نورالدین علی بن ابراهیم حلبی

[ویکی فقه] حلبی، نورالدین، علی بن ابراهیم، مورخ، ادیب، فقیه و عالم علوم عقلی و نقلی و خصوصاً حدیث و تفسیر و تصوف در سده یازدهم می باشد.
به گفته محبی، وی به نورالدین بن برهان الدین حلبی قاهری شافعی معروف بود، اما مدرس تبریزی لقب وی و پدرش را برهان الدین ذکرکرده است، محبی در خلاصة الاثر از وی با القابی چون امام کبیر، اجلّ اَعلامِ مشایخ، علامه زمان، دریای بی کرانه و علامه جلیل القدر یاد کرده است.
ولادت
نورالدین در سال ۹۷۵ در مصر به دنیا آمد، اما از لقبش چنین برمی آید که اصالتاً اهل حلب بوده است.
خصوصیات
بسیاری از طالبان علم نزد حلبی می رفتند و از محضرش بهره می بردند. در عین حال، وی در میان مردم به حسن خلق و حلم شهرت داشت و شوخ طبع بود.
اساتید
...