نهی مقید

[ویکی فقه] نهی مقید، نهی از شیء مقیَّد به حالت خاص است.
نهی مقید، مقابل نهی مطلق، نهیی است که به طبیعت مقید مقید به زمان یا حالت یا قید خاص تعلق می گیرد.
شامل نشدن همه افراد طبیعت منهی عنه
این نهی، همه افراد و مصادیق طبیعت منهی عنه را شامل نگردیده و بر دوام و استمرار دلالت نمی کند، مانند: نهی از نماز و روزه حائض، که این نهی متوجه طبیعت نماز و روزه به طور مطلق نشده، بلکه به نماز و روزه در حال حیض تعلق گرفته است.