هسته بیرونی

هستهٔ بیرونی: هستهٔ زمین به دو بخش درونی ( جامد ) و بیرونی ( مایع ) تقسیم می شود که ۹۵٪ آن را هستهٔ بیرونی تشکیل می دهد. [ ۱] هستهٔ بیرونی زمین، لایه ای از ساختار زمین است که هستهٔ درونی را فرا گرفته و برخلاف آن مایع است و در زیر گوشته قرار گرفته است. هستهٔ بیرونی از ناپیوستگی گوتنبرگ در عمق ۲٬۹۰۰ کیلومتری آغاز و تا عمق ۵٬۱۲۰ کیلومتری که مرز هستهٔ بیرونی و هستهٔ درونی قرار دارد ادامه می یابد. ترکیب عمومی هسته آلیاژ آهن - نیکل است و به همین دلیل به آن نیف یا نیفه نیز می گویند. هستهٔ بیرونی دارای حرکات همرفتی است که سرعت آن ها چندین کیلومتر در سال است. حرکت وضعی زمین تأثیر به سزایی در این حرکات داشته و این اثر به نام تأثیر کوریولیس نامیده می شود. [ ۲]