نوورا احمد ( به انگلیسی: Novera Ahmed; بهبنگالی: নভেরা আহমেদ; زاده ۲۹ مارس ۱۹۳۹ – درگذشته ۶ مه ۲۰۱۵ ) [ ۱] یک زن مجسمه ساز مدرن اهل بنگلادش بود. او اولین مجسمه ساز مدرن در بنگلادش محسوب می شود و آثار متمایز او از مضامین غربی و مفاهیم عامیانه، بومی و بودایی وام گرفته اند تا تجربیات زنان را منعکس کند. [ ۱]
نوورا احمد در ۲۹ مارس ۱۹۳۹ در سونداربانس در جمهوری بنگال، آن زمان در هند بریتانیا، در جریان شکار تمساح دریایی در بزرگ ترین باتلاق حرا در رود گنگ، به دنیا آمد. [ ۱] خانه اجدادی او در چیتاگونگ بود. [ ۲] او از سنین جوانی به مجسمه سازی علاقه مند شد و تماشای مادرش که عروسک ها و خانه های گلی می ساخت در الهام گرفتن او اثر گذاشت. نوورا در مقابل پدرش که می خواست او با خانواده ای اصیل ازدواج کند، مقاومت کرد و اصرار داشت که می خواهد مجسمه ساز شود. [ ۱]
نوورا در کلکته و کامیلا تحصیل کرد. در سال ۱۹۵۵ دیپلم طراحی در دوره مدلسازی و مجسمه سازی از کالج هنر کامبرول در لندن دریافت کرد. او در کامبرول زیر نظر مجسمه ساز بریتانیایی یاکوب اپستاین و کارل ووگل اهل چکسلواکی تحصیل کرد. او در سال ۱۹۶۶ با هنرمند دانمارکی آسگر جورن در پاریس آشنا شد. [ ۳] او مجسمه سازی اروپایی را زیر نظر مجسمه ساز ونتورینو ونچوری در فلورانس و سپس در وین آموخت. او تحت تأثیر بسیاری از مجسمه سازان مدرن غربی مانند هنری مور قرار گرفت. [ ۴]
نوورا احمد در اواسط سال ۱۹۵۴ در کلکته با یک افسر پلیس ازدواج کرد. [ ۵] این زوج در اواخر سال ۱۹۵۴ طلاق گرفتند. [ ۵]
او در ۱۹۶۳ به فرانسه نقل مکان کرد[ ۳] [ ۱] و در سال ۱۹۸۴ با گرگوار دو برونز ازدواج کرد. [ ۴]
نوورا احمد در سال ۱۹۶۰ با اولین نمایشگاه انفرادی مجسمه سازی در بنگلادش و پاکستان همراه با اینر گزه، به شهرت رسید. [ ۱]
او به طور مشترک با حمیدور رحمان روی طرح اصلی شهید منار، در داکا کار کرد که از مشهورترین کارهای اوست.
نوورا احمد در طی ۱۹۵۶–۱۹۶۰، او حدود ۱۰۰ مجسمه در داکا ساخت. از ۱۰۰ مجسمه او، در حال حاضر ۳۳ مجسمه در موزه ملی بنگلادش هستند.
اولین نمایشگاه احمد در سال ۱۹۶۰ در دانشگاه داکا برگزار شد. [ ۲] نمایشگاه دیگری از آثار او در سال ۱۹۶۱ در لاهور برگزار شد. آخرین نمایشگاه او نیز در ژوئیه ۱۹۷۳ در پاریس برگزار شد[ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنوورا احمد در ۲۹ مارس ۱۹۳۹ در سونداربانس در جمهوری بنگال، آن زمان در هند بریتانیا، در جریان شکار تمساح دریایی در بزرگ ترین باتلاق حرا در رود گنگ، به دنیا آمد. [ ۱] خانه اجدادی او در چیتاگونگ بود. [ ۲] او از سنین جوانی به مجسمه سازی علاقه مند شد و تماشای مادرش که عروسک ها و خانه های گلی می ساخت در الهام گرفتن او اثر گذاشت. نوورا در مقابل پدرش که می خواست او با خانواده ای اصیل ازدواج کند، مقاومت کرد و اصرار داشت که می خواهد مجسمه ساز شود. [ ۱]
نوورا در کلکته و کامیلا تحصیل کرد. در سال ۱۹۵۵ دیپلم طراحی در دوره مدلسازی و مجسمه سازی از کالج هنر کامبرول در لندن دریافت کرد. او در کامبرول زیر نظر مجسمه ساز بریتانیایی یاکوب اپستاین و کارل ووگل اهل چکسلواکی تحصیل کرد. او در سال ۱۹۶۶ با هنرمند دانمارکی آسگر جورن در پاریس آشنا شد. [ ۳] او مجسمه سازی اروپایی را زیر نظر مجسمه ساز ونتورینو ونچوری در فلورانس و سپس در وین آموخت. او تحت تأثیر بسیاری از مجسمه سازان مدرن غربی مانند هنری مور قرار گرفت. [ ۴]
نوورا احمد در اواسط سال ۱۹۵۴ در کلکته با یک افسر پلیس ازدواج کرد. [ ۵] این زوج در اواخر سال ۱۹۵۴ طلاق گرفتند. [ ۵]
او در ۱۹۶۳ به فرانسه نقل مکان کرد[ ۳] [ ۱] و در سال ۱۹۸۴ با گرگوار دو برونز ازدواج کرد. [ ۴]
نوورا احمد در سال ۱۹۶۰ با اولین نمایشگاه انفرادی مجسمه سازی در بنگلادش و پاکستان همراه با اینر گزه، به شهرت رسید. [ ۱]
او به طور مشترک با حمیدور رحمان روی طرح اصلی شهید منار، در داکا کار کرد که از مشهورترین کارهای اوست.
نوورا احمد در طی ۱۹۵۶–۱۹۶۰، او حدود ۱۰۰ مجسمه در داکا ساخت. از ۱۰۰ مجسمه او، در حال حاضر ۳۳ مجسمه در موزه ملی بنگلادش هستند.
اولین نمایشگاه احمد در سال ۱۹۶۰ در دانشگاه داکا برگزار شد. [ ۲] نمایشگاه دیگری از آثار او در سال ۱۹۶۱ در لاهور برگزار شد. آخرین نمایشگاه او نیز در ژوئیه ۱۹۷۳ در پاریس برگزار شد[ ۲]
wiki: نوورا احمد