گردش زمین ( به انگلیسی: Earth's rotation ) ، حرکت وضعی زمین یا چرخش زمین به دور خود ( به انگلیسی: Earth's spin ) ، نام چرخشی است که سیارهٔ زمین به دور خود انجام می دهد. دانشمندان زیادی در قرن ها پیش و تا به الان این چرخش را تأیید کردند و چرخش زمین از غرب به شرق است. اگر از سمت ستارهٔ قطبی به زمین نگاه کنیم، زمین خلاف جهت عقربه های ساعت و از سمت غرب به شرق به دور خود دوران می کند.
یک دور گردش کامل کره زمین به دور خودش ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴ ثانیه طول می کشد که به آن روز نجومی می گویند که ۳ دقیقه و ۵۶ ثانیه از روز خورشیدی کوتاه تر است.
• زمین دور محورش روزی یک بار دوران می کند. ( حرکت وضعی )
• زمین بر گرد خورشید سالی یک بار دوران می کند. ( حرکت انتقالی )
• محور زمین حرکت تقدیمی دارد.
• محور زمین حرکت ترقص دارد. ( رقص محوری )
• خورشید همراه زمین و سیارات دیگر در میان خوشهٔ محلی ستارگان با سرعت ۲۰ کیلومتر در ثانیه حرکت می کنند.
• شب و روز پدید می آیند. ( حرکت وضعی )
چرخش اولیه زمین بقایایی از حرکت زاویه ای اولیه ابر غبار، سنگ و گاز بود که به هم پیوستند و منظومه شمسی را تشکیل دادند. این ابر مولکولی از هیدروژن و هلیوم تولید شده در مه بانگ و همچنین عناصر شیمیایی که توسط ابرنواخترها به بیرون پرتاب شده بودند، تشکیل شده است. از آنجایی که این غبار های کیهانی ناهمگن است، هرگونه عدم تقارن در طول برافزایش گرانشی منجر به حرکت زاویه ای سیاره نهایی می شود. [ ۱]
با این حال، اگر فرضیه برخورد بزرگ برای منشأ ماه درست باشد، این سرعت چرخش اولیه با برخورد تیا ۴. ۵ میلیارد سال پیش بازنشانی می شد.
هیچ شاهدی وجود ندارد که صراحتاً نشان دهد حتی یکی از دانشمندان و منجمان دوران اسلامی، چه ایرانی و چه غیر آن، به نظریهٔ چرخش وضعی یا انتقالی زمین معتقد بوده باشند. یکی از شواهدی که بعضی ها را به اشتباه انداخته است عبارات ابوریحان بیرونی در کتاب استیعاب الوجوه الممکنة لصنعة الاصطرلاب است. او پس از معرفی اسطرلاب زورقی، می نویسد:
«ابوسعید سجزی، این اسطرلاب را بر اساس این فرض ساخته، که بعضی مردم بدان اعتقاد دارند؛ که زمین به دور خود در گردش است. این فرضی است که نمی توان با هندسه و علم هیئت آن را نقض کرد و برای رد آن باید از طبیعیات کمک گرفت». [ ۲]
بعضی ها این سخن بیرونی را نشانهٔ اعتقاد سجزی به چرخش وضعی زمین دانسته اند، در حالی که عبارت بیرونی نه تنها هیچ صراحتی در این زمینه ندارد، بلکه این تعبیر او، «لاخترعه علی اصل قائم بذاته مستخرَج مما یعتقده بعض الناس…»، نشان دهندهٔ عکس این مطلب است، یعنی کسانی به غیر از سجزی معتقد به این بوده اند. بیرونی در قانون مسعودی بعد از آن که دلایل بسیاری برای سکون زمین می آورد، اشاره می کند که بعضی از هندیان به نام اصحاب اَرجبَهَر از علمای هند قائل به چرخش وضعی زمین بوده اند. [ ۳] به غیر از این اشاره در هیچ کدام از آثار نجومی و جغرافیایی جهان اسلام هیچ نشانه ای از اعتقاد صریح به چرخش وضعی یا انتقالی زمین وجود ندارد. [ ۴] علاوه بر این باید توجه داشت که ساخت هر نوع اسطرلاب الزامی برای پذیرش هیچ دیدگاه کیهان شناسانه ای ایجاد نمی کند. چرا که ممکن است انگیزهٔ سازنده در ساخت ابزار سادگی ساخت و کار با آن باشد؛ بنابراین نمی توان عجولانه نتیجه گرفت که سجزی مبدع نظریه چرخش وضعی زمین بوده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک دور گردش کامل کره زمین به دور خودش ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴ ثانیه طول می کشد که به آن روز نجومی می گویند که ۳ دقیقه و ۵۶ ثانیه از روز خورشیدی کوتاه تر است.
