همدلی

همدلی[ ۱] یا هم احساسی درک احساس و فهم تجربهٔ حسی دیگران با توانایی دید از نگاه آن ها و قراردادن خود در جایگاه آن ها است. [ ۲]
دانشنامهٔ روان شناسی اثبات گرا[ ۳] همدلی را «توانایی تشخیص یا تجربهٔ غیرمستقیم ( وضعیت هیجانی ) یا حالت عاطفی موجودی دیگر»، یا «پاسخ عاطفی ناشی از درک یا فهم وضعیت یا شرایط عاطفی هیجانی دیگران» معنا کرده است. همدلی به عنوان یک کاتالیزور برای رفتار نوع دوستانه عمل می کند که باعث تقویت رفتار اجتماعی و کاهش رنج انسان می شودهمدلی را به معنای فهمیدن علاقه ها و نگرانی های دیگران نیز آورده اند، حسی عاطفی که به فرد کمک می کند خشونت آمیز رفتار نکند و در برخورد با دیگران اصول مهربانی را در نظر داشته باشد. همدلی نوعی درمان است، زیرا احساس دیدن و شنیدن در سطحی عمیق و عاطفی یک تجربه شفابخش است. [ ۴] [ ۵]
در سال ۱۹۰۹ روان شناس ادوارد تیچنر واژهٔ آلمانی Einfühlung با ریشهٔ یونانی εν ( به درون ) و πάθος ( شوق و درد ) را به امپاتی ( به انگلیسی: Empathy ) برگرداند.

هَمدِلی (empathy)
حالتی از همنوایی عاطفی یا معرفتی با شخص دیگر به خصوص از طریق فهم احوال درونی او. همدلی ممکن است موجب همدردیشود اماضرورتاً چنین نیست. دربارۀ نقش همدلی در فهم ما از اشخاص دیگر و نیز در واکنش های اخلاقی ما بسیار بحث شده است. همدلی در معنای عام تر به حالتی گفته می شود که شماری از تجربه های زیبایی شناختیِ انگیخته شده در ما را سبب می شود، بدان سان که ما خود را جزیی از موضوع احساس کنیم، مثل وقتی که با مشاهدۀ طاق حایل یک ساختمان عضلاتمان را سفت می کنیم.