نمایشی

نمایشی (جامعه شناسی). نمایشی ( به انگلیسی: Dramaturgy ) یک دیدگاه جامعه شناختی است که معمولاً در گزارش های جامعه شناسی خرد از کنش متقابل گرایی اجتماعی در زندگی روزمره استفاده می شود. این اصطلاح نخستین بار توسط اروینگ گافمن ( ۱۱ ژوئن ۱۹۲۲–۱۹ نوامبر ۱۹۸۲ ) جامعه شناس آمریکایی به جامعه شناسی از تئاتر اقتباس شد که بیشتر اصطلاحات و ایده های مرتبط را در سال ۱۹۵۶ در کتاب نمود خود در زندگی روزمره توسعه داد. کنت بورک ( ۵ می ۱۸۹۷–۱۹ نوامبر ۱۹۹۳ ) جامعه شناس آمریکایی، که گافمن بعدها او را به عنوان یک اثرگذار تصدیق کرد، [ ۱] پیشتر در سال ۱۹۴۵ مفاهیم خود را از «دراماتیسم» ارائه کرده بود که به نوبه خود از شکسپیر است. با این حال، تفاوت اساسی بین دیدگاه بورک و گافمن این است که بورک باورمند بود زندگی در واقع تئاتر است، در حالی که گافمن به تئاتر به عنوان یک استعاره می نگریست. اگر خودمان را به عنوان کارگردانی تصور کنیم که آنچه را در تئاتر زندگی روزمره می گذرد مشاهده می کنیم، همان چیزی را انجام می دهیم که گافمن آن را تحلیل نمایشی می نامد: مطالعه کنش متقابل اجتماعی از نظر اجرای تئاتر. [ ۲] :   133 
در جامعه شناسی نمایشی، استدلال می شود عناصر کنش متقابل های انسانی به زمان، مکان و مخاطب بستگی دارند. به عبارت دیگر، از نظر گافمن، خود احساسی است که یک فرد کیست، اثری دراماتیک که از صحنهٔ بی واسطه ارائه شده بیرون می آید. [ ۳] گافمن در تعریف روشی که در آن یک انسان خود را بر اساس ارزش ها، هنجارها و باورهای فرهنگی، به دیگری معرفی می کند، استعاره نمایشی شکل می دهد. اجراها می توانند اختلالاتی داشته باشند ( بازیگران از چنین مواردی آگاه هستند ) ولی بیشتر آنها موفق هستند. هدف از این ارائه خود، پذیرش از سوی مخاطب از طریق اجرای دقیق انجام شده است. [ ۴] اگر بازیگر موفق شود، تماشاگر به بازیگر آن گونه نگاه می کند که می خواهد به او نگاه کنند. [ ۵] [ ۶]
«کنش نمایشی» یک کنش اجتماعی است که برای دیده شدن توسط دیگران و بهبود تصویر از خود عمومی طراحی شده است. علاوه بر گافمن، این مفهوم توسط یورگن هابرماس و هارولد گارفینکل و دیگران استفاده شده است.
در تحلیل نمایش، «تیم ها» گروه هایی از افراد هستند که برای به اشتراک گذاشتن «خط حزب» با یکدیگر همکاری می کنند. اعضای تیم باید اطلاعات را به اشتراک بگذارند زیرا اشتباهات در همه افراد منعکس می شود. اعضای تیم نیز دانش درونی دارند و فریب عملکرد یکدیگر را نمی خورند. [ ۷]