• زمین دور محورش روزی یک بار دوران می کند. ( حرکت وضعی )
• زمین بر گرد خورشید سالی یک بار دوران می کند. ( حرکت انتقالی )
• محور زمین حرکت تقدیمی دارد.
• محور زمین حرکت ترقص دارد. ( رقص محوری )
• خورشید همراه زمین و سیارات دیگر در میان خوشهٔ محلی ستارگان با سرعت ۲۰ کیلومتر در ثانیه حرکت می کنند.
• شب و روز پدید می آیند. ( حرکت وضعی )
چرخش اولیه زمین بقایایی از حرکت زاویه ای اولیه ابر غبار، سنگ و گاز بود که به هم پیوستند و منظومه شمسی را تشکیل دادند. این ابر مولکولی از هیدروژن و هلیوم تولید شده در مه بانگ و همچنین عناصر شیمیایی که توسط ابرنواخترها به بیرون پرتاب شده بودند، تشکیل شده است. از آنجایی که این غبار های کیهانی ناهمگن است، هرگونه عدم تقارن در طول برافزایش گرانشی منجر به حرکت زاویه ای سیاره نهایی می شود. [ ۱]
با این حال، اگر فرضیه برخورد بزرگ برای منشأ ماه درست باشد، این سرعت چرخش اولیه با برخورد تیا ۴. ۵ میلیارد سال پیش بازنشانی می شد.
هیچ شاهدی وجود ندارد که صراحتاً نشان دهد حتی یکی از دانشمندان و منجمان دوران اسلامی، چه ایرانی و چه غیر آن، به نظریهٔ چرخش وضعی یا انتقالی زمین معتقد بوده باشند. یکی از شواهدی که بعضی ها را به اشتباه انداخته است عبارات ابوریحان بیرونی در کتاب استیعاب الوجوه الممکنة لصنعة الاصطرلاب است. او پس از معرفی اسطرلاب زورقی، می نویسد:
«ابوسعید سجزی، این اسطرلاب را بر اساس این فرض ساخته، که بعضی مردم بدان اعتقاد دارند؛ که زمین به دور خود در گردش است. این فرضی است که نمی توان با هندسه و علم هیئت آن را نقض کرد و برای رد آن باید از طبیعیات کمک گرفت». [ ۲]
بعضی ها این سخن بیرونی را نشانهٔ اعتقاد سجزی به چرخش وضعی زمین دانسته اند، در حالی که عبارت بیرونی نه تنها هیچ صراحتی در این زمینه ندارد، بلکه این تعبیر او، «لاخترعه علی اصل قائم بذاته مستخرَج مما یعتقده بعض الناس…»، نشان دهندهٔ عکس این مطلب است، یعنی کسانی به غیر از سجزی معتقد به این بوده اند. بیرونی در قانون مسعودی بعد از آن که دلایل بسیاری برای سکون زمین می آورد، اشاره می کند که بعضی از هندیان به نام اصحاب اَرجبَهَر از علمای هند قائل به چرخش وضعی زمین بوده اند. [ ۳] به غیر از این اشاره در هیچ کدام از آثار نجومی و جغرافیایی جهان اسلام هیچ نشانه ای از اعتقاد صریح به چرخش وضعی یا انتقالی زمین وجود ندارد. [ ۴] علاوه بر این باید توجه داشت که ساخت هر نوع اسطرلاب الزامی برای پذیرش هیچ دیدگاه کیهان شناسانه ای ایجاد نمی کند. چرا که ممکن است انگیزهٔ سازنده در ساخت ابزار سادگی ساخت و کار با آن باشد؛ بنابراین نمی توان عجولانه نتیجه گرفت که سجزی مبدع نظریه چرخش وضعی زمین بوده است. [ ۵]
wiki: حرکت وضعی زمین