مورد استفاده قرار می گیرد.
هگزان به عنوان حلال واکنش دهنده ها به ویژه در واکنش های پلیمریزاسیون به کار می رود. هگزان از ترکیبات تشکیل دهنده بنزین و چسب های کفش و لاستیک می باشد و در آزمایشگاه برای استخراج نفت و آب از خاک به کار می رود. همچنین هگزان در تمیز کردن کفش و مبلمان، کروماتوگرافی گازی و نساجی به کار می رود.
هگزان به دلیل غیرقطبی بودن خود حلال ترکیبات غیرقطبی محسوب می شود در نتیجه می توان از آن برای تمیزکردن و گریس زدایی تجهیزات و موارد مشابه مانند استخراج آلودگی های حاصل از روغن و گریس از آب و خاک استفاده کرد. از این ماده در صنایع نساجی نیز استفاده می شود.
wiki: هگزان
هگزان (تجهیزات سنگنوردی). هگزان یکی از ابزارهای میانی حمایت از صعودکننده در سنگنوردی است که برای حفظ جان و جلوگیری از آسیب ناشی از سقوط استفاده می شود. این ابزار طراحی شده است تا در حفره و شکاف صخره ها قرار بگیرد و برای قرارگیری نیازی به کوبش چکش نیست. هگزان به عنوان جایگزینی برای میخ ها توسعه داده شده است که با چکش در شکاف ها قرار می گیرند و به صخره ها آسیب می زنند. معمولاً برای اتصال هگزان به طناب از یک کارابین استفاده می شود.
هگزان ها یکی از انواع نات ها هستند به شکل شش ضلعی تو خالی که در انتها یک حلقهٔ بسته از جنس طناب یا سیم دارد. این ابزار توسط چند شرکت و در طیف وسیعی از اندازه ها طولید می شود. از ۱۰ تا ۱۰۰ میلی متر ( ۰٫۴–۴ اینچ ) می تواند عرض داشته باشد. سنگنورد معمولاً بر اساس شکل شکاف ها و حفره های صخره و دیواره تعداد و سایزهای مناسبی از این ابزار را در هنگام صعود با خود حمل می کند. گوشه های هگزان ممکن است صاف یا خمیده باشند هرچند که در این موضوع در نحوه کاربرد ابزار تفاوتی ایجاد نمی کند بلکه تیز نبودن گوشه ها باعث می شود که هنگام جمع آوری ( بیرون کشیدن ابزار از شکاف صخره ) آسان تر بتوان هگزان را بیرون کشید.
هگزان را می توان به صورت فعال و غیرفعال به خدمت گرفت. هنگامی که این ابزار به صورت غیرفعال مورد استفاده قرار گیرد مانند بقیهٔ ابزارها و نات هاست فقط مقداری بزرگتر و با شکلی متفاوت. استفادهٔ پویا در شرایطی شکل می گیرد که ابزار تحت کشش باشد و این عمل باعث می شود با فشاری که هگزان به دیوارهٔ شکاف می آورد در جای خود محکم تر قرار بگیرد و ماننده ترایکم رفتار کند. این ابزار به دلیل وزن کم و نداشتن قطعه متحرک ( مکانیکی ) در صعودهای آلپی مورد توجه قرار دارد.
این ابزار اولین بار توسط یوان شوینار و تام فراست اختراع شد و در ابتدا هگزنتریک نام گرفت. شکل چند محورهٔ هگزان توسط صعودکنندهٔ سوئدی/نروژی، توماس کارلستروم در سال ۱۹۷۳ ابداع و به شوینار ارائه شد. آن ها در سال ۱۹۷۴ برای ثبت این اختراع در آمریکا اقدام کردند که در ۶ آوریل ۱۹۷۶ سرانجام به ثبت رسید. این محصول به صورت محدود تا سال ۱۹۸۹ توسط شوینار تولید شد و پس از آن به شرکت بلک دیاموند واگذار شد. هگزان تا کنون با همان طراحی تولید می شود و مورد استفاده قرار می گیرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهگزان ها یکی از انواع نات ها هستند به شکل شش ضلعی تو خالی که در انتها یک حلقهٔ بسته از جنس طناب یا سیم دارد. این ابزار توسط چند شرکت و در طیف وسیعی از اندازه ها طولید می شود. از ۱۰ تا ۱۰۰ میلی متر ( ۰٫۴–۴ اینچ ) می تواند عرض داشته باشد. سنگنورد معمولاً بر اساس شکل شکاف ها و حفره های صخره و دیواره تعداد و سایزهای مناسبی از این ابزار را در هنگام صعود با خود حمل می کند. گوشه های هگزان ممکن است صاف یا خمیده باشند هرچند که در این موضوع در نحوه کاربرد ابزار تفاوتی ایجاد نمی کند بلکه تیز نبودن گوشه ها باعث می شود که هنگام جمع آوری ( بیرون کشیدن ابزار از شکاف صخره ) آسان تر بتوان هگزان را بیرون کشید.
هگزان را می توان به صورت فعال و غیرفعال به خدمت گرفت. هنگامی که این ابزار به صورت غیرفعال مورد استفاده قرار گیرد مانند بقیهٔ ابزارها و نات هاست فقط مقداری بزرگتر و با شکلی متفاوت. استفادهٔ پویا در شرایطی شکل می گیرد که ابزار تحت کشش باشد و این عمل باعث می شود با فشاری که هگزان به دیوارهٔ شکاف می آورد در جای خود محکم تر قرار بگیرد و ماننده ترایکم رفتار کند. این ابزار به دلیل وزن کم و نداشتن قطعه متحرک ( مکانیکی ) در صعودهای آلپی مورد توجه قرار دارد.
این ابزار اولین بار توسط یوان شوینار و تام فراست اختراع شد و در ابتدا هگزنتریک نام گرفت. شکل چند محورهٔ هگزان توسط صعودکنندهٔ سوئدی/نروژی، توماس کارلستروم در سال ۱۹۷۳ ابداع و به شوینار ارائه شد. آن ها در سال ۱۹۷۴ برای ثبت این اختراع در آمریکا اقدام کردند که در ۶ آوریل ۱۹۷۶ سرانجام به ثبت رسید. این محصول به صورت محدود تا سال ۱۹۸۹ توسط شوینار تولید شد و پس از آن به شرکت بلک دیاموند واگذار شد. هگزان تا کنون با همان طراحی تولید می شود و مورد استفاده قرار می گیرد.
wiki: هگزان (تجهیزات سنگنوردی)