نصوص امامت امام علی

[ویکی فقه] نصوص امامت امام علی (علیه السلام) دوگونه اند: نصوص عام و نصوص خاص، که در ذیل مورد بحث قرار می گیرد.
نصوص عام به امامت وی اختصاص ندارند، بلکه امامت دیگر امامان اهل بیت را نیز اثبات می کنند، مانند آیه : (کُونُوا مَعَ الصادِقین) و آیه (أَطِیعُوا اللّه وَأَطِیعُوا الرَّسُول وَأُولی الأَمْرِ مِنْکُمْ) ، حدیث ثقلین و حدیث سفینه و مانند آنها

نصوص خاص
نصوص خاص که به امامت امیرمؤمنان اختصاص دارند دو گونه اند: نصوص جلی و نصوص خفی.
نصوص جلی موردی اند که در آن ها واژگانی چون خلافت ، امامت و امارت به کار رفته است. در نتیجه دلالت آن ها بر امامت آشکار است و تأویل نمی پذیرد، و نصوص خفی اموری اند که صراحت بر امامت ندارند و مجال تأویل در آن ها وجود دارد و دلالت آن ها بر امامت در گرو تأمل و توجه به قراین و شواهد است.
استدلال به نصوص جلی بر امامت علی (علیه السلام) در عموم کتاب های کلامی مهم شیعه آمده است؛ نمونه هایی از این کتاب ها عبارتند از:

← نمونه ای از نصوص جلی
در هر حال، روایاتی که بر امامت علی (علیه السلام) دلالت آشکار دارند؛ یعنی از آن حضرت به عنوان خلیفه پیامبر و امام یا امیرمؤمنان یاد شده است، از طریق شیعه در بالاترین حد تواتر نقل شده است و از طریق اهل سنت نیز اگر چه در حد تواتر نیست، ولی یقیناً در حد روایت مستفیض می باشد و سند برخی از آن ها نیز مطابق قواعد آنان معتبر است.

← مناقشات در مورد روایات دال بر امامت امام علی
...