نیروی دریایی شوروی بازوی دریایی نیروهای مسلح شوروی بوده است. نیروی دریایی شوروی نقش کلیدی در پیمان ورشو در مقابله با پیمان ناتو بازی می کرد. بدین گونه که در صورت بروز یک جنگ احتمالی میان بلوک غرب و شرق از انتقال نیرو از آمریکای شمالی به اروپای غربی جلوگیری می نمود.
نیروی دریایی شوروی به به چهار ناوگان بزرگ تقسیم می شد: ناوگان شمالی، ناوگان اقیانوس آرام، ناوگان دریای سیاه و ناوگان بالتیک. همچنین پایگاه دریایی لنینگراد تحت فرماندهی جداگانه ای قرار داشت. ناوگان کوچک دریای خزر نیز بازوی کوچکتر نیروی دریایی شوروی در این دریا بود. پنجمین اسکادران عملیاتی کوچک در دریای مدیترانه واحدهای خود را از دریای سیاه، دریای بالتیک و ناوگان شمال دریافت می نمود. اسکادران اقیانوس هند نیز با ناوگان اقیانوس آرام تغذیه می شد. از شاخه های دیگر نیروی دریایی می توان به نیروهای هوابرد نیروی دریایی، پیاده نظام نیروی دریایی و توپخانهٔ ساحلی اشاره نمود.
بنابر مندرجات مجلهٔ تایم در سال ۱۹۸۰ غیراسلاوها از دستیابی به پست های استراتژیک در نیروهای مسلح از جمله نیروی دریایی، نیروهای موشکی استراتژیک و نیروی هوایی منع می شدند، زیرا حاکمیت شوروی به وفاداری اقلیت های قومی مشکوک بود. [ ۱] ولی با وجود این نام های بسیاری از اقلیت های قومی در میان آدمیرال های نیروی دریایی و ژنرال های ارتش شوروی وجود دارد که این موضوع را با شک و تردید روبه رو می سازد.
بخش بزرگی از نیروی دریایی شوروی پس از فروپاشی اتحاد شوروی در سال ۱۹۹۱ تبدیل به نیروی دریایی روسیه شد.
در دوران امپراتوری روسیه این کشور فاقد یک نیروی دریایی کلاسیک نیرومند مانند کشورهای دیگر اروپایی مانند بریتانیا و فرانسه بود. دو علت برای این امر وجود داشت. نخست این که روسیه با توجه به موقعیت جغرافیش دسترسی بسیار کمی به آبهای آزاد بین المللی داشت و در مناطقی هم که به آبهای آزاد دسترسی داشت در آن مناطق در فصل های سرد آب یخ می بست. دلیل دیگر این موضع این بود که روسیه کشور بسیار پهناوری بود و با توجه به این موضوع و قرار داشتن در میان آسیا و اروپا تجارت دریایی برای این کشور بی معنی بود و چنانچه می خواست از راه دریا به تجارت بپردازد بایست برای محافظت از محموله ها یک کشتی اسکورت نظامی نیز به همراه کشتی های تجاری بفرستد. بنیان نیروی دریایی شوروی بر بر روی نیروی دریایی امپراتوری روسیه قرار داشت و این نیروی دریایی در انقلاب سال ۱۹۱۷، جنگ داخلی روسیه و شوروش کرونشتات تقریباً نابود شده بود. در خلال انقلاب ملوانان کشتی های خود را ترک کرده و از وظایفشان چشم پوشی کردند. برخی از افسران به وسیلهٔ ترور سرخ کشته شدند. برخی به ارتش سفید ( ضد کمونیست ) پیوستند و برخی نیز استعفا دادند. کارخانه های کشتی سازی تعطیل شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنیروی دریایی شوروی به به چهار ناوگان بزرگ تقسیم می شد: ناوگان شمالی، ناوگان اقیانوس آرام، ناوگان دریای سیاه و ناوگان بالتیک. همچنین پایگاه دریایی لنینگراد تحت فرماندهی جداگانه ای قرار داشت. ناوگان کوچک دریای خزر نیز بازوی کوچکتر نیروی دریایی شوروی در این دریا بود. پنجمین اسکادران عملیاتی کوچک در دریای مدیترانه واحدهای خود را از دریای سیاه، دریای بالتیک و ناوگان شمال دریافت می نمود. اسکادران اقیانوس هند نیز با ناوگان اقیانوس آرام تغذیه می شد. از شاخه های دیگر نیروی دریایی می توان به نیروهای هوابرد نیروی دریایی، پیاده نظام نیروی دریایی و توپخانهٔ ساحلی اشاره نمود.
بنابر مندرجات مجلهٔ تایم در سال ۱۹۸۰ غیراسلاوها از دستیابی به پست های استراتژیک در نیروهای مسلح از جمله نیروی دریایی، نیروهای موشکی استراتژیک و نیروی هوایی منع می شدند، زیرا حاکمیت شوروی به وفاداری اقلیت های قومی مشکوک بود. [ ۱] ولی با وجود این نام های بسیاری از اقلیت های قومی در میان آدمیرال های نیروی دریایی و ژنرال های ارتش شوروی وجود دارد که این موضوع را با شک و تردید روبه رو می سازد.
بخش بزرگی از نیروی دریایی شوروی پس از فروپاشی اتحاد شوروی در سال ۱۹۹۱ تبدیل به نیروی دریایی روسیه شد.
در دوران امپراتوری روسیه این کشور فاقد یک نیروی دریایی کلاسیک نیرومند مانند کشورهای دیگر اروپایی مانند بریتانیا و فرانسه بود. دو علت برای این امر وجود داشت. نخست این که روسیه با توجه به موقعیت جغرافیش دسترسی بسیار کمی به آبهای آزاد بین المللی داشت و در مناطقی هم که به آبهای آزاد دسترسی داشت در آن مناطق در فصل های سرد آب یخ می بست. دلیل دیگر این موضع این بود که روسیه کشور بسیار پهناوری بود و با توجه به این موضوع و قرار داشتن در میان آسیا و اروپا تجارت دریایی برای این کشور بی معنی بود و چنانچه می خواست از راه دریا به تجارت بپردازد بایست برای محافظت از محموله ها یک کشتی اسکورت نظامی نیز به همراه کشتی های تجاری بفرستد. بنیان نیروی دریایی شوروی بر بر روی نیروی دریایی امپراتوری روسیه قرار داشت و این نیروی دریایی در انقلاب سال ۱۹۱۷، جنگ داخلی روسیه و شوروش کرونشتات تقریباً نابود شده بود. در خلال انقلاب ملوانان کشتی های خود را ترک کرده و از وظایفشان چشم پوشی کردند. برخی از افسران به وسیلهٔ ترور سرخ کشته شدند. برخی به ارتش سفید ( ضد کمونیست ) پیوستند و برخی نیز استعفا دادند. کارخانه های کشتی سازی تعطیل شد.
wiki: نیروی دریایی شوروی