هولوکاست در روسیه به جنایت های جنگی نازی ها در هنگام اشغال جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی گفته می شود.
با آنکه تاریخ معاصر یهودیان در روسیه با پستی و بلندی های زیادی روبرو شده است، از پیمان مولوتوف–ریبنتروپ گرفته تا صهیونیسم ستیزی، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اقدام به اعطای «برابری برای همه شهروندان صرف نظر از پایگاه اجتماعی، جنس، نژاد، مذهب و ملیت» کرد. سال های پیش از هولوکاست، دوره ای از تغییر سریع برای یهودیان اتحاد جماهیر شوروی بود، و آن ها توانسند فقر وحشتناک قلمروی اسکان را پشت سر بگذارند. ۴۰ درصد از جمعیت پیشین قلمروی اسکان عازم شهرهای بزرگ شوروی شدند. تأکید بر آموزش و حرکت از اشتتل های حومه شهرها به شهرهای تازه صنعتی شده باعث شد بسیاری از یهودیان شوروی از پیشرفت های کلی در دوران ژوزف استالین برخوردار شوند و به یکی از تحصیل کرده ترین گروه های جمعیتی تبدیل شوند. به دلیل سیاست استالینیستی مبنی بر افزایش جمعیت شهرنشین شوروی، مهاجرت ناخواسته جان تعداد بی شماری از یهودیان شوروی را نجات داد، چرا که اگرچه آلمان نازی توانست تمام قلمروی اسکان را اشغال کند، اما فرسنگ ها از مناطق پرجمعیت شهری همچون مسکو و لنینگراد دور بود.
در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱، آدولف هیتلر به طور ناگهانی پیمان عدم تجاوز را شکست و به اتحاد شوروی حمله کرد. سرزمین های شوروی اشغال شده تا اوایل سال ۱۹۴۲، از جمله بلاروس، استونی، لتونی، لیتوانی، اوکراین، مولداوی و بیشتر خاک روسیه در غرب خط لنینگراد - مسکو - روستوف، دارای حدود چهار میلیون یهودی بودند، که شامل صدها هزار یهودی فراری از لهستان در سال ۱۹۳۹ می شدند. علی رغم هرج و مرج پس از عقب نشینی اولیه نیروهای شوروی، تلاشهایی برای تخلیه یهودیانی که یا در صنایع نظامی شاغل بودند یا اعضای خانواده سربازان بودند، انجام شد. از ۴ میلیون یهودی، حدود یک میلیون نفر موفق به فرار به سوی شرق شدند. در این هنگام «هولوکاست با گلوله» وظیفه جوخه های مرگ اس اس با نام آینزاتس گروپن بود که تحت فرماندهی کلی راینهارد هایدریش قرار داشتند. این نیروها در سال ۱۹۳۹ در لهستان در مقیاس محدودی مورد استفاده قرار گرفته بودند، اما در روسیه در مقیاس بسیار بزرگتری سازماندهی شدند. بیشتر قربانیان آنها غیرنظامیان یهودی بی دفاع بودند ( در عمل، حتی یک عضو آینزاتس گروپ نیز در طی این عملیات کشته نشد ) . [ ۱] به گفته مایکل برنباوم، آنها از مهارت های خود برای تبدیل شدن به قاتلانی کارآمد استفاده کردند. [ ۲] با این حال، در اواخر سال ۱۹۴۱، آینزاتس گروپن تنها ۱۵ درصد از یهودیان را در سرزمین های اشغالی شوروی کشته بود و آشکار بود که نمی شد از آن برای کشتن تمام یهودیان اروپا استفاده کرد. حتی پیش از حمله به اتحاد جماهیر شوروی، آزمایش هایی برای کشتن یهودیان در وانت های گاز انجام شده بود و هنگامی که مشخص شد این روش نیز برای کشتن در ابعاد بالا خیلی کند عمل می کند، روش