نیتریده کردن یا نیتروژن دهی ( به انگلیسی: Nitriding ) یک نوع عملیات حرارتی است که نیتروژن را بر روی سطوح یک فلز واپخش می کنند تا یک پوسته - سخت ایجاد شود. [ ۱] در این فرآیند فلز در محیط غنی از نیتروژن تا دمای پایین تر از دمای AC1 گرم می شود و با نگهداری فلز در این دما به مدت زمان کافی، نیتروژن به داخل آلیاژ نفوذ می کند. با نفوذ نیتروژن و تشکیل انواع نیتریدها، لایه سطحی آلیاژ سخت میگردد. بنابراین بعد از این عملیات نیازی به کوئنچ کردن نمی باشد. از این فرایند بیشتر برای فولادهای کم - کربن، کم - آلیاژ استفاده می شود. همچنین برای فولادهای کربن - متوسط و کربن - بالا، تیتانیم، آلومینیوم، کروم، وانادیم و مولیبدن نیز استفاده می شود. این عناصر هنگام تماس با نیتروژن اتمی در سطح قطعه، نیتریدهای پایدار و سخت مانند نیتریدهای کروم، نیترید تیتانیوم، نیتیرید آلومینیوم و موارد دیگر تشکیل می دهند. در واقع سختی زیاد لایه های سطحی فولادهای نیتریده شده ناشی از وجود همین ذرات بسیار ریز و پراکنده نیتریدهای آلیاژی می باشد.
نیتروژن لازم برای این فرآیند را می توان با تجزیه گاز آمونیاک یا نمک های سیانیدی به دست آورد. [ ۲]
از این فرایند بیشتر برای عملیات حرارتی فولاد ها برای ساخت قطعاتی چون چرخدنده ها، میل بادامک، پیرو بادامک، اجزای شیرآلات، مارپیچ اکسترودر، ابزارهای ریخته گری دایکست، قالب های فورجینگ، اجزای تفنگ، انژکتورها و قالب های تزریق پلاستیک استفاده می شود.
بررسی سیستماتیک اثر نیتروژن بر خصوصیات سطح فولاد از دهه 1920 آغاز شد. تحقیقات در مورد نیتریده کردن گازی به طور مستقل در آلمان و آمریکا آغاز شد. این روند با اشتیاق در آلمان مورد استقبال قرار گرفت و چندین سری فولاد با کمک نیتروژن دهی تولید شد. استقبال در آمریکا کمتر چشمگیر بود. با توجه به تقاضای بسیار اندک ، روند کار در ایالات متحده فراموش شد. پس از جنگ جهانی دوم ، این روند از اروپا دوباره آغاز شد. در دهه های اخیر تحقیقات زیادی برای درک ترمودینامیک و سینتیک واکنش های موجود انجام شده است. [ ۱]
در نیتروژن دهی با گاز، اهداکننده معمولاً یک گاز غنی از نیتروژن مانند آمونیاک ( NH3 ) است. به همین دلیل به آن نیتروژن دهی با آمونیاک نیز گفته می شود. این فرآیند در محدوده دمایی پایداری فریت ( پایین تر از درجه حرارت یوتکتوئید ) و معمولا بین 495 - 565 درجه سانتی گراد در کوره های الکتریکی انجام می گیرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنیتروژن لازم برای این فرآیند را می توان با تجزیه گاز آمونیاک یا نمک های سیانیدی به دست آورد. [ ۲]
از این فرایند بیشتر برای عملیات حرارتی فولاد ها برای ساخت قطعاتی چون چرخدنده ها، میل بادامک، پیرو بادامک، اجزای شیرآلات، مارپیچ اکسترودر، ابزارهای ریخته گری دایکست، قالب های فورجینگ، اجزای تفنگ، انژکتورها و قالب های تزریق پلاستیک استفاده می شود.
بررسی سیستماتیک اثر نیتروژن بر خصوصیات سطح فولاد از دهه 1920 آغاز شد. تحقیقات در مورد نیتریده کردن گازی به طور مستقل در آلمان و آمریکا آغاز شد. این روند با اشتیاق در آلمان مورد استقبال قرار گرفت و چندین سری فولاد با کمک نیتروژن دهی تولید شد. استقبال در آمریکا کمتر چشمگیر بود. با توجه به تقاضای بسیار اندک ، روند کار در ایالات متحده فراموش شد. پس از جنگ جهانی دوم ، این روند از اروپا دوباره آغاز شد. در دهه های اخیر تحقیقات زیادی برای درک ترمودینامیک و سینتیک واکنش های موجود انجام شده است. [ ۱]
در نیتروژن دهی با گاز، اهداکننده معمولاً یک گاز غنی از نیتروژن مانند آمونیاک ( NH3 ) است. به همین دلیل به آن نیتروژن دهی با آمونیاک نیز گفته می شود. این فرآیند در محدوده دمایی پایداری فریت ( پایین تر از درجه حرارت یوتکتوئید ) و معمولا بین 495 - 565 درجه سانتی گراد در کوره های الکتریکی انجام می گیرد.
wiki: نیتریده کردن