هایپرآلژزی. هایپرآلژزی یا پر دردی ( به انگلیسی: Hyperalgesia ) به عارضه ای گفته می شود که در آن بیمار، درد را بیشتر از حد معمول خود احساس کند. این بیماری با آلودینیا که در آن فرد به وسیلهٔ یک محرک غیر درد زا احساس درد می کند، متفاوت است. [ ۱] آسیب به گیرنده های درد یا اعصاب محیطی می تواند باعث حساسیت بیش از حد محرک های محیطی شود. حساسیت بیش از اندازه محرک ها دلیل بسیاری از اختلالات مرتبط با دستگاه عصبی مانند درد مزمن، درد خیالی، آلودینیا و هایپرآلژزی است. [ ۲] [ ۳] پروستاگلاندین های E و F، برادی کینین و هیستامین مهم ترین عامل افزایش حساسیت گیرنده های درد هستند. [ ۴] ترشح پروستاگلاندین با افزایش موقت حساسیت درد در محل آسیب دیده همراه و پاسخی برای ترویج بهبودی و محافظت جهت بر طرف سازی عفونتِ رخ داده است. [ ۵] شناخت محرک های افزایش حساسیت درد، راهبردهایی را برای تسکین بیماری های درد زا ارائه نموده، به عنوان مثال آسپرین ( اسید سالیسیلیک ) ، با مهار سیکلواکسیژناز، آنزیمی که در بیوسنتز پروستاگلاندین ها نقش دارد، درد را تسکین می دهد. [ ۶] هایپرآلژزی اغلب به وسیلهٔ آزمایش های سادۀ حسی تشخیص داده می شود اما در موارد پیچیده آن، از نقشه برداری عصبی استفاده می شود.
به دلیل شباهت بسیار بین اختلالات مرتبط با دستگاه عصبی مانند دردهای نورپاتی، آلودنیا و هایپرآلژزی روند مشابهی برای درمان این طیف اختلالات صورت می گیرد، درمان ها انواع مختلفی از داروها مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، ضد افسردگی های سه حلقه ای و آنتاگونیست بوده و بسته به شدت و نوع درد تجویز می شوند.
هایپرآلژزی را می توان در نواحی کانونی، مجزا یا به صورت پراکنده در سطح بدن تجربه کرد. مطالعات بالینی نشان داده بیماری هایپرآلژزی می تواند به دو صورت رخ دهد.
شکل کانونی معمولاً با آسیب همراه است و به دو زیر گروه تقسیم می شود:[ ۷]
• هایپر آلژزی اولیه، حساسیت به درد را توصیف می کند که مستقیماً در بافت های آسیب دیده رخ می دهد.
• هایپر آلژزی ثانویه حساسیت به درد را توصیف می کند که در اطراف بافت های آسیب دیده رخ می دهد.
مطالعات مختلف بر روی انسان و حیوان نشان داده است که هایپرآلژزی اولیه یا ثانویه می تواند حاصل مصرف طولانی مدت مواد اپیوئیدی باشد. هایپرآلژزی ناشی از اپیوئید ممکن است در نتیجه مصرف طولانی مدت اپیوئیدها در درمان درد مزمن یا گاه در نتیجه حساسیت دارویی صورت گیرد. [ ۸] تاثیر مصرف داروها بر می تواند آنقدر شدید باشد که تنها با قطع مصرف اپیوئیدها، هایپرآلژزی درمان شود. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه دلیل شباهت بسیار بین اختلالات مرتبط با دستگاه عصبی مانند دردهای نورپاتی، آلودنیا و هایپرآلژزی روند مشابهی برای درمان این طیف اختلالات صورت می گیرد، درمان ها انواع مختلفی از داروها مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، ضد افسردگی های سه حلقه ای و آنتاگونیست بوده و بسته به شدت و نوع درد تجویز می شوند.
هایپرآلژزی را می توان در نواحی کانونی، مجزا یا به صورت پراکنده در سطح بدن تجربه کرد. مطالعات بالینی نشان داده بیماری هایپرآلژزی می تواند به دو صورت رخ دهد.
شکل کانونی معمولاً با آسیب همراه است و به دو زیر گروه تقسیم می شود:[ ۷]
• هایپر آلژزی اولیه، حساسیت به درد را توصیف می کند که مستقیماً در بافت های آسیب دیده رخ می دهد.
• هایپر آلژزی ثانویه حساسیت به درد را توصیف می کند که در اطراف بافت های آسیب دیده رخ می دهد.
مطالعات مختلف بر روی انسان و حیوان نشان داده است که هایپرآلژزی اولیه یا ثانویه می تواند حاصل مصرف طولانی مدت مواد اپیوئیدی باشد. هایپرآلژزی ناشی از اپیوئید ممکن است در نتیجه مصرف طولانی مدت اپیوئیدها در درمان درد مزمن یا گاه در نتیجه حساسیت دارویی صورت گیرد. [ ۸] تاثیر مصرف داروها بر می تواند آنقدر شدید باشد که تنها با قطع مصرف اپیوئیدها، هایپرآلژزی درمان شود. [ ۹]
wiki: هایپرآلژزی