غرب اروپا یک اصطلاح سیاسی–اجتماعی است که در زمان جنگ سرد ابداع شد و از آن زمان تا کنون به کار رفته است. این اصطلاح به معنای کشورهای اروپایی جهان اول ( توسعه یافته ) است. این اصطلاح در مقابل اصطلاح شرق اروپا قرار دارد و وجه تمایز آن با شرق اروپا جغرافیا نیست بلکه اقتصاد، سیاست و دین است. شرق و غرب اروپا نوسانات تاریخی فراوانی داشته و با یکدیگر همپوشانی دارند که در نتیجه درک مناسب این دو اصطلاح کمی با مشکل همراه است.
امروزه اصطلاح «غرب اروپا» کمتر به مرز جغرافیایی بین کشورها وابسته است و بیشتر مفهومی اقتصادی است. این اصطلاح با مفاهیمی مانند سرمایه داری، لیبرال دموکراسی و اتحادیه اروپا ارتباط تنگاتنگ دارد. اغلب کشورهای حوزه غرب اروپا دارای فرهنگ غربی مشترک هستند و با کشورهای حوزه آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و اقیانوسیه روابط اقتصادی و سیاسی تنگاتنگی دارند. به علاوه شبه جزیره اسکاندیناوی ( در شمال اروپا ) معمولاً با دموکراسی اجتماعی ( سوسیال دموکراسی ) شناخته می شوند و در اغلب مناقشات بین المللی نقشی بی طرف را ایفا می کنند. همچنین «غرب اروپا» یک منطقه جغرافیایی از اروپا است که در قیاس با درک سیاسی سنتی از غرب اروپا بسیار محدودتر است. سازمان ملل متحد قاره اروپا را به چهار منطقه غرب، شرق، شمال و جنوب تقسیم می کند، و بر طبق این تقسیم بندی غرب اروپا از نه کشور زیر تشکیل شده است:[ ۱]
• آلمان
• اتریش
• بلژیک
• سوئیس
• فرانسه
• لوکزامبورگ
• لیختن اشتاین
• موناکو
• هلند
در اوایل قرن بیستم، در صحنه سیاسی اروپا دو اتحاد اصلی وجود داشت: متحدین و مثلث سه گانه در سال ۱۹۱۴ میلادی. همین قدرت های سیاسی آغاز جنگ جهانی اول را رقم زدند.
مثلث سه گانه که به متفقین معروف بودند شامل امپراتوری بریتانیا، فرانسه، روسیه و بعدها ایالات متحده آمریکا بودند که در سال ۱۹۱۸ امپراتوری روسیه از این قدرت خارج شد. کشورهای آلمان، اتریش و امپراتوری عثمانی جبهه متحدین را تشکیل می دادند. پس از اینکه متفقین موفق به شکست دادن متحدین شدند، کشورهای عضو متحدین جایگاه جهانی خود را از دست دادند و اغلب پادشاهان آنان مجبور شدند از قدرت کناره گیری کنند و به مناطق دوردست تبعید شدند. امپراتوری های این سه کشور به جمهوری تبدیل شدند و مجبور شدند عهدنامه ورسای را بپذیرند. امپراتوری روسیه ( که بعداً به اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی تبدیل شد ) با متحدین طی عهدنامه برست - لیتوفسک پیمان صلح بست.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامروزه اصطلاح «غرب اروپا» کمتر به مرز جغرافیایی بین کشورها وابسته است و بیشتر مفهومی اقتصادی است. این اصطلاح با مفاهیمی مانند سرمایه داری، لیبرال دموکراسی و اتحادیه اروپا ارتباط تنگاتنگ دارد. اغلب کشورهای حوزه غرب اروپا دارای فرهنگ غربی مشترک هستند و با کشورهای حوزه آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و اقیانوسیه روابط اقتصادی و سیاسی تنگاتنگی دارند. به علاوه شبه جزیره اسکاندیناوی ( در شمال اروپا ) معمولاً با دموکراسی اجتماعی ( سوسیال دموکراسی ) شناخته می شوند و در اغلب مناقشات بین المللی نقشی بی طرف را ایفا می کنند. همچنین «غرب اروپا» یک منطقه جغرافیایی از اروپا است که در قیاس با درک سیاسی سنتی از غرب اروپا بسیار محدودتر است. سازمان ملل متحد قاره اروپا را به چهار منطقه غرب، شرق، شمال و جنوب تقسیم می کند، و بر طبق این تقسیم بندی غرب اروپا از نه کشور زیر تشکیل شده است:[ ۱]
• آلمان
• اتریش
• بلژیک
• سوئیس
• فرانسه
• لوکزامبورگ
• لیختن اشتاین
• موناکو
• هلند
در اوایل قرن بیستم، در صحنه سیاسی اروپا دو اتحاد اصلی وجود داشت: متحدین و مثلث سه گانه در سال ۱۹۱۴ میلادی. همین قدرت های سیاسی آغاز جنگ جهانی اول را رقم زدند.
مثلث سه گانه که به متفقین معروف بودند شامل امپراتوری بریتانیا، فرانسه، روسیه و بعدها ایالات متحده آمریکا بودند که در سال ۱۹۱۸ امپراتوری روسیه از این قدرت خارج شد. کشورهای آلمان، اتریش و امپراتوری عثمانی جبهه متحدین را تشکیل می دادند. پس از اینکه متفقین موفق به شکست دادن متحدین شدند، کشورهای عضو متحدین جایگاه جهانی خود را از دست دادند و اغلب پادشاهان آنان مجبور شدند از قدرت کناره گیری کنند و به مناطق دوردست تبعید شدند. امپراتوری های این سه کشور به جمهوری تبدیل شدند و مجبور شدند عهدنامه ورسای را بپذیرند. امپراتوری روسیه ( که بعداً به اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی تبدیل شد ) با متحدین طی عهدنامه برست - لیتوفسک پیمان صلح بست.
wiki: غرب اروپا