نودل برنج ( انگلیسی: Rice noodles ) نودلی است که از مواد اولیه، آرد برنج و آب تهیه می شود. برخی اوقات جهت بهبود شفافیت یا افزایش بافت ژلاتینی و جویدنی، به آن موادی همچون تاپیوکا یا نشاسته ذرت اضافه می کنند. مصرف این نوع نودل بیشتر در چین، هند و جنوب شرق آسیا رایج است. نودل برنج در شکل، ضخامت و بافت های گوناگونی به صورت تازه، منجمد یا خشک شده در دسترس هستند. نودل برنج، قابلیت فسادپذیری بالایی دارد و عمر ماندگاری آنها ممکن است تنها برای چند روز باشد.
عقبه نودل برنج به دوران چین در دودمان چین بازمی گردد، آن دورانی که مردم چین شمالی به جنوب هجوم آوردند. به طور معمول در چین شمالی به خاطر شرایط آب و هوایی، کشت گندم و ارزن را به خاطر اینکه در آب و هوای سرد قابل پرورش هستند، ترجیح می دهند درصورتیکه در چین جنوبی، برنج را که در آب و هوای گرم قابل رشد می باشد، مدنظر قرار می دهند. بنابر روال معمول، نودل از گندم تهیه می گردید و در سراسر چین شمالی به مصرف می رسید و برای وفق پذیری این خوراکی با برنج، آشپزهای چین شمالی تلاش کردند «نودل» را با بکارگیری برنج درست کنند و بدین نحو نودل برنج به وجود آمد. با گذشت زمان نودل برنج و روش های فراوری آنها در سراسر جهان مطرح گردید و به طور خاص در منطقه جنوب شرق آسیا، به غذایی محبوب تبدیل گشت. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعقبه نودل برنج به دوران چین در دودمان چین بازمی گردد، آن دورانی که مردم چین شمالی به جنوب هجوم آوردند. به طور معمول در چین شمالی به خاطر شرایط آب و هوایی، کشت گندم و ارزن را به خاطر اینکه در آب و هوای سرد قابل پرورش هستند، ترجیح می دهند درصورتیکه در چین جنوبی، برنج را که در آب و هوای گرم قابل رشد می باشد، مدنظر قرار می دهند. بنابر روال معمول، نودل از گندم تهیه می گردید و در سراسر چین شمالی به مصرف می رسید و برای وفق پذیری این خوراکی با برنج، آشپزهای چین شمالی تلاش کردند «نودل» را با بکارگیری برنج درست کنند و بدین نحو نودل برنج به وجود آمد. با گذشت زمان نودل برنج و روش های فراوری آنها در سراسر جهان مطرح گردید و به طور خاص در منطقه جنوب شرق آسیا، به غذایی محبوب تبدیل گشت. [ ۱]
wiki: نودل برنج