های کشتار دیگری آزمایش شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا آنکه تاریخ معاصر یهودیان در روسیه با پستی و بلندی های زیادی روبرو شده است، از پیمان مولوتوف–ریبنتروپ گرفته تا صهیونیسم ستیزی، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اقدام به اعطای «برابری برای همه شهروندان صرف نظر از پایگاه اجتماعی، جنس، نژاد، مذهب و ملیت» کرد. سال های پیش از هولوکاست، دوره ای از تغییر سریع برای یهودیان اتحاد جماهیر شوروی بود، و آن ها توانسند فقر وحشتناک قلمروی اسکان را پشت سر بگذارند. ۴۰ درصد از جمعیت پیشین قلمروی اسکان عازم شهرهای بزرگ شوروی شدند. تأکید بر آموزش و حرکت از اشتتل های حومه شهرها به شهرهای تازه صنعتی شده باعث شد بسیاری از یهودیان شوروی از پیشرفت های کلی در دوران ژوزف استالین برخوردار شوند و به یکی از تحصیل کرده ترین گروه های جمعیتی تبدیل شوند. به دلیل سیاست استالینیستی مبنی بر افزایش جمعیت شهرنشین شوروی، مهاجرت ناخواسته جان تعداد بی شماری از یهودیان شوروی را نجات داد، چرا که اگرچه آلمان نازی توانست تمام قلمروی اسکان را اشغال کند، اما فرسنگ ها از مناطق پرجمعیت شهری همچون مسکو و لنینگراد دور بود.
در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱، آدولف هیتلر به طور ناگهانی پیمان عدم تجاوز را شکست و به اتحاد شوروی حمله کرد. سرزمین های شوروی اشغال شده تا اوایل سال ۱۹۴۲، از جمله بلاروس، استونی، لتونی، لیتوانی، اوکراین، مولداوی و بیشتر خاک روسیه در غرب خط لنینگراد - مسکو - روستوف، دارای حدود چهار میلیون یهودی بودند، که شامل صدها هزار یهودی فراری از لهستان در سال ۱۹۳۹ می شدند. علی رغم هرج و مرج پس از عقب نشینی اولیه نیروهای شوروی، تلاشهایی برای تخلیه یهودیانی که یا در صنایع نظامی شاغل بودند یا اعضای خانواده سربازان بودند، انجام شد. از ۴ میلیون یهودی، حدود یک میلیون نفر موفق به فرار به سوی شرق شدند. در این هنگام «هولوکاست با گلوله» وظیفه جوخه های مرگ اس اس با نام آینزاتس گروپن بود که تحت فرماندهی کلی راینهارد هایدریش قرار داشتند. این نیروها در سال ۱۹۳۹ در لهستان در مقیاس محدودی مورد استفاده قرار گرفته بودند، اما در روسیه در مقیاس بسیار بزرگتری سازماندهی شدند. بیشتر قربانیان آنها غیرنظامیان یهودی بی دفاع بودند ( در عمل، حتی یک عضو آینزاتس گروپ نیز در طی این عملیات کشته نشد ) . [ ۱] به گفته مایکل برنباوم، آنها از مهارت های خود برای تبدیل شدن به قاتلانی کارآمد استفاده کردند. [ ۲] با این حال، در اواخر سال ۱۹۴۱، آینزاتس گروپن تنها ۱۵ درصد از یهودیان را در سرزمین های اشغالی شوروی کشته بود و آشکار بود که نمی شد از آن برای کشتن تمام یهودیان اروپا استفاده کرد. حتی پیش از حمله به اتحاد جماهیر شوروی، آزمایش هایی برای کشتن یهودیان در وانت های گاز انجام شده بود و هنگامی که مشخص شد این روش نیز برای کشتن در ابعاد بالا خیلی کند عمل می کند، روش های کشتار دیگری آزمایش شدند.
wiki: هولوکاست در روسیه