نیم قطر بزرگ و نیم قطر کوچک اصطلاحی در هندسه، با کاربرد گسترده در اخترشناسی در ارتباط با محاسبات مداری سیاره ها و دیگر اجرام آسمانی است. محور اصلیِ یک بیضی طولانی ترین قطر آن است؛ پاره خطی که از مرکز و هر دو کانون می گذرد و انتهای آن در دو نقطهٔ برخورد با محیط است. نیم قطر اصلی ( نیمه محور اصلی ) طولانی ترین نیم قطر یا نیمی از محور اصلی است و بنابراین از مرکز، از طریق یک کانون و به محیط می رسد. نیم قطر کوچک ( نیمه محور فرعی ) بیضی یا هذلولی، پاره خطی است که بر نیم قطر بزرگ ( اصلی ) عمود است و یک انتهای آن در مرکز مقطع مخروطی است. برای حالت خاص یک دایره، طول نیم محورها هر دو برابر با شعاع دایره است.
طول نیم قطر بزرگ a یک بیضی به طول نیم قطر کوچک b از طریق خروج از مرکز e و نیمه لاتوس رکتوم {\displaystyle \ell}\ell مربوط می شود، به شرح زیر:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطول نیم قطر بزرگ a یک بیضی به طول نیم قطر کوچک b از طریق خروج از مرکز e و نیمه لاتوس رکتوم {\displaystyle \ell}\ell مربوط می شود، به شرح زیر:
