نعمت الله علی

[ویکی فقه] نعمت اللّه علی، فرزند ابوالعباس احمد فقیه و از افراد مشهور آل خاتون بود.
برخی او را نعمت اللّه بن علی گفته اند و برخی دیگر، نعمت اللّه و علی را دو فرزند احمد دانسته اند. اما وی در اجازه نامه ای که به عبداللّه تستری داده خود را نعمت اللّه علی بن احمد خوانده است. به گفته امین نعمت اللّه لقب علی و تعبیر نعمت اللّه بن علی ناشی از خطای ناسخانِ اجازات است.
اجازه روایت
نعمت اللّه علی معاصر شهید ثانی (شهادت در ۹۶۶) بود. وی از پدر خود، و محقق کرکی، اجازه روایت داشت.
شاگردان وی
پسرش احمد و حسن بن علی حانینی نزد او درس خواندند و از او حدیث روایت می کردند. حسن بن علی مدنی ابن شَدْقَم در سفر حج نعمت اللّه در ۹۷۷ از وی اجازه روایت گرفت. عبداللّه تستری نیز در ۹۸۸ پس از سفر حج به عیناثا رفت و از نعمت اللّه و پسرش اجازه روایت کتب حدیث دریافت کرد. مهاجر حضور تستری در عیناثا برای گرفتن اجازه روایت از نعمت اللّه را مؤید جایگاه علمی وی و بیانگر رسیدن عیناثا به اوج شکوفایی علمی در آن زمان دانسته است.
دیدگاه افندی اصفهانی
...