هنر عصر طاهریان

[ویکی فقه] برخورد اعراب با یک قوم فرهیخته و دارای پیشرفت های هنری و فرهنگ باستانی تاثیرات زیادی بر آن ها گذاشت و در هر جایی که امکان داشت میراث فرهنگی هنر ایران با حیات جدید اجتماعی آمیخت و آدابی که کاملا با ماهیت اسلام در تناقض بود شکل جدیدی به خود گرفت.
هنگامی که عباسیان پایتخت خود را به بغداد منتقل کردند پایتخت امپراتوری و آداب و سنن درباری در دست نخبگانی از فرهنگ ایرانی قرار داشت. ماموران دیوان ها و نیز خود خلفا که زیردستان شان همیشه از ایرانیان بودند با آمادگی تمام شیوه های محلی را اقتباس و در قلمرو هنر از طریق معماری و نیز ترکیب و تلفیق نقاشی و شیوه های صنایع دستی ایران صورت گرفت. تسامح دربار خلفا در مقابل میراث کهن ایرانی سیاستی که در دربار سلسه های نسبتا مستقل هم پیش برده شد (نظیر طاهریان، سامانیان، بویهیان و غیره) احیای آگاهانه سنن ایرانی را در ادبیات و هنر به دنبال داشت و آن ها را جاودانه کرد.
صنایع
با وجود تسلط سریع عرب ها در ایران تغییرات اجتماعی و هنری به تدریج صورت گرفت و پس از گذشت تسلط عرب ها در ایران استادان و هنرمندان به همان روش ساسانیان به ساختن ابنیه و اشیا مشغول بودند. از آن جا که عرب بدوی دارای صنعت و هنری نبود تا آن را بر ایران تحمیل کند یا بر آن تاثیر گذار باشد آن را اقتباس کرد و به این ترتیب می توان گفت که پایه و اساس هنر و صنعت اسلامی متعلق به ایران می باشد؛ اما مذهب اسلام تحولاتی را در هنر ایرانی به وجود آورد.
← گچ بری
طاهریان از هنر پروان و پشتیبانان جدی و با نفوذ موسیقی و برخی از آن ها موسیقدان و هنرمندان ماهری بودند. طاهر بزرگ موسس طاهریان و پسرش عبدالله بن طاهر نه تنها پشتیبان هنر موسیقی دانان توانایی بودند که در برابر خلیفه مامون آوازهای ساخته خودش را می خواندند دو پسرش محمد و عبدالله از دوست دارن و مشتاقان آن هنر بودند.عبدالله بن طاهر که شرح زندگی او در کتاب الاغانی آمده است و در این کتاب او به عنوان نخستین فرد در فلسفه غنا شناخته می شود، باید توجه داشت که در آن زمان اعراب ریاضیات و موسیقی و طب و علوم طبیعی و منطق را نیز داخل در فلسفه می دانستند، کتاب او کتاب فی النعم و علل الاغانی الموسیقی کتاب نت ها و آوازهای موسیقی نام داشت و از بهترین متون درجه اول در میدان عمل، علم و مبانی نظری موسیقی در این دوره شناخته شده است.
خوشنویسی